270 P y t h i a .
& e. K . ty.
Uevd 'Ofxai y d q vm IIsXlccv a$sjutv>
j l t v x c u q -juxXipavra gjQbölv,
193. viv, quod Dorum est, legi videtur in ms. Bodl. et praefert id
l i . 1. Pauw. viv sc. xtjv ä q x a m v 11.u tjV . Posset quidern u 1 v HtXi~
uv per appositum .accipi, vt forte Isthm. VI, 106. Sed hoc du-
riüs. igi. nu&r]OttVTtt Morell. et Steph. hincque reliquae,
vitiose, <fottoiv reposuerant Oxonieases etiam h. 1. vix bene.
ig3. Tuv9'0luai ydqyiv. Est
Ordo verborum: xov IleXtdV utzo-
ovlmai (oupElsaS-cu, vt avXaoag
xqcsxcc pro ucpsXcbv Pyth, XII,
28.) viv (avii/v, xrjv xipijv) uus-
1 igm (nam sic leg.) xov,mV dq-
ytSixuv. Ductum hoc ab dgXs~
dixrjg‘ cuius tamen yerum sen-
sum constituere difficile est.
dtqxsdixTjg dictum esse potest Vt
yiLQodiy.^g, cui ius est in rrtanu,
adeoque cui ius est in regncin-
do, qiti iuste regnat. Composita
tamen ab dqyij videntur a significant
principii duCta, vt ccqys-
itay.og, d.Qxhvnov, uq%mlovxog
apud Sophocl. El. 72. ab initio
diues, quique antiquas opes
•sibi vindicat ac tenet, vt ibid.
i 3gS. dQXWLonlovxix rnxxqog sig
iSulcce. Erit ergo agyiSixog, 81-
acuog art ixgxfjg. Quo confici
puto, scribendum Csse uq%s8i^
huv, [et sic Heynius in textu
scripsit.] sc. xipavy quant olim
iure tenuerunt parentes. [qui
ab initio ius (regnandi) habuere,
h. potestatem. Ex Schedis.] Si
haec collegeris, videbis, doctunt
esse Scholion ad h. 1.
ig4. Xsvxai cpqévsg ex eo genere
epithetorum est, in cuius
interpretationé nos fugit vete-
rtun auctoritas; ex etymologia
autem vel a tropó varia elici
possunt. Philostrati et Dionis
Chrysost. auctoritas ad Pinda-
rum vix magua esse potest, non
magis ac Gramm aticórum serio-
rum. In Hesychio et Süida cu-
mulata sunt interpretamenta: Xsv-
xai (fiqivtg. paivópsVai. i] lap-
Ttqui, rj dyallal, tj qptqoL. Iam
babes, vilde, quod placet, eli-
gas. Video tamen, singula ex
contexto coiiiectura esse dedu-
cta, quemadmodum in nostris
Scholiis: (pqèvtg uvorjxoi. Horni-
liern mollem, desidem j a cor-
pore albo, Xtvxov dici, nil mi-
ror; at enim admotis machinis
opus est, vt Xevxdtg cpgEoiv in-
seruiat is significatus. Peliam
enim hominem mollem antiqui-
tas non tradidit, nec contextus
docet. Equidem sequebar sim-
C a ï i m b n I y. $r?i
195 dfi&TSQGtv d n o o v -
A a öa i ßlUlCög UQ/b^lXUV TOXtCùV ■
T o t ju f in t i 7iotf,i7tQcorov s lS o v
0 iyyog} vjihQcpiuAov dysjuovog
195. 6. aptxiqav — uqXi8ixuv Aid. el Rom. nisi quod duplici ac-
centu habet: dqxtdlxav, vnde Cratandrina ägyidlxav emendauir-
at ceterae seruant ägyedixctv. Vt ex Scholiis apparet, lectio haec
upsxsqcov uQxsdtxäv, grammaticum G'haerin auctorem habet, iv3 rj,
xüv ypsxsqwv KuxiqwV xü*V ägytSixStv ( explico: dtxalwg xijv dqxnv
XExxrigcvmv) ditoovXqGut avxdv ntv&öftm (sc, piv 190,V A.t
dqxedixuv et, quantum ex Schob intelligere licet , apexeqav le°e-
rant ahi, ^eo sensu, Vt exponerem, x^ % ^ s tfv xaxit 8Unv
— tixo'v ot iuoi yovüg. Oxoliienses upsxsquv receperant, relicto
uqX^iy.MP, arbitrati, illnd alterum esse doricum pro äpeiiomv* Veilem
viri docti animaduertissent aC docuissent, etiam a nomiuibus
in —og genitiuum pluralem eo modo effcrri; est enim uqxEdixrjg
vel —ag xoxsvg äpexsgog> Quod inlra Pyth. XII, 33. occurrit au-
lav, dubitationem non tollit. Itaque retinenda puto dutxsquv —
uqxeSlx&v toxswV. Nec dissentit Pauwius.
bilem Höratii comparabam cuirt
vitrea bile Persii, qUatenus in-
tumuit; viscerum vtique infla-
torum superficiem multo magis
nitere constat. Nihil afferre me,
quod eogere possit, bene me-
mini; tantum möos sensus eo-
rumque raliones expono, Ver-
satur res in eo genere, in quo
videndum est, primo quid sit
prolabile per se, turn quid sit
probabilius ceteris; quandoqui—
dem, quod liquido constet, non
habemus. In his, in quibus nihil
est, quod ad consensum
compellat, dissensum aliorum
quis paullo liberalior aegre
ferat?
plicissimum: séruarunt poetaô
mult a epithet a . ex antiquitatis
vsu, per se otiosa, verum honorem
et auctoritatem ex vêtu-
State habentia. sic v8wq vy.gùv,
yala Ievxov ,, paullo ante v. 75,
yaoxijQ nohà, pro livxi). [ Xaq
tioltov Hesiod, Q. et D. 492,
candidum. Ex Schedis.} simili
modo (pqévgg modo sunt upept-
pûxxivai ap. Homer, propter
sangumis colorent, et ap. Hesiod.
Sc. II. 42g. ■ d'V[XOV -- XEXatvov
nipsiluxcu rjxoq. modo
l.Evxat, ab omen to j nam ine-
ptant grammaticorum interpre-
tationem, etiam in Schob Pin-
dari, nil moror. lia splendidant