E qOTMV TO TZQ7ZV0V CCvgäTCCC ■ O VT CO
xcu ntrv tï y/afial, cctiotqotka
rvùlfia Ö£Ö£l6fl£V0V.
JE. é. K. iâ.
1 3 5 Endfibqoi. r i dé n ç ; tL b] ov tiç;
habet Studium diuitiarum: scil. quatenus .opum in certamina iin-
pensas facit, et gloriam hinc reportât. Sane xéqq/tv expeditio-
rem s entendant haberet, quod alio loco poetae nxeinini frequen-
tari de 'victoris felicitate ! et fructum is habet iucundiorem ex di—
vitus suis. Sic Pyth. I, 96. victoria nXoviov oxscpdvapa âyéçoi-
%ov ci at. et ptqipvav irrepsisse suspicabar ex adscriplo simili loco
Ol. Il, 96 aoo. Yerum, quod dixi, doctiôr est lectio nXov-
"lov et metro conuenit. Iambus in capite pro spondeo,
vt in antitheticis 44. 102. Est autem rarior loquendi forma pro
toç ôs ov 1(0 neu — illustrata ab Abresch. ad Aeschyl. pag. 56o.
i 33. ôè xcd ante Schmidium vbique lectum, recte, vt in Iambico.
muiauit ôrp yVcbprjv dixisse videtur, quem alias Salpova, fati
decreturn, euentum fatalem, appellant. i35. ou xiç disiuuxi:
tanta est humanae sortis inconstautia, ita omnia sunt iv qofi xai
fpoQti, et perpétua mutatione, vt nec dici possit, quid epheme-
rum illud, quod hominem appellamus, sit, quid non sit. Ante*-
quam elocutus fueris, iam illud esse desiit, quod erat, cura os
solueres. Locus praeclarus a multis laudatus, vt a Plutarcho de
consolât, ad Apoll, p. io4. B.
cpsqsxca, Ini aßgöxcaog, pro-
pter, per, voluptatem, piydXuç
sXmâoç, post magnam sperrt,
qua incerta iluctuabat. — symp
xçtooovu 71X0viou psqtpvav, ma-
iore cum praemio, fructu, gloria,
opes parasse se videt. Per-
git: et si félicitas mortalium
nu,lla stabilis est : xà ttQTivàv,
est ille ipso fructu s ex opibus
partig. f elicit us modo crescit,
modo decresçit et euertitur:
i3i —- 4. Pergit: adeo iranae
surit res humanae: etsi, deo
voiente, ad magnam interdum
claritatem aliquis peruenit.
i34. cejiozqânoj yvwpcp pro «-
fiaqfisvrj, decreto , fato infesto
labefactatum.
i 35—-i3g. [snupsqoi. Alibi
6ane est scpdpsqoi. Ex Schedis.\
Debebat esse ècprjptqoi üv&qw-
•JtOL xi . topsv ; xi 0VX tOfliv ;
JExiàç, ovaq , dvxXqomoi. ciXX3, o r a v aïyXa
Atoodoroç ek'd'rf,
yîap inq ov cpsyyoç stvsOt i v ccvdqcov
K a l fislXtyoç aîcov.
14° Æ y iv a , cptXa ftiàt
£q, èX tvd éqeo ôrâXo)
TloXtv T ards x ô fiiÇs , A u
K a l x q é o m Ovv A la x d i
IlrjXsï T£ xa q lo roe T sX a -
145 ficove Ovv t 3 ]AxcXXtï.
i 36. ovaq y’ av&Qumoi addito fulcro Pauw. i38. Erat Aup-
Ttnàv sttsozz cpsyyoç. Ita non respondet colon ceteris superioribus
v. 22. 5i. 10g. Dactylum in prima pro trochaeo haberi iubet
Pauwius. Si legatur inuerse, Aapjtqbv cpsyyoç snsaziv àvôoujv,
similis ferit alteri v. 80. Tum, 11e snsaziv âvâçcîai desideres, iunge:
cpsyyoç âvôqwv, et snsaxi accipe pro neigeait. i 4o. 1. Praestat
forte Aiyiva, cpiXct pàzsq sXsv&éqca azàXco, mater liberi populi, li-
berae ciuitatis. xôpiÇe. Miugarell. exfolie. At curare, xopiQetv, vt
Nem. Y, 52. de poetis. Sic sqya xàptÇs Odyss. I, 356. [ i42. Ad
Vua syllaba. Ex Schedis. J i 44. xotya&co Bodl. y.
oxiotç ovaq sapsv. [nihil sumus.
ovôév. Ex Schedis.] tam parum
constat de humana sorte, tam
fragilis ilia est, vt vix dici possit,
quid homo sit; vt incertum
sit, quid sit homo, quid non
fSit; Si tamen diuinitus obtige-
rit id quod nos illustrare possit,
(vt Victoria e cert amine}
quantus splendor ac lumen (glo-
riae), quanta félicitas nostra esse
potest! Locum fuisse ante ocu-
los aliis, iam obseruatum est:
praecipuus est Sophocl. A j. 125. 6.
et Philemon ap. Stob. XCI. cf.
Beclv ad Aristoph. Av. p. 71.
i56. Vt soient sententiae acu-
tae in varias partes trahi posse,
sic et h. 1. aut ad eleuationem
conditionis humanae, vt feci, quod
cumseqq. conuenit; aut ad varie-
tatem et inconstautiam referri
potest, secundum antecedeutia.
i4o. Tu [o dea Aegina cum
loue et heroibus. Ex SchedisiJ
cura, tuere, hanc vrbem, cum
ciuibus libertate fruentibus. oto-
Xoç pro populo.