d a tfio v ccöxrjóo x a r s/lcuv
QeQCC71£V(x)V fxa /a va v .
195 jEi ds,f.ioi tcXovtov rXiog ußQOV ö$8§cc(,
‘EXteIS X;(M xXsog £ v -
qsöxXccc XEV Vlpï]XoV TCQOÖO}.
JS&OTOQa xoà ALvxiov
^LtxQTrrjdóv', avdQ&mtov (jarig,
.200 'E i ènscov xeXa b tv -
VLO l', TEXTOVEÇ O ld ÓOCpÓl
"jlQpioöav, yivcoöxofitv. cc
/ f ocQSToc xXEivaïg aoiöalg
Xqovicc teXeOei.
205 lïavQotg Se nQtliaöd'' EVficcQsg.
[19.5. Ad p o t Heyuius adscripsit o o r et 196. ad EvoroScu p a r a r e
tib i. v. Not.] Vulgo 198 sq. legitur: IVéoroga x a i A . 2 , âvS'çammv (f din
g £. XtlttÔsVVÙJV, TÈXTOVtÇ Ota UQgOOUV. EtVtüOXOpSVU 8 * UÇI-lÙ
etc. Obseura et deficiens oratio, quam expient Grammatici sup-
pleudo in prioribus Sed N e s to r em e t S a r p e d o n em , uvö'Qtonct)
v oe d x tç , h. cpnuug, fa b u la s h om in um , de q u ib u s v ir is tam m u ltd
fa b u la n tu r p o e ta e , y tvd jo xo p tr fbrsW etc. n o t os ha b em u s e x c a r -
tn in ib u s etc. aoo. xelaiïkvv&P omnes priscae edd. delecit Brub.
et hiuc aliae: x e la ö u vw y .
r it, spero in posterum laudem
et fantam magnum me conse-
q u u tu r um esse [ spero me t ib i
carminibus mei.s laudem paratu-
rum esse insignem. Hoe sibi
tribuere soient poëtae. Jdx S ch e -
disd] Ita de se dixit, quae vui-
verse accipi vult. aaxrjoca ldi-
quttewv (pro aaxriaa xai &EQa-
jieIhsü) , co tam, rtar. vt otoxiïv
d q iir jv .) (pQtai xctr’ Èpàv pa/a-
vùv, pro meo modulo, pro fa -
cultate mea, xov Öodpova dtpepé-
Ttoviot, h. notqóriu pot. Jn seqq.
ig5. olim in Additam. alienam
sentenliam iuferre volebam; at
enim videndum est, quid poeta
senserit, non, quid senlire de-
buerit, ad nostrum quidem sen-
sum ac morem. Scilicet cum v,
1 g8. nouam sententiam subiicere
putandus est poeta; qua taciie
suis carminibus honorem asserit.
ao5. A t p a n e ls fa c i l e e s t hoc
c o n s e q u i, sc. vt eorum virtiis
carmine immortajilatem ( saltern
duralumin lamam) consequatur.
n T 0 I A
s 15 o ç
AP K E 2 1 A A KT PHNALQi
& ^ [i « r i.
Ar gumentum.
I n Arcesilai, regis Cyrenes, honorera carmen se ag-
gredi professas, statim, Cyrenes mentione facta, quasi
numine afflatus, ad origines coloniae progreditur, et
Medeae vaticinium rnemorat Euphemo, vni ex Argo-
nautis, datum — p4. subiuncta simul interpretatione
ex oraculo Delphis Batto dato de colonia in Libyara
deducenda •— 118. Inde fabulam de Argonautarum
profectione orditur; — 458. vbi occiso dracone et
vellere recuperato reliqua breuibus coraplectitur ad
467. Inde bona monita subiungit. Est carmen sohto
longius, fabulam argumento substernens, quae ad ori-
ginem gentis Battiadarum praeclare accoramodata est,
et ad hoc consilium vnice spectare videtur. Carmina
longiora, in quibus mythi exponerentur, fuere plura,
inprimis Stesicliori. Subiecta autem a 467. bona con-
silia et moniia baud parum a natura carminis lyrici
recedunt; nec satisfacit ratio viri docti alioqui inge-
niosa, qua carmen ita défendit, vt Damopliili persona