2 . |*. K . itf.
E v t l jusv {Xvarcov cpçsvsg (àxvrzQCU
Keqdog ccîvrjôcu 7i q o d ix a g dôXtov,
T ç a y t ïa v êçtiovrcov Tvçog e n lß d a v o/uojg.
250 A X V èjuè yç r) xaX 6sy zt-sfuööa/usvovg
'Oçyàç, vcpalvetv Xotndv oXßov.
Eidovù TOI 8Q8C0 '
Mice ß o v g KprjiXêi re piaTrjç
Keel •d'çaov/uljdst E a X -
24g. zçqysicip Bodl. C. Sed iu zgayüav h. 1. « longa est ex t]
Iouica. lu vulgg. ETilßöav d5 ofiwg. Omuino 5 tollendum erat, •
vt iara a Schinidio factum: abest quoque a cod. Gotting. Répugnât
vsui et metro ; , est euim iambelegus. Aldus praue : imu-
dav d’ .
otiôwvog Htzpaîov maiore lit-
tera scribendum; erat euim locus
Thessaliae, iu quo ludi Ne-
ptuno habiti fuere. vid. Schol.
Apollon. III* 1243.
24g.. Esse zgayûav èniftdav,
là jxéXXov zgdyv, recte Schol. iu
quo suut alia de voce Jm'/îda,
quae proprie rjpéçag psttiàgzovg
déclarât, muic onmino zo pél-
).ov. Multa de ea, quae non-
nullorum vocabulorum fortuua
fuit, disputaruut viri docti, oliiu
Etymol. M. Suidas, Hesych. et
ad hune Hemsterh. tum Ruhn-
ken. ad Timaeum h. v. Com-
parautur cum repotiis, de qui-
bus, docta est W ernsdorfii disputatio.
Est autem ordo :
zwv (lèv cpQÉvsç ( xav) zqayfiav
eqtiôvtuv ( avzwv) 7100g InlfiSav
h. e. xu.v.ov zà juélXov, (etsi iu
mala futura irruuut, parant sibi
calamitates fûturas) oputg (oxv-
zsçai siaiv, aîvrjocci xagôog do-
Xiov 7ZPO ôixaç, procliues sunt,
praecipites, ad praeferendam
iusto vtilitatem per fraudem.
[fere vt Apollon. IY, 1017. Ex
Schcdis. ]
a5o. ■ &£(,uaaapêvoVg ogyàg,
modérantes, reventes, animosg
prouidere, vt féliciter agamus iii
posterum.
253. Eadem femiiia fioïig, zo-
xàg, yvviEnarea.
255 p ia v b ï' tçltcciOiv O è v yovocïg
'Aptpet g a u xslvcov (pVTZv&lv-
Têç ôtrlvog ceeXlov y jw ô to v
jlbvOOo uf:v. M o 10a t d ’ acpl—
6r a v T , s ï rtg ly&Qoe néXec
260 'Opioyovotg, a id a xaXvipac.
A. m K . târ.
O u npsytét Toiitv yaXxOTOçotg ßlcphötv
O d d ' a x ow s ö ö tv u ty dX a v Tiçoyôvav
255. zgizaiaiv d’ . Abfest v in edd. sed adesse debet, nisi iambus
pro spondeo sit: monente quoque Pauw. znizaig ds iv
Bodl., C. 258. g, acpl-oxouvz3 (aut, vt secundum grammaticorum
leges scribendum, utyioxaivx'') Chaeris legebat, nec impro-
bante Grammatico in Scholiis, ‘iv3 -q tvxzixog 6 i.oyog • arpiazcuvzo
av Moigai, si psllti [iv zco yivti rjfiwv diarpoga ycvso&cu, &azs
ngog avctidsiav zgaTrrjVoti. Etiam jsic Aldus excusum dedit. At
Rom. cum cett. acplazuvzsiue vt eaplozavzo, siue vt c/.cplazaviut-
sit; hoc quidem melius: recedunt Pardae, auersantur: adeoque
cognati ovx ayu&jl (toigit yqmvzai.^ [ anoozazat -&ipig Aeschyl.
Eumen. 4n . Ex Schedis.] 260. Reliqui interpunctionem post
opoy6voig, etsi ea aut omitti aut etiam post nilti cum Aldo trans-
ferri peterat: est enim quod Schol. ait: lav ds zig ’dy&Qoc 8po~
yivoig yzvvrjd'fi, wazs xaXvnzuv zrjv alSdj xui anoxQvnzsiv, zov-
isoti, pij aiSsloxtai sc. avzovg. it a vt pudorem, querii sibi agnati
et cognati mutuum debsnt, h. pietatem, reuerentiam et amor&m,
deponant, exuant. 261. vwv Oxon. ante vtiiiv, quod Schmi-
7 258-260. Sunt verba paullo
impeditiora. c.ldoj xocXvwcti erit,
t o l l e r e , e x t i n g u e r e , vt xoxitczelv
pro capayi^siv, uiazoiiv, reuerentiam
seu pietatem c o g n a t o r u m ,•
hoc fit odiis mutuis. t i z i g i ' y x t g a
TtiXsi ouoyovoig, (wan avzqp
scil. zr\v ty&gav) zrjV aldw xa-
XvifJCU, quae talis sit, vt toliät
pietatem. Ita est: Parcae (custodes
recti' et iusti) auersantur,
abh orient ab adspectu, or-
tis inter cognat os odiis, qui-
bus pietas et reuerentia mutua
inter cos tollitur.