2 2 5 Evfitvtovrtg âvsyjtov.
èv dcuTog ôè /uotça
Mult/JoiOL 'kóyoig
Aèrovç 3Iccôcov dèy/utvoç,
Z tlv t GCQflÔÇoVTa TtV/COV,
330 Ilàôav èv tvcpQOövvuv ravvbv,
A & qÔcUQ TltVTt dgCCTtCOV
NvXTtÖÖtV tv i l CtjAbQCUÇ
‘Itoôv tvÇcoàç aoerov.
E. s . K. i j .
A l f è èv txToc, navra Xoyov ■ â’Sfttvog
235 ^ k o v i ïa îo v è£ a ^ a g ùvt,Q
22,5. svpsvsiv cum quarto casu iunctum, non cum tcrtio, notabile
V i s u m , etiam Schmidio. Pauwius uv%nm reponendmtf putat. Ita
et ctvujJLOi locunt haberet. Miror ei non in mentem venisse, sv-
psviovE ig ävtijJiov. tvptvsovxa de duobus. potest tarnen svpsvnv
esse beneuAe aliquem excipere, et sig subintelligi. Sed verum est;
yxsv (noo,') uviqjLÖv. tum tvpiviovxsg, beneuolentia adducti. a3o.
iv Oxonienses -ex Bodl. y. reposueraut, pro iq,. vt illud Doricum
sit. Audio: sed potest etiam lilnarii lapsus esse, vt malim hacte-
nus vulgare ig retinere, vt sit: ad omiiem hilaritatem eos intendit>
incitauit, inuitauit. sxuvvev, ivixsivs, etiam in Glossariis occurrit.
Sin vero iv magis placet, vt placet, tarnen et hoc cum xdvvsv iun-
gendum: ivtiäwEv n. s. 202. Mingarell. conj'. vvxxwoi r IV
& upsQOiig. Vulgatum est doctiore iunetura dictum pra iv vvxxsa-
aiv apsgoug xs. -'
226. iv Saixog polqtx. Schol.
iv fitQSX , participes eos reddendo
conuiuii, h. excipiens eos
epulis. Hoc videtur simplicissi-
mum; portio epularum vnicui-
que hospilum contingit. Mox
229, Igelvia sunt ipsae epulae, et
200. ivEXUWSV 71U0KV ElKpQOGV-
yav, hilaritatem maximam in
eortun tininus explicuit} excitavit.
ivnlvsiv, ivxctvvsLV, fere vt
<-xu&iv, pro vulgari noiilodai.
[Ad Tibull. I, 5, 76. laudaui ex
epigrammate apud Reinesium,
illustrate a Valkeu. Diatribe p.
233. Zr^d-i xulwv xdmg ovqiov
ivipQOUXJVQig. E x Addendis,~\
t ô i . naQExoïvikxo & èpivoq (ttqo-
AHy.kVog') omnem rem, Xoyov
Sifyytvsötv nccQtxotvad?.
01 8' èmànDVT3. cuxpa 8' utco xXtGtccv
*J2qto Guv xtlvoLöt. x a l y 1 i j l -
&0V f.ceyctQOv f l t l l a * èôovutvot
fl/fO „A sïöco xaxèQrav. tcov 8‘ ùxov—
Gcug, avrog VTvrjvvlaGsv
TvQovg èQaôtTckoxàftov y tv tot.
U ç c cv v 8 ' 2Iccûttv ^ ta k d a x à
&cûvçc TtOTcGTuQav oan ov
fi45 èBctXktro xQrjTvïda Goqicov ènsav *
f i a i ïloöttdccvog l l tT Q a lo v ,
236. GvyyiviooL male Rom. et seqq. Schmidius AJdum pro se lau-
dare poterat. Tum nâai y.oivâd3 omnes édd. ante Schmidium
qui metrO monente et suffragante Pal. C., cui duo Bodlej. succi-
nunt, èmendauit TtMQEY.oiv'àd'1. vt tarnen àppareat, Ynde nâai venire
potuerit, non male- Pauwius coniecit, fuisse olim in libris
scriptum avyytvéoi vel —oiv 71 otixoiv<x&*. 23g. -Aov péyotoov
Jltüiu ô editum erat ab Oxon. quod a sermonis ratione alienum
est; viide eos Pauwius satis acerbe exagitauit: nam dè eo loco
stare non potest. Edd. vulgg. -itov Ilslia (léyaQOV ioa. Schmidius
syllabaè cauere volens rescripsèrat fiéyaqôv ô3. nec male pro
fiEyuQÓvds, vüde puto adhaesisse ed., Oxon. Verum melius vo-
cibus pérmutatis fiiyaçoV llù ia offerebat Bodl. C. 24o. iiaoi
Schmid, quod Bodl. C. firmat. Yulg. moj, recte in metro Iam-
hico , monente Pauwio.' 24r. vnuvxlaotv Aid. 246. Uo-
ötidävog Aid. Iloosidavög Röm. et seqq. Iloxsxödvog Oxon. ex-
hibuerant éx Bodl. C. Est tarnen perpetuo Piudariconün exem-
plarium vsu per o, IZoauöctvog.
dTxovdcuov, pro ajtovöalcog Sé-
fiEi'og, serio, accurate, et illi
287. inioTCOvxo, assensi sunt,
probarunt. Nisi simplicius est:
comités se ei adiun xerunt. Sta-
tiro enim cum iis surgit de
mensa.
246. Iason exorstis est pru-
dentem sermonem. xorjnig, fun-
damentum, pro exordio. Sic
iiif. VII, 3. et Fragm. p. 71. de
Victoria nauali ad Artemisiurn
parta: OTtndlösg Ad'rjï'aicnv ißd-
lovxo xçrjTtïôot iltvxhqiug. /Io-.
S 3