*48 O L Y M P I A.
*0 juß()t6)v, Tia'ihcov Nècp&Xag.
jEi dè ö v v Ttóvco t ig t v %Qci66t t , ^it'kiyuqvtg
VfAVOl
5 ‘T ötsqmv (XQXcti Xoycov’ t tX k t t a i
Keel n iö to v Óqxiov fi&yakcug ccQttaïg.
iioui carminis accessio illo priore promittatur a p o e ta cum ibi
seutentia absolute efieratur. Potest carmeu ad aliam victoriam, potest
quoque ad vaam eandemqne spectare; potuit illud cum super
r e carmüie mitti, tauquam epistola, quae illud commendet;
potuit etiam maturius mitti. Postremum boe Mingarellus statue-
bat [et Boeckh. Ex S c h e d is .] , collocandum esse Carmeu XI. aute
X. Nam v. i 4- p r o m it t i carmeu; forte idem illud, quod mine
decimum est. i d'Kozbv iv d. duo Bodl. iiiuito metro. ózè scri-
psit secundum grantmaticorum canonem Scbmidius. vulgo ozt.
4. d ml Schmid, edit, sphalma. 5. In omnibus edd. inter-
pungitur: ‘T. dqxai Xóyaiv téllszai, Kal n. vnde opinio Grammatici
in ree. Scholiis orta, iungi etiam h. 1. verbum singulare no-
mini plurali. cf. sup. ad Ol. VIII, io. n . Schmidius se adduci
passus est, vt v. 4. psXlyaqvg dobdrj scribere mallet; excidisse enim
in nonnullis edd. c ur o i / sed vitium hoe est vnius Plantin. Idem
III, io. diipfi 8s nqäyoq ixllo
pev aXXov' ds&Xovixla 8e pa-
Xigt3 aotdav q>iXd. Turn forma
sollennis est: iozlv — iozlv
— si 8s, non magis quam. ' similiter
vt. Respondent autem
sibi ilia: homines modo sereno
eoejo, modo pluuio indigent,
adeoque hoc votis expetunt.
Faciunt autem hoc agricolae, vt
tanto laetior agrorum prouen-
tus sit. Adeoque sensus est:
non magis agricolae salubri
tempestate opus habent, (puam
victores hymnis ad messem lau*
dum. Nam sequitur: Si quis
in art amine stcunda fortuna
vtitur, h. e. victoriam conse-
quitur: (vid. sup. ad 01. VIII,
96.) hymnis indiget, peXbya-
Qvav iïpvwv XQTjüiq nXsiarr) sozlv.
Hoc mutauit: pthydqvtq vpvoc
sc. slaiv, wv XQ7i<nq nXelaz-q
sozlv , vGTsowv dqxal lóytov,
laudum serarum, h. apud posteros,
caussae ac semina. Vt
N. I, 11. dqxal ßißXryzub pé-
Xovq syxcoplov. Ita melius -ex-
peditum locum puto quam an-
tea factum. In ceteris maneo
in hoc, enallagen, quam Grammatici
hie quaerunt, vt vpvoc
ziXXszab iungantur, locum non
habere; et sic iu aliis locis, iu
lAcp&ovatog alvog 'O h vfiiu ovix cu g
Ovrog cxyxtitcu. toe f i t v afxtttQci
rXoióöa Tçoiualvtiv sê'tXei.
Schmidius Vrbanum lib. II. ( nescio an is Martinus Vrbauus sit,
cuius Institutiones grammaticae g
Xszcu, jièXiTtti habere narrat; dep
;raecae Aldus vulgauit) pro z s l -
rauate. 8- syxebzab Aid.
quibus earn quaesiuere; vt sup.
Ol. VIII, 10. 11. Isthm. I, 38.
V, 73. y4. Quod nisi alia fuere
exempla in deperditis Pinciari,
perperam hanc figuram Pinda-
licam appellarunt Grammatici,
(vid- Eustath. in II. Q, 387.) in-
que his Herod i anus Tifqi ayrjpa-
tav a Villoisono vulgatus in
Diatribe p. 98. In Hesiod. 0 .
3ai. rijs A yv rang xscpabd,
potuit pro fjoav dictum esse:
soar , tav, ijv. In Euripid.
Bacch. i 33g. est 8s8oxzut,
zh)povsg (pvyal distiuguendum.
Etsi omnino earn danmare no-
lim : quandoquidem similis vsus
habetur neutrorum pluralium
cum verbo singitlari iunctorum;
et fuere in sermone antiquiore
multa ad grammaticam subtili-
tatem nondum satis constituta.
cf. de hoc schemate Ruhnkcn.
ad II. in Cer. extr. add. P>eck.
ad h. 1. et VIII, 10. In Pin-
daro igitur accipio: — Xóycov'
zélXsTab xcci mozbv oqxbov ps~
ydhxiS dqtzdbq, per eosdem hy-
mnos maxima fides f it praecla-
ris fa c t is . — 7- Jmu.des has
inprimis Olympicos victores tnet-
nent. avdxsbzab vel a donariis,
quae consecraulur, vel a the-
sauris, qui reconduntur.
8. pa psv dpsxsqa yXwooa
Tïovpaivsiv i-âéXsi, quare lingua,
mea tib i, aut melius omnino,
victoribus Olympicis, (nam mox
ad .Agesidamum transit) hanc
laudem pro cur are studet. De-
est pronomen zovrov zov aivov.
Latet in psv, pro quo legen-
dum esse puto plv. za pro a,
Si’ «. Nisi hoc feceris, dicen-
dum erit, « esse non gramma-
tice, sed ad sensum dictum, pro
dv aivov. pascere laudem : ad
claram notionem quomodo tro-
pum reuocem, non habeo. noi-
paivsiv sensu tropico vix aliter
accipi potest quam pro alere,
zqécpsiv, av&iv, seruare, cu-
stodire, prouidere. Debebat sequi:
diuino enim munere hanc
laudes carmine ornandi vim
possideo. Haec lyrice extulit v.
i° sqq. non nisi diuinitus (cpva,
8b tvcpv'bui) aliquis ingeniopol