5E8 P y t h i a *
K. L
TtOV 8' SV 'JE%Xdö& T8Q71VCOV
30 jla /d vT tg o v x oXiyav 8oöcv>
M i j cp& ov tQ a lg e x ■ d'tcov
MeTciTQOTtiouQ e x tx vQ ö c u e v . S e d g sirj
ldnrjf.icav x e a q . , e v 8 a l -
/ucov d e x a l vfAvrjrdg o v v o g
35 ]Avtiq y l v t r a t oocpotg,
‘Og a v %SQülv rj n o 8 a v dqera
Kqar/jOag z a /.leytör deöXoov eXrj
TdXpict re x a l öp'svsif
A. ß\ K. u
K a l £cocov s r i v euQ o v
40 K a r a iö a v v io v 18rj r v / o v -
tcc orerpdvcov l l v d l o i v .
10 % uX x eo g ouqavog ovtvco d ju ß a r o g avtolg.
ag. 5* abest Bodl. y. 5o. oXiyav Oxou. (cum Aldo), vulgo
uliyYjV. 5j. Kgatrjoag ta psytot3 — claudicat metrum. Kqa~
7/jffs, tu [x. u. e.Xdtv et mux v. 4o. iödov Schmidius. 38. \Xqu-
gu rs, pro tdXpq t£, idem Schmid. minus bene. 5g. In vsctquv
duae breites pro vna longa. 4o. ’löst Bodl. y. ’Idot Aid.
idöiv Schmidius (v. ad v. 57.) et %3sv Bened. emendarunt. 4a.
ountti a Schmidio illatum: vt syllaba producta sit. vülg. oiiitoz .
Mpx 33. ixmj/xüiv xsnn pro, sit
propilius, qui nullum uoxurn
infert , pro eo, qui bene vult,
[ evqnwv. lix Schedis.Ji \— Et in
v. 33 sq. 5ttoàlpmv ajite octiloa
fuit 1*1 omericum Od. 0 , 147.
Ou usv yao puÇov xXsog avi-
OOÇf orpuu xsv flOlv, rj 0 tt noo-
dir te gè*î) xal %tgoiv smi. Generaliter
autem enuntiat quae de
Victoria patre Phricia dicturus
erat. Itaque et in fine subiicit
aut big.
4o. xut' aiduv. cuoltog. pro-
pitiä fortuna.
4a — 46. ytxXxsog ovgavdg proprio
epitheton Olympi, vt et
"Oöatg os ßQOTbov exf vog
IdyXataig arcro utoda,
45 Thqatvet crqdg enyarov
Illoov. vaVöl 8 ' o v t s neQog ia/v
Evqotg dv eg 'Txeqßoqscov ccyco-
v a rXccvfraöTav o86v.
43 - 46. oaug — èyXutaç pro öaqg «. ad grammaticam rationem
70Û antsaS-ui legendum esse censebam olim cum Pamvio; firm at
quoque id Scholiastes ; sed perperam : nam est ab umur, nectere.
ecpamsaßcd tivi, admouere se, adiré, v. Not. 45. ßoojöv
Schmid. pro ßgoxsov. non bene, ait Pauw. Non aliter tarnen an-
titheticis respondet. 46. Nulla locus emendatione eget.
Naturalis verborum ordo erat: oôàv Ss êg cT-jt£gßogicov àyâva (oùy)
svgoog uv ovis vuvaiv loev ouïs nsÇdg. Sine ovôs scribas, sine
ovts, idem est: igitur relinquajnus quod iuuenimus exaratum.
47. "Av evqotg mirum commeutum Oxoniens. pro vulg. euootg &v
ig. quod teuere praestat. Pauw fulcrum inserit evqotg uv y' ig
vel uq* êg. vide ad v. 9. Gott, sv^rj. 48. ' Mediam in
■ &avuaoTKV pro breui habere, vel Auvumitv scribere malit Schmidius
, vt lambico bene sit. Pauw; xluvfiuotuv. ocyaira cTnsoßo-
çsoiv sollicitât Pauw, et miro modo emendat llXcovu, noua voce,
pro ciXwa, ab ciXcog. ‘Tnsqßonsmv ayvt- uv Mingarellus. Con-
donem hoc aliis minus in Pindaro versatis. Non memineraut viri
docti, ayaivci esse eonsessmu, proprie spectantimn, tum omnino
co et um, homiuum multitudinem, popul um , Xuùv, quem etiam
inf. Isthm. VII, 62. yaXxoTtsöov
r)emv idqav. Pootae umsod'ou,
svuTTTta&ai n vt dicitur ab utttslv,
vecl ere, in lungere se, adeoque
<jcandere, msequi, potiri. Sensus:
quam felicitateni 71,0s mor-
tali's consequi possunius, eins
fustigium ille consequutus esl;
pro hoc dixit: eot«, ad extremum
usque met am, emetitur :
(rdoac,') negativst (ft7 qs'a«,' (Wg-
XftfH, vt nsQulvetv ôdùr.) ngög
soyctTOv nX6ov immixta com-
paratione cum Oceano, quo usque
ille nauigari potest. Seu-
tentia Pindaro frequentata et va-
riis modis enuutiata: v. iuf.
Nem. IX, tog sq. et sup. ad
Ol. Ill, 77. et loca ad c. 1.
laudata. At, pergit, vlterius ad
maiorem felicitateni euehi nemo
potest; hoc, vt lyricus, cxlulit: