O v x êoi^cov dvzlct roïg dyaOoïg,
Oudé [xczxvveav rkXog ovdsv. 6 yctQ
KouQog nQog dvd'Qomav ß Q a y v juêrgov syee.
510 E u vlv éy va x sv . ’dtqaneov ós ot, o v
Jgdörccg, ónabèï. 0 a v r l d ' t y y t v
fronte maledicentiam contemnit et omni vi sua priuat, Imiflö
vero (paswet simpl. est epitheton ornans vocis ot//, vt clara, ar-
suta et similia. Auersus est Damophilus a maledicorum malitia,
eorum conuiciis aures non praebet, xr\v xaxdv (xaxxiyóqov) ykäo-
aav oocpavigsi OTióg (paswüg, priuat voce, obrnutescere fa c it, ad
silentium redigit. 5og. symv perperam emendauerat Schmidius,
vt esset: o ywq y.aiqög — si vlv syveoxs. fere vt Ol. V I , i 63.
V I I , i52. 3. Sed recte se habet: nqóg dv&qmncov yäg (sv avS-qtó-
ytoig) d xaiqög syst ßqayv pèxqov, h. ßqayvg sari, statim praeterit,
elabitur. E i vlv syveuxs Damophilus. 5to. syveoxs erat. syveo-
xsv ad metri normam. v. Pauw. 5n . (pavei dé. Haec iam ad
exilii calamitatem spectant Damophili.
5o6. 7. Malos odit, bonos
amat. ovx èql£(ov dvxia pro (pi-
kwv, fauens.
5o8. paxvvav iunxit cum an-
tecedentibus. Est tarnen propo-
sitio seiuucta. Nullam rem pro-
crasLinat. xskog, noaypu. Nam
occasio celeriter praeterit, h.
momentmn temporis idoneum.
TTQÖg ÜV'd'qWTKüV, neeg3 CtV&QW-
ertoig. Nos dicimus, in rebus
humanis.
5io. ■ d'SQunoiV Ss oi, ov dqu-
oxag, ónaötï. Obscurat sènteu-
tiam breuitas. Subiectum fuerat
mihi: d xaiqóg ónrfisZ oi , tog
■ Osqunenv, qui praesto est hero ,
non autem tanquam fugitiuus
vagatur. Si tameii exigas sen-
tentiam subtilius, vix ilia satis
se probat.' Ergo ipse Damophilus
esto subiectum, qui &sqa~
jtoov saxi x& xuiqo), bene; ob-
seruat, speculatur, ■ d'sqansvsi
y.otiquv. At laborat alterum: non
Hie ei est fugitiuus. Squoxag,
puto, est simpliciter h. 1. famulus,
seruus: inter huuc et d~s~
qanovxa multum interest. Damophilus
, si vir prudens erat,
captabat occasiones opportunas
consiliis, non autem seruili more
ex iis pendebat, tanquam ex
herth nutu. Nam prudentis est,
T o u r 3 a v ca ç o ra ro v ,
KctXct ycvdtöxovr' dvdyxcc
E x r o g ty u v ïiodu. x cà
515 M u v x t ïv o g 'ArXccg ovQccvoe
IIçoôTcuXctist v v v ys Tl et tq CO—
etg 1X710 yctg cctvo rs xrtctvcov.
5i5. 6. Exagitaiidüm se hic praebet bonus Pauwius, dum emen-
dat : xai pàv xslvog vel idsivoç "Axlag ovoavü HqooTiaXaiol vovv
ys, 7t. veterascit ad coelum animo. Ita tamen se res habet, vt
Interprètes locum obscurum obscurauerint multo magis. v. Notam.
res ita disponere et ordinare, vt
opportunitas rebus gerendis ena-
scatur.
5i:v xà xalà sunt res iucun-
dae et gratae, quarum fructus
est in aula vel in magna ciui-
tate. cf. inf. 522 sqq. sysiv Jidda
sxxàç, sc. xùv xakùv, iis,
quae vit am iucundam et bea-
tam faciunt, carere. Aeschyl.
Prom. 263. itijfiâxwv d3 sSoj tyu
7168a. pro sxxàg thaï. [Sophocl.
Philoct. 1260. loeoç ccv sxiôg
xkavpâxw tyoeg 7168a. Ex Sche-
dis.J
5i5. TtqooTTuXuùSi, [rqslôu. Ex
Sckedis.J obnitiiur, luctatur. Sen-
tentiam sic habe: Luctatur Damophilus
cum exilii calamitati-
bus, et sub iis , tanquam sub
onere improbo imposito, gémit;
similis in hoc Atlanti, qui
coelum impositum sustinet. T e nendum
autem ex reconditiore
mythologia, Atlantem esse vnum
ex Titauibus, nee intactum mau-
Eind. Vol. I.
sisse forlujia ceteroriun Titauiuu
a loue ^ictorum. Res ex A e -
schyli Prometheo Yincto patet.
cf. Hygin. fab. CL. Fuei nuit
autem olim pliu-es de Titanibus
frequentatae fabulae, cum essent
prisca carmina, Titanomachiae
inscripta. Inter alia traditum et
hoc, liberatos aliquando fuisse
ex Tartari viuculis Titauas, et
cum ipsis etiam Aîlantem ouere
leuatum respirasse. Compara-
tum et comparans poeta, Sol-
leiuii more, commiscet et con-
texit in vnam tramam: Sans
Damophilus, ille alter Atlas,
cum coeli impositi onere luctatur,
exul a patria et fortunés
suis. Verum etiam Jupiter sol—
vit vinculis Titanas. Scilicet
quidni et hic aerumuarum ba-
iulator, tanquam Atlas coeli,
expectare posait, fore, vt et
ipse onere suo exilii hberetur
et in patriam a te, Arcesilae,
red u c a tu r ?