55 Kcu ndXat, ai^vXcov /Livzbav ofzocpot-
Tog, dohoqpQccdrjg, xctxonotov ovetBog'
l'A to /usv ’k a p n q o v fiidrccc,
Tcov 8* dwdvrcov xvBog d v velvet oaOqov.
$L y . K . t f .
JEit] fir) n o te (.tot r o t -
60 ovtov rj&og, Z e v naveq. a )A d xeXevDotg
AnXoatg Qcoug ecpanrol(,iav, Uccvcov cog
JIatOt xXeog turp to 8v6(pa/uov nqoodipca.
' XqvOov e v /o v vu ty neBlov 8* tT tq o t
IdnsqavTOV' eyco 8 \ a6volg ccBcov xah
65 X& o v l y v la x a 'k inp a tu
y alvecov alvrpvccy fto fx—
cpdv 8' ent6nelqcov d ’ktTqolg.
55. ftA&oiV sphalma ed. Oxon. , 58. dvxsivsi. iambus pro
trochaeo. Benedictus ad Schmidii dubitatioueni emendarat: avri-
%t,i. Schol. uvuxsivst, snuigst, ptyalvvsi, inpoi. 60. 61. 000 vg
uniavttg vnus ex Schol. memorat. stpunxoi '(ictvxhxyav cog nuioi
itlia“ Aid. vitiose. —- 64. aStliv Aid. et Morell. aSmv Rom. Crat.
Brub. udoov emendate Steph. xal, etiam moriar ita. epilog doxoTg
Jlivdugog Anal. Brunck. Tom. I. pag. 174.
et maleuolentia liominum. cf.
Pyth. XI, 45.
64. Vt vixi, ita moriar, tiui-
bus meis probatus. epilog lioroTg,
vt est quoqu® Epigr. ap. Brunck.
Aualect. Tom. I. p. 174. Tola
Stropba praeclara est et magnum
poetae ingenium cum magnis
seusibus et magno annuo con-
iuuctum iu eo luisso dedarat;
losus auimus cum inuidentia et
maleuolentia, erat iam olim inter
homiucs, non uunc demuiu.
57. 8. xd lapngàv, opp. xà
üepctvxor, xù ixcpavru, et pro hoc
imv àepûvTcav xvdog, etsi ou-
1flgàv, pu Ire, infrmum, exile,
uvaxsivst, snulgsi, vyoiï, cui
opp. (itwicn. viros claràs depn~
mit, obscur ou illustrât, iniuvia
A. y . K. S .
Av^evat 8' dqevcc, /Jkwqalg
èsqöatg cog ove BsvBqov diö-
7 0 6et, öocpoïg dvBqarv deq&eïö' èv Btxcdotg
Te Ttqdg vyqdv al'&éqcc. yqtïat 8e ttccvtoÏ -
at (f thoov dvdqcov’ tcc /Ltèv dfitfï jióvotg
‘Tneqcótava. ^tuövevtt Bs xa i veqiptg
èv bjiifxctüi iIsóxfctt
68. A v & v x ca <53 u g s x a i Schmidio debetur, metro metueuti. Fert
tarnen antispastüs communem lectiouem, quam et Schol, agno-
scunt: A v e s x u t <5’ u g s x a . vtramque lectionem olim in libris luisse
suspicatur Pauw. 69. d é v d g o v u v d i o - a s t Pauw s crib énd; m
esse monet. d é v d g s o v u i t o o s t Schmidius dederat. Sed tnrpe \iro
docto fuisset, quiequam in optimo Schmidio probasse. Alterutro
inodo est corrigendum. Idem v. 70. utQ&sioai ’ r Schmidium scri-
bere debuisse, censet, ad d g s x a i . Accipiendum au tem, i v o o e p o ig
ë t x a i o t g x s u v d g a v pro d v d g u o t , i n t e r , aut verius, p e r , d i d . "\ ete-
res Grammatici variis modis tentant. 71. Jrpd? v y g i t v u i& é g u
legendum cum Schmidio, ne choriambicum claudicet in v y o ó r a i -
-d -sg u . Notum alterum genus ex Homero. Pauw v y g ó v y ‘ u i& è g a
oilert: vtique deterius.
quod iuterdum aliter se habere
experientia do cuit.
68. Avgtxcu dé. Ad seqq. viam
parat. Quod toties dixit: nisi
carmine celebrata , facta praeclara
ohüuione sepulta obscurant
ur. Facta (ugsxù) crescunt
sc. fa ma, celebrantur j àigfhlau
sv oo.poig dixixioig xs uvôgàv
(o u i , per viros ingeniosos et veri
studiosos~) 10g ois dsvdgov utd-
au, ùvutoosi, ngôg iiygi'tv ut-
ftèga s égout g y ho g aï g (diù) —
Find. Vol. /.
7 3 . dp (pi nôi’Oig, in certamini-
bus praecipua ahqua ratione
indigemus amicis, qui virluti
laudes débitas cireuiuspiciaut.
70. ■ d'éo&ou nioTiv sr opucc-
otv, est, iidem, veritatem rei
ante oculos ponere, h. e. eili-
cere, vt res vere talis habeatur,
qualis est; ita et jj xègipiç, si
quis magnum bouuiu cousequu-
tus est, quo gau de t , iu votis
habet, vt illud aids ante oculos
pouatur; id quod et vanitas et
L 1