K a l ös/uvov otyXaaiöi [USQlfiivcug
TLu&iov Qsccqlov. 'Ev d i rtstoot
TsXog diacpaivaraL, cov reg
3E£o%coT£Qog ysvrfTGUy
A. dr. K. iy .
125 E v ncuöl vsotöi, nötig’ iv
A* ccvdqaöiv, ccvi]q • rq ix o v
E v n a X a ir sg o iö i ’
melius, o? xdvds väaov Ttgooidrjxs loym svxlsi, xai Qsdqtov dt-,
pvöv llv&iov (tiqoo£-&i]xi) psglpvaig uyXaaig. Ita vtrumque, Xoyog
et fj.EQifj.vai, de hymno accipiendum. Debet per OEagiov, pro
Oimgiov, (fuit is locus publicus in vrbe Aegina, Apollini sacer. cf.
Schob) aut sacerdotium, aut tota vrbs designari. 124. Post
yivrjxax maiorem <sxiy(irtv vulgg. edd. sustuli: minorem, quam
Pauw quoque requirit, ed. Rom. habebat, quam male desertiere:
tig — Trat? iv naiaiv i^oymxsgog et sic porro. 127. T" iv
nalaixigotoL scribendum cum Pauwio; dictum pro naXaiog %s
(h. e. /igmv) iv nalaixigoig. mg exaoxov pigog, h. e. mg ixdoxr/v
rmv 71gobsydsiomv rjhxtmv, ßqoioi ovxig luyyuvofjEV, vt iuuenes,
viri, senes' sumus.
■ vit, celebrem reddidit, xai (jigoa-
i'&rjUE') asfjvöv Oedgiov IlvxHov
uylaalai fJtQifJvuig, et inseruit
poetarum carminibus dignitatem
Theori, quam Ule tenet, s.
ipsum Theorum. Fuisse vide-
tur sacerdotium Apollinis, forte
cum magistratu, in Aegina.
&EUQIQV, pro Oimoiov, locus
sacer Apollinis Pythii, qui et
ipse Otmgiog dictus; vt ex Ile-
sych. h. v. discimus. In eo sacra
faciebant oi OtmgoL
122 — 101. Expedii locum,
quantum licuitj nunc hoc addo.
Aristoclidas pancrati&stes in ae-
tate erat constitutus iam proue-
ctiore; excelluerat idem puer,
iuuenis, vir, et iam senilem nu-
nabatur prudeHliam. Iterum vni-
verse hoc extulit: *JSv ds Tcc-lga
(ipsa re) xiXog dtatpaivexai rur
it? sigoymiEQog yiviytai ( r tkag
ixE xvm v , iv ot?). Dicitur xtAo?
Tigdy/juiog id quod summtuu
est in re, summa rei, adeoque
ipsa res. d ia tp a tv E x u i , iv olg x i g
i&ydg edit, cernitur, qua in re
quis excellat inter alios, seu in
ptierili sen in virili seu in pro-
M sq o g s x a ö r o v o to v ’sy o {i£ v
B qotsov sd v o g . eXa dè x c à t&O-
130 ôciçctg àqsrctg 0 /u a x q o g a io jv , cpQOVtiv
/ f SVSTl&C TO TtaQXbiubVOV.
TÙV ovx äntöTt. yotïqs
CßiÄog. èyoj rods roc
128. Ante Schmid, interpungebatur post Ttaluixigoiov. Migog txa-
axov oiov etc. Sic et Schol. cum Bodl. y. Hoc repetii. Indu-
xerant Oxon. iv tt. (jigog. ixaozov —. i3o. Reponi curaui o
fjaxgbg, quod Oxonienses (qui 0 omittunt) videntur edere vo-
luisse; saltern metrum ita postular. scribere, et sic Aldus, vnde
haec lectio repetita. Yulgo 6 deest, et xhaxog legitur inde a
Romana: quod Schmidius emendauit d -d-vaxog. Rrub. Morel],
■ d’Vttxdg imv. Sensus autem: d fjuxgbg aimv ti.q xai xsoougag dat-
idg, h. qiigsi, indysi d ßiog ettI xalg xgtaiv dgsxaig xmv xgimv rß.i-
xtmv, in quibus-aliquis an excellat, experimentis declaratur, xai
xsxdgx^v xivd agsxrjv, xo nsgi xov ivtaxüaog (pgovTlgsiv. haec
vltima sic eifert: qigoviiv 0’ tvinn xo Ttagxeipivov. Tmv ovx dns-
dxu, h. et haec cadunt in uiristoclidem. Trod? xag xgiig txsLvag
ixdotr) 7\kixia nooaaafiotpvaag 'agsxdg xai xavx^v xrjv agsxrjv xixxr\-
xav 6 AgiaxoxlEldrtg. aut, vt in Nota reddidi: a quo aetatis gra'du
ille non midtum abest. i5 i . TiagaxsiftEVOV Bodl. y.
vecta aetate. Porro v. 127. re-
stituo interpunctionem, quani
Schmidius non bene sustulit.
x q ’lto v i v T T cU an sQ O ig * (pro T r a -
A a td ? i v 7iaA.) fisgog sxaoxov
o lo v s y o f j t v f ig o x s o v s&vog, h.
oiov, mg, iyofttv exccoxov psgog,
vnamquamque vitae partem, quam
viuimus nos mortales. Turn distinguo
i i â — d fiaxgàg aimv,
(pgovEÎv ôJ ivETiti là nagxeifJE-
vov ( roîi nugàviog qgovxiÇeiv).
Vrouectior vita etium quart am
vir tut em admouet, uddueit, n)v
(pgôvi/cnv. x>)v xtxdgxrjv àgfxrjv
tysi, Ôiôaoxei yàg qtgovsïv xà
Tiagôv. Sequitur xmv, mv, oii,
ovx aitsoxi. Ab quo aetatis
gradu ille hand multum abest.
Etiain Schol. legerat in suo d
S'vaxog aloiv, et video nunc hoc
magis lyricum decere.
i 33- i 38. Potest forte ^etoe
esse TïQOTtivovxoç. Nam seqq.
spectant ad ngônooiv. Possit
esse salue in aduentu : nam mît-
titur carmen. Mitîi vidimus
F f 2