XLII P R A E J A T I O ,
Veniunt tandem in recensum hunc
Jo. Corn, de Pauu> JNotae in Pindarum. Traj. ad Rhen.
1747. 8. tum praeter vitam Pindari, Ccirminum P in -
daricorum Fragmenta. Curauit Jo. G. Schneider. Argent.
1776. 4. quae Volumini, huius ed. tertio inserta
, sunt. Friderici Gedike autem ingenii doctrinaeque spe-
cimina in Pindaro in nostrum sermonem vertendo et illu-
strando annis n x x v ii, lxxxx et lx x x v i supra iam me-
moraui, et nunc iterum débita cum laude memoro. Nec
miniis nouam editiönem a V. C. Chr. Fan. Beck paratam
Lipsiae : Olympiorum quidem x c i i . 8. vna cum Scho-
liis et Obss. crit. et Pythia ac IVemea x c v . vna cum
Scholiis. [TV. Fr. Hezels Erläuterung auserlesner Oden
Pindars fü r Anfänger und ungeübte Lehrer— • Riga.
x8o5. 8. Sunt Ol. I. IL IV. V. IX. XI. XII. XIV. P. L
Inepte et alieno loco argutatur in etymologia vocum. —
Obseruationes in Pindari Carmen Ol. 1. Progr. Theoph.
Frid. Welcher. Giess. 1806. — Pindari Ol. II . il-
lustrauit 2U. Car. Gul. Theoph. Camenz. Penig. 8.
vid. Leipz. Litter. Zeit. 1806. 126- St. p. 2010. —
Gurlitti Progrr., quorum potiora v. ibid. 1807. 83. St.
1810. p. 618. — Filloisoni JVotae et Emendatt. v. Acta
Seminar. Lips. i. 1. p. 23a. — Uebers. v. Fähse. 2 Bde.
l8ou. 1806. v. Jen. A . L . Z. 1808. N. 33. E x Schedis.]
Si hic de re libraria ageretur, non de critica: laudandi es-
sent et ii Iibelli, quibus passim inserta sunt singula carmina
Pindarica. Sic Institutionibus Gr. L . Clenardi Ode prima re-
petita (ed. Sylburg. Frf. Wechel. 1598. p. 4 l l . ) , Olymp. I.
Pyth. VII. Nein. II. Isthm. 1IL in Vorstii vett. poem. gr. select."
item : Ode tertia in Hieronem a Jac. Laureo carmine
donatal, ad calcem Aeliani Var. Hist, latine ab eodem versa-
rum, Ven. ap. Gabr. Iolitum i 55o. 8. Gotth. Erdm. Löberi
Exercitatio critica in Pindari Olympicarum Oden XI. len. 1744.
Bussen Prodromum nouae Pindari editionis, Campis, 1769*
ad Epilomen Iliadis perperam hoc, nomine inscriptam spectaie.
p r a e f a t i o . XLI1I
pahllo contortior versuum primorum istius carmmis inter-
qrctatio affertur. De P. Odis coniecturae D. Jo. Aloysii Mtn-
Ararelli. Bonon. 177.3.'*) Sunt forte alia, quae, dum haec scri-
bebamus, memoriae non succurrebant : vt Fammu Lexicon
Homerico-Pindaricum. Berol. 176$. opus Herculei laboris ;
in quo vtinam Pindarica seorsum ab Ilomericis vulgasset!
Vt versiones saltern \erbo attingam, integrum Pindarum lac
t a t e primus donauit Jo. Lonicerus, sub ànn. 1028. hinc ex
phil. Melanchthonis scholis Peucerus xulgauit a. i 556. Me-
liorem interpretationem Henr. Stephanus dedit, ad verbum,
vt ipse ait, et vt Philippinern in consilium vocaret : eam emen-
dauit in editione altera, vnde in reliquas edd. fluxit. Eandem
recognouerunt Aemilius Portas in edit. Commeliniana, ,et Benedictas
in Salmuriensi, qui paraphrasin a se confectam adles
t . Nouam interpretationem Schmidius adornauit minis ad
verbum, sensu etiam obscurato, et poëtica vi pemtus sublata;
retinuerunt eam Oxonienses vna cum Benedicti paraphrasi, ad-
iecta ad calcem Sudoriana interpretatione versibus comtis et
elegantibus, sed in quibus Pindarus ad Horatianos numéros,
sententias et structuras reuocatus Horatium mentitur, Pindarum
exuit.
Interpretationes recentiorum idiomatum sigillatim enarrare
nec vacat, nec necesse est; 'inprimis, cum ad libellos remittere
possim lectorem, in quibus illae diligenter recensentur. Itali-
cam Alex. Adimari, admodum probatam Italis, quae Pisae
l 63l. (non i 53i.) prodiit, aliasque nonnullas enumeratas vi-
dere licet în Filippo Argelati Biblioteca degli Volgarizzatori
Tom. III. pag. 2o3 sq. Accessit nuper Jo. Bapt. Gualtierusr
(conf. eiusd. praef. p. x i. x i i .) Vulgati em?n ab eo sunt:
*) Rio tempore, quo ista scribebam, nomine tantum et fama
notae. Mox vero, cum eas lectione et vsu cognouissem, inter
praestautissimos rei metricae magistros Miugarellum habere
coepi. Curata est dibgens eiits censura in Philolog. BibUotb-
Vol. II. pag. 65o. 177L