55a P y t h i a .
15 T la T ç ï t s S , &Q cc6 vßovXsy x o ivù v te y tv ta
Sloyotöt x)'varCjv
E v d o £ o V (XQ/LlCCTl VlJtOtV
K ç iôaiacôiv sv TiTvydïg cmrtyyt'Atï.
■roili radone victor jam aliquoties déclarai Pindarus, vpvoov ille Orp
ottVQÔg itaqiie (h. carmina ilia) unayytltï nazçi zia yivtà te
xoivàv vlxuv. Prodigiosum enun est ad meiun sec sum, quod
D awes suppeditat : quitus tliesauri hvmnorum luce in pura vi~
ctoriam praedicabit. Leniora tarnen erunt omnia, si v. 18. unuy*
ytldiç legeris: Tu, o Thrasybule, ■ nqôaomov èv xa&o'.çü) (h. e,
tyoïv TTçoacoTTOV cpavßoov ) renuntiabis victoriam, vixuv (yihv) '‘aç-
ju«Tt, xoivuv tzuxqï zsot yspsà te, evSoSov Xôyousi Ifvuziav , ce~
lehratom, laudibus honunum, svdoÇov diù züv lóyuiv. luciderunt
in. hoc plures. Mingarellus ànnyytkd), vt poeta ipse nun tiet,
i 5. y.oivn te ysveü À. ■&. euÔoçop uoyuTOviy.av Kousaiaiç ivi nzv-
%cuç anuyytlEÏ Bodl. y. quod et ipsum non incommodum est ;
hymnus genti communi stirpe pro gnat ae victoreni Pythicum nun-
iiabit. Sed praestat vulgata lectio. - Victoriae decus et splendor
tot am gentem atdngit. Koivà zs ysvEu Aid. 17. àquazovlxuv
Bodl. y. vide ad v. i 5. uqpuzivixuv Aid. Rom. et cett. j8,
JCqiouicaç evi Bodl. y. vid. ad v. 15. it,ayyEXÉÎ Schmidius ad me—
tri schema refiuxit. nxv/aïoiv iïnayyEXzi Aldus, vt duae breues
j>ro longa sint: quod et Dawes sequitur.
vpviov hoc idem transfert pqeta :
audacter an tumide, non dicam.
Nos reddamus sic: I iy -
mni illi patri tuo, Thrasybule,
nuntiabunt victoriam curulem
Pythicam, qua tu patrem re-
nunfiasti victorem. Simplicis-
simum est, inter tot contortas
rationes verba ad hunc rnodurn
constituere. Probabile tamen
fit, de Thrasybulo reduce haec
2 . ß'. K.
2 v r o t öys&cov v iv STiids^ta yttQog oQ&àv
So ’'Aysig sxprj/to6vva v , r a v tcot^ tv ovntGc
if), ènl öslgiä sCribere iubet Pauwius. Et sic iam Aldus edidit.
An tamen poetam lyricum deceat m dçStù %elqoç, equidem du-
bito. Grauior dubitatio mihi subnàscilur de vulgafi interpreta-
lione: tu tenes patrem dextra. oyidiur viv aut ad euudem Orr
guvqov vuvatv referendum aut ad Nixnv. Quod enim dudum ve-
rebar, ne haec victoria Pythica, quam Ode célébrât, non Xe-
tiocratis, sed liJii Thrasybuli fuerit, male ad patrem referri coepta,
vix nunc dubitari posse puto. Itaque fjlius victor rediens inter
chori, xcituov, voces et cantUs, pietatis in patrem non imme-
mor e§l, adeoque ei adducit seu hymnos, seu victoriam: quod
per se admodum lyricum est. Forte eodèm modo apud Hesiod.
Sc. Here. '55çj.. Minerua Nlxry à&avâzpç yyqaiv xal xvôoç ïyovau
fuit xai Kvôog uyovou. Et conuenit victori Nlxry iuxta se ince-
dentem habere, vt Romaè triumphantes V ictoriae signiim in curru.
Simile est Pyth. V, 56. vbi redux victor auriga ov xàv A’mua-
Ai’oç aycov 'd'vyuzèqu llqoqiaaiv ùçpixEzo, vt h. 1. victor A lxry as-
sidentem in curru habet. Iam reliquorum verborum iunciura vel
sic àmbigüa est. Potest iungi: ays&cav viv èni deÇtà ysioos, quod
vix lyriCtim est;" saltern esto ayÉxhüv viv ( ex, y.azà) ytiqù; , ayiig
Eni SeÇiu. quod tamen non magis placet. Verum ÈtuÔeScu quo-
qüe est pro etuÔeHçoç , scite, commode, opportune, siue vt ad oyi-
£haV retrahaitir, siue ad sequens uyeig. Potest quoque iungi o^e-
•&a>v üysig viv, turn erit ( xcst3) og&àv Ecpypoovvav. Aut dicen-
dum est: aysiç qçS-àv Ecpt](ioovvuv pro qmç, tenes, memmtsti
verum illud praecepium., aut uyslç, in memoriam reuocas, ettiÔs^
îgiix, opportune, Nescio au hoc in animo habuerit vêtus graln-
madeus, qui vltima sic reddit: où zolvvv, co QqtxavßovXs, Ssçiwç
xnl ulrjd'ôjç uysiç ir)v èvioXrjv xai nuçcdvEOiv. Ceterum secundum
haec omnia vidum latere potest in vno vcl altero verbo. Suspicor
enim in hac stropha plura vida latere. 20. EV<pi]goovvav vitium
ed. Rom. et hinc reliquar. edd. Schmidius, metro mouente,
19* oyÉ&cav ViV, a Ut vfivcovOrj- aysiç srudsi-ia oç&àv Exp-quoal^
quiigov, aut Ttjv jyixry, quod vav, opportune in memoriant
nutius. ( ex) ytiQOi pro ysiqi, reuocas varum illud prucce