6 44 I S T H M I A,
MavThVjuaOc üv&loiç;
IdXXà n aX a tà yàg svbec
Xccgcç, à u v o ’fj.ovzç dè ß q o r o l ,
S . f t . X .
25 0 re /ut/ ôorplaç cicoTOV a x g o v
K X v r a ïç ènecov goaïôcv è^lxrjTCU Çvykv.
Thebanorum. tribus erat. vid. sup. ad Pyth. V, gg. ibique Schol,
ex Ephoro. Amyclis cousederant Aegidae. Potuit vel sic Spar-
tae tribus haberi Aegidarum, quam Herodot. IV, i4g. memorat,
vbi tarnen a seriore quodam Aegeo, Therae nepote, Oeolyci
filio, nomen accepisse traditur. conf. Pausan. III, i 5. pag. 245,
23. äXXä yug iungo. Alii aliter. 25. o, zt primurn Cratandrina
pro ozi emendauit. 25. 26. Vt vulgo haec accipi
video: o xl pj) i^lxrjxixi aocpiag uooxov uxqov, eins rei, quae
non ad sapientiae summum fiorem peruenerit, £vyèv xXvxuïg inéav
goaïaiv, i/iclitis carminum ßuxibus copulata, vt £vyèv participium
sit: dura est oratio et sententia vix expedita. Accipiendum '£v-
ykv est pro gvysïv, et sensus est, quem in Nota apposui. Ob-
litterantur prisca decora (notXcau sildti %uqiq), iiisi cannine cele-
brata fuerint. Ita videtur quoque accepisse verba vsus inter Schol.
apvijpoveg ös xul ol av&gojnoi yivovxcu zovxov, onsq av pi] xb zijg
aócpiag ccxgpv dsrdvxhopoi smxtxxaXdßt] xcd ènulroig tm£tv£ij. 26.
qoTcciïg in notis ab Oxon. excusum. Sed inécav nood verum est.
Sic Nem. VII, 17. Ifefbioiïtv goal. £vyèv an £vytv pingas, nil
interest.
bonem ex Ephoro tradiderat
quoque Nicolaus Damasc. Exp.
p. 445. Volebat pergere poeta:
«nimuero huius rei obscura est
memoria, quia carmine nun ce-
lebrala est. Mutauit hoc in
sentenliam: AXXu ybtg naXaiu
yaqig', decus, faina. vt sup.
Isthm. IV, 37. De v. 25. 20»
verbomm iunctura recte , puto,
statno: dpvuuovig ttoi ßqoxoi
(sksiv o v ) o xl pi] ( to) äanov
ctxqov ffoqpiag (praeclara aliqua
ars poetae) ii-ixqxat Çvyèv (gv-
yuv, assequuta f ile r i t , i>t inne-
ctat carminibus) xXvxutg in ice y
qputg, pro ivÇsvÇcti itirmv. £fv~
gou piXog iqypatnv dixerat Nem.
Kcójucc? sneer ag' abv/dsXac Ovv vfivot
Keel Srgsyjiuba. cpsqac yag MxXuoc
Nixav nayxgariov, OxXsvsc
3 0 I 9 txnayXoç, ibslv t s fiog-
qjdestç' ay sc r agerav
Ovx aïöycov (pvàg.
A . K . *j.
(l)Xsysrac cT loßoörgvyocöc Molôacç,
Margot # • ôficavvfia b&dojxs xotvov xXalog,
27. infix' iv d. inuexit editio Romana deprauatum: quod et
Schol, in suo repererat. Schmidius ex Aldina restituit £•
UQ1 a. Potuisse deprauationem nasci ex scriptura
catur Pauw. [S « « « Boeckh. Coimnent. pag. X tt • * c' e
3i. poq - tpusoo3 Rom. cum Schol. Brubach. et MoreUrunt
Crat. Steph. cpv&g recte de corporis specie accipit I auw. •
Oh VEI, 24. 25. Nem. IU, 5a. 33. 55.
praeclara est Schmidii emendatio, quam metrum pos u ^ ^
vbique legitur Scholion: lonXoxapoioi. 54. \ _c. j p
Schmid, vt breuem syllabam habei-et, quam metrum nee öesm^-
rat. v. Pauw ad v. 2. öèdoxs suspectmn habeo: est emm tenu
nec satis ad sensum idoneum. Forte diSogxs fuit: decus e t sp e
I, 10. et £tv*ou, xsXog Xotgizav
Isthm. I, 7. Ergo et £ v y b pro
£vyiiv n insoiv, et pro hoc
enicov goat?.
27. xoopu&. Vix commode ad
Theben potest referri; multo
minus ad Musam, quae non est
memorata. Saltern se alloqui
videri potest, vt solet pro xco-
uuooj. — 5i. Grainmatica ratio
haec esse videtur: ovx dioyiov
(nec minus, nec deterius) ffvdg
( quam corporis speciem) cr/so
(ïyu) âçcxàv (virtutem amnu).
Salie nunc senteutia aeqmpollet,
si idem dixeris: âqtxàv oùx at-
oyiora (fvoeg, aut si ipse àgnàv
esset ovx aioyjm’ cpvàg, aninu
pulcritudlne aeque commenda-
bilis quam corporis.
c 53. 34. Illustrator iam car-
minibus, et aui materni memo-
riam illustrât. Hanc sentential»
v. 55. 54, inesse necesse est: