XséçGn'ôç oïôstv. u v rq oO e yctq vsoficu
1JÙQ X a q i x lo ï ç x d i W ilvQ a ç , ïv a K w
tccvqgv jus x o v q a t d q s ip u v d y va i.
E ïx o ô c éT sxT sIsô ca ç
135 E v ic cv ro v ç , o v t s tqyov
O v t snoç SVTQCCnÛMV
,82. xaQMlîjç Crat. vitiose. yanivlovç vulgari forma in Bodleia-
nis. i 84. ivTslsaaç vitium ed. Commelin. x85. ovt
Rom cum cett. ouïs Schmidius. Sic Bodl. C. et Aid. 186.
evrodnslov a Schmidiu profectum est: in codd. est svTQmïtlov,
vox aliunde ignota. Nec aliter legerat Schol. velus: tixoaiô ^ sx-
■ nX^ a ç svÙvtoÙs TWQà Xsiçoevi, ohs ïgyov ovn Uyov ÈxsUotç
âncdÔBVTOV sïnwv nagsyevô^v elc rà oixùa, r,)v aqyfv xcu
leiav omùôav âvalapüv tov twtqÔç Aïgovoç, vn dllov vvv naga
(non xaxà) to S Umov olaav. Apparet, hic eum legisse vocabu-
lum, quod coutrariam vim haberet tov EVTgândoç, quod ad mores
commodos, faciles et facet os spectare in confesso esm Pergit
tamen Scholion: turgcrndov Ôè, ccnuldemov, aio/qàv, o sxtqsihuiTO
dv Tiç. V EvavTÎov xai aloyoùv, 0 dv nç tVTQamci). Qui
vltima adiecerunt, possunt alter EXToandov, alter EVTçundov le-
isse videri. Alterum hoc, vt dixi, in omnibus editis et scriptis
occurrit et defenditur aCriter à Pauwio, vt sit lurpe, o Urgent,
rubore suffundit. Igitur hoc ad XX annos perûnere necesse est,
per quos obsequiosum se praestiterat Chironi alumnus, , ita vt sme
offensa cum iis se vixisse significaret; neque se discesstsse, ^ quia
haberet, quod de Chiroue coitquereretur. Cum tamen vox evtqcx-
jieloç nusquam occurrat, sed tantum dvoTodneXog et svTçàndoç,
«uod et in Scbohis, etsi perperam, msertu*n est, cumque ne ana-
iomam quidem habeat ivTqândov, reliqui in poeta, quod' ïam m
P ° I 178. obuium, receperat Schmid, Ita verba licet ad discessum
rpéqtiv pro e%u v saepe, vt sup.
Ol. VII, 95 -98.) diSaoxaUav
Xdgmvoç, biday&rjvcu naget X.
Ad rem cf. Nem. III, 92. 93: ^
*85. oi’is sçyov ovt k'noç sv-
tgûndop xuvotaiv Einàv, nil ü*
de discessu se dixisse ait : nec
rem ipsam, discessum, nec caus-
sam probabilem communicaui.
[ 1. nec caussam, nec pfficiosam
pocem valedicendo. hx Sehe—
dis.] Sed vid. V. L.
KslvOiôùv stTTCov, I x ô j ia v
Ot-xccv J à q /e d u v x o /lii'Çcov
T la rq o q è jio v , ß uO t fsv o fx sv u v
J90 O v x a r cdôav, r d v nors
Z tù ç ojituotv fa y s r a
Aiohco x a ï ncuolp r i j id v .
referre clam ab generoso adolescente, qui iuuenili colore et un-
patientia abripi se passus erat, factum, nec vllo facto vel verbo
nutritoribus significatum : ovte e. — unàv, îxàyav etc. Sic temeri-
tas adolescentis iu seqq. mira videri non debet, cum ali o qui Chi-
ronis pmdentiae parum fuisset consentaneum, immittere sic adolescent
em ni manifesta pericula et insidias. Ita tvTgûndov erit fere
humanum, obsequiosum, pium. Accedit quod lectio ivroandov
etiam in Cod. Gotting, reperitur. Schneider ad Demetr. p. i 54.
comparât versum Aristoph. Vesp. 466. ovts tiv* symv nqocpuaiv,
oute làyov EVTqûndov, vbi esse videtur m&uvôv, probabile. Six»
autem ad ÈvtqÛtieIov redirem, non tamen cum vetustis grammati-
cis accipereni immorigerum, sed potius ab tVToanrjvat ducerem, vt
sit 0 EVTQenôfisvoç, qui reuerentiam praestat, habet. Debuisset
nutritius apeiire consilium suum nutritoribus, saltern, reuerentia
eorum et amore motus, vt obsequiose veniam peteret et valedice-
ret. 187. xsivaiGiv mauult Pauw, quod v. 182. 3. non nisi
feminae memorauiur. Scilicet, si hoc legeretur', turn ille emeti--
dasset alterum, quod et ipsum, satis frequens in poetis. Et hic
Chiron ipse subest. 188. Interprètes veteres et recentes, etijun
Pauwium, tantopere haerere potuisse iu voce àqyaiav, vt per
epentheain pro doyqv dictam vellent, aut, quod Chaeris gram-
maticus maluit, âqyàv uyxopiÇwv emendareut, admodum miror.
Nihil magis obuitun est, quam âqyaiav — xipàv v. 192. sibi re-
spoudere. Tanti erat, vt, quod fecimus, post natal interpungeretur.
190. ovy. aiaav Aid, 191. tânaas a tue
Oxon. ,
188. xoplÇwp, biOTE àvaxofxl-
Çav, avedetßÊiv, . ( Tqv ) àqyaiav
rtpùv ncnqàç — où xax aïaav,
où xaià 10 ôUa.tov, ßaaü.EVo-
/AEvav, quae tenutur nunc (sc,
ab alio).