80 T lo v sîôtSsrco -d'avôvr iv
lloks/uco, 'A ç s i
Xsqceg è v a ïJ y x io v
XrtQOTtaïöl T à x fx à v noScov.
T o juèv êjuov, llr/Xê't -d sv -
8 5 !wiQOv ÔtiÛôcu y a fx o v A i -
a x id a ysqccg, 'b v
T s tv ö eß sö tc cT o v cpaö' Tacoh-
XOV TQd tp t IV nsSlOV.
82. erat, xsqctg ad metrum cum Schmidio legere etiam Pauw
iubet. ^ 84. Ilxjlsl 3 sd- Aid. Ih/lal 3 eó- Rom. Crat. Brubach.
quod nee improbandum censet Pauw, yt dactylus pro tri-
brachy sit in metro trochaico. Jlylét 3 aö- Morell. Stèph. Ita
3 eo vna syllaba pronuntiandum. Optime Ilr/lèï 3 sv-fioigov Schmi-
dius, adstipulante quoque Pauwio. 85. Colon autispasticum
aegrotat. Schmidius ad reliquorum numeros: önuas. vt sit:
meüm votum iam destinauit Peleo has nuptias. Scilicet iö siiöv
accepit vói/pia, yel cpgovr/pa. Bened. To /uèv è/xov, (quod ad me
attinet, equidem) — onaoa. Sed bene se habet Vulgata:. Mea
quidem sententia est, Peleo conciliare , vt Peleo procemur has nuptias:
vt Tcnocu ya loco tribrachyos sit. Pauwius transponit:
— poigov yd/iov ondom Ai-. 87. Versus vitio laborat haud
vno: primo te sv— hiatu; turn epao* correpte, cum syllaba producta
sit. Pro te, xai Schmid. Pauw vel cpdv emendare iubet,
vel, quod ipse mauult, T i ipaaiv sioaßioxuxov ’/oil-. Siue 3Iod-
scribas, si 11e 7 aoi- yna syllaba pronuuües, idem est; sic sup.
Pyih. IV, i3y. Nem. I ll, 58. 88. Tgantïv emendatio est
Oxouiensium, a Benedicto mutuata, vt sit nsölov ’ƒ, pro vrbe Iolco,
quam euertit Peleus, secundum Kein. IV, 88. sed ibi v. 90. ngog-
'tquniov plane alio sensu positum. Constans lectio est xgóupuv,
eaque ad sensum bona: quem alit lolei solum, sc. mons Pelius in
ètantiorem; at ille non immor-
talis erit; quin praematura morte
occümbet.
84. Vsu ïoquendi sic consti-
tuenda esse videntur(xa xd ) to
fuEv sfiöv, xax èfuè, mea senten—
tia, ÇSt/i) ondom. •— . 86. (paoi,
TÔ nsölov ’ïamlxov Tpiipsiv ixv-
töv top evoe/Seotutov, h.' e. av-
zóv tlvai ivotßioTKzov.
J . I K . xß\
’IÓvtcov S ' êg acp dtrov a v rq o v z v d v g
90 Xsiqcovog a v r i x àyyehtcct'
JVlrjSs JSrjQStog d'vyàrriq v u -
xscav n sraX c t dig syyvccXt^STO)
” A u id t v ' sv btxo{dit]viSt66h
A s êôjvéçcug èqa rd v
vicinia vrbis situs. tgaepsiv, quod Oxonienses laudant, tiusquam
occurrit; Tgdcpsiv est Aeolicum, i. e. antiquum, pro xgscpsiv. Alias
licet TQuepsv vel xqacpev scribere, pro xqmptiv. ^ 89. u(p3 izov
_ Xtigavog con). Benedictus, nisi sit antrum mpthxov propter
incorruptam Chironis discipliuam, purum, intemeratum. Ita
et Pauw cum aliis. Durum vero. Mihi sic videlur: aut antri na-
turam saxis montium excisi intelligit: quis enim non sentiat, antrum
esse mp3 ixov 8id to oxsgtov, a solicUtate natiua; aut dxp3 i-
Tog dictum est, vt 3 sanioiog, a3 dvaxog, 3 siog, simpliciter in
laudem, pro eximius, praeclarus; ita antrum Chironis ospvov dixit
poeta Pyth. IX , 5o. et IV, 4io. dq>3 ixov axgmpvuv de aureo
yellere dixerat. At prior interpretatio facile firmatur vsu Home-
rico, qui quae aurea, adeoque dfpdaqxa, sunt, appellat acp3 ixu,
vt sceptrum Agamemnonis B , 46. Ixvg XQVOSr] radiorum rotae E,
724. 3 qovov a , 236. ex aere 86pov acp&ixov 2, 5"o. et dio/uaxa
Xgiosa dcp&ixa alsi Iliad. IV, 22. »*• Scribendum fur^a
cum Morell. Steph, Mox in dwffupl&wn lonsqmg male vrgent
plenilunium Intpp. Ornat poeta noctem; nihil ampiius. 92.
Repreheudit Galen. Tom. III. Opp. pag. 38. extr. ed. Basil. Pmdari
omeovov nixala pro fontibus, quod in deperditp carmine lfi-
ctum esse debuit; ad huuc versum non spectat. nsxnla h. 1. dicta
sunt vt <pMa, yjijcpm, pro sententiis vel suffiragiis. ^ ^ 94-
8s eonsQmg. Kisi poeta per digamma extulit, fuit 8e 3 santgmg.
8g. d y y a lla i Ïóvtcov , pro ixco-
OttV, perferatur stati/n nuntius
ad Chironem. 91. Neque T h e -
~tis iterum esto caussa dissidii
inter deos, et hac n o d e statim
nubat Peleo. n ix a la v s ixm v
sunt sententiae diuersae dissi-
dentium inter se. Pro quacun-
que nocte laudat, vt poeta, noctem
sublustrcm luna dimidiata.