XLIV P R A E F > T I 0.
^GXvutuovïxcu. ' I Vincitori Olimpici cli Pindaro, tradoiti
in ltaliane Canzoni ed illustrait con postille da Gian-
batista Gautier. In Roma, 1762. et TIvS'iovXxui, 1765.
8 maj. graecis ex aduerso appositis.
Ornamentis libellus typographies insignis est : nee deest
intérpretationi elegântia sua; sed graecae lectionis interdum.
He- vestigia quidem in Italo intei’prete videas, qui omilino ex
latiua versione et ex AdimarO sapere videtur. Laudatur tarnen
libellus certatim ab Italis. v. Argelati Biblioteca degli Volga-
rizzatori. Addizioni Tom. V. p. 6 i 4. 764. , Sunt praeterea
Odi scielte di Pindaro dl Gius. Mazari. Sassari, 1776.-
Gallicas, etiam singularum Odarum, interpretationes, cura
jis, quae in Commentariis Academiae Inscript. et Elegant. Litt.
oqcurruntj videre licet ap. Abb. Gujetum Bibliothèque Françoise
Tom. IV. p. 24g. Inde a. i j 5b. Les Olympiques de
Pindare, trad. par Mr. de Sozzy. 12. prodiere, vnde specimina,
cum poetae aduersus, obtrectatores defensione, inserta
vidimus in libelle» non irieleganter scripto: Discours sur la
Poesie lyrique. Paris. 1761. 12. (auctore Mr. Gossart.) *)
Superiore anno duo interprètes Gallici extiterunt Parisiis,
qui certatim alter ad verbum interpretandö, alter sententias
cmnino reddendo, in Pindaro vertendp et illustrando desuda-
rtlnt. Alter est Chabanon, Acadqmiae Reg. Inscr. et Elegant.
Xiitt. Sodalis, qui, quae primum in Commentariis (Memoires
dé l’Academie des I. et B. L.) Tom. XXXII. et XXXV. vulga-
rat, superiore anno singulari libello emisit: Les Odes Pythi-
ques de Pindare, traduites avec des Remarques. Par, 1772. 8.
praemissa disputatione super carmine lyrico et Pindarico. Cum
essent inter Gallos, quibus ea versio ad verbum facta nimisque
adstricta Graecis videretur; successit alius vir doctus, qui li-
beriore spiritu efferri, et, sententiis ad Gallicae orationis ge~
hium reuocatis, Pindarici carminis vim assequi videri voluit
Diligenfius haec nunc -exposita sunt ab Harlesio in Bibl, gr.
Tom. II. pa g« 7Ö sq.
libro hoc : Essai sur Pindare. Contenant une traduction de
' quelques Odes — avec une Analyse raisonnée et des A oies
historiques, poétiques et grammaticales. L e tout précédé
d’un Discours sur Pindare et sur la vraye manière de le
§ traduire. Par Mr. Vauvilliers, Lecteur et Prof. R. pour la
é Langue Grecque. Par. 17 7^‘ ^■
Probarous doctorum virortim Studium, sermonis patrii amo-
I rem, iudiçiique elegantiam, in altero etiam grammaticum acu- 1 men: sed nollemus vanain cbnsumi operam in transferendo
'* eo poeta, qui nullo modo alia lingua reddi potestj multo minus
ea lingua, quae omnium maxime a Pindarica vi, audacia et
sublimitate abborret.
Inter Britannos Gilbert Westii interpretatio Odarum non-
nullarum (Olymp. I. II. Ill- V. VII. XI. XII. XIV. Pytb. I.
! Pîem. I. XI. Isthm, II.)- Lond. 1749. 8. Celebris habetur: eu? I successit Heur. Io. Pye et Ed- Burnaby Green docta opera iu
I toto Pindaro redhibendo. Sed nec has nec Germanicas, quas
; habemus, interpretationes excuteTé et comparare satis diligen-
I 1er licuit, vt quicquam de iis tuto pronuntiare ausim. *) Ex I Dammii, viri doctissimi, totius poetae interpretatione non du-
( bito adminicula interpretationis nonnulla passim peti posse, si
s quis in subsidiis externis bonas boras perdere, nec ex ipso po-
tius poeta sapere maluerit.
ftj®'
Omnino equidem, qui laudem summam studio huic tiibuo,
I operam, in lyrico poeta in patrium sermonem transferendo, ei,
qui earn suscepit, video esse posse longe vtilissimam ad sermo-r
nem patrium poliendum et ornapdum, poeticamque, lyiicam
inprimis, orationem locupletandam, ad excitandum ac fingen—
dum instruendumque ingenium ;; factam autem iam versionem
! etiam consuli recte posse ab eo, qui ipsum poetam légat, pai-
. tim in singulis locis 5 si modo ipsa poetae sententia express*
*) Enumeratae hae versioues sunt in eadem Biblioth. gr. à
Harlesio !.. 1. pag. 7C. 77. et a Blankenburg, ad Sùlzèr.