N E M E A.
A . 0'. K . ia.
IAtto Tavyttov nsdav-
1 1 5 ydycov i8sv Avyxevg Sttvog iv 6tsXs%sc
11/Lisvcog. x8ivov yccq ini/AoviGov
114. nsSav - yd^mv Aid. cjuod bene reuocauit Schmidius., Aeolicum
pro ptzavyd^mv. Rom. 7168* uv-ya£,mv corrupte: ita tamen Morel!.
et TTodav- ya'Cmv Crat. Brub. et hoc mutauit Steph. iu Tiozav-
yat'nv. 116. Egregium ad h. 1. habemus Scbolion antiquum,
etsl tuihatum. Aristarchus legere ius^erat ijuivov: sequebatur eius
aucloritatcm Apollodortis. Contra Didymus defendebat yjuivmg (Tel
potius y/zsvng, yt ex dictis colligo) pro ?jpivovg. et hie, non Aristarchus,
ad Cyprium carmen prouocare potuit. Cyprii carminis
%eiba adscripta sunt haec: — uiipcc Ss Auyxsiig Epvyizov noooi-
fiotivs TTOOty tc£%S£(jgi, 'jTzjioi'O'wg. jIy.qotoitov d (XVCC{3(XQ ^ dltdsQXETO
rijoov anaoav TavzaUdpv JIsIottoq’ zdya 8' xvdmog rjpcog
tlv dcp&t.duotcuv tarn Sovdg dpcpm xollrjg (leg. ‘Ocp&alpdioiv eoco
y. o 1 /Tjg 801 og rj/isvco uuepio') Kaaxopu S mnoSupoy xai dtSkocpo-
QO? JIohiidEvy.Tj. Art'it 8 do . Ayyiozccp skoya xov l8uv cp7]<n— .
Corrupta haec. Forte fuit: Nvlgi 8 cep ayyi ozdg xov Kdaxopa.
,/t xxoz ojo skoya , (p TjOt., etc. Iidem versus sunt , nec minus corruptij
ap. Tzetz. Chil. II, 71 <;>. et Schol. Lycophr. 5ii. v. Not. ad Apol-
lod. Ill, to, 2. p. 703.' Ex edd. vtraque princepg; ?^psvmg exhibet
cum Brubach. et Morell. quod erat repetendum. zjpsvov emenda-
lum a Crat. Steph. Schmid. [V. Hermann, de Dial. Pind. p. XXII.
Ex Schedis.~] Sane aceurrit mox Pollux ia3. adeoque videri potest
vnus -Castor insedisse. Dici tamen quoque potest insedisse
arboris, tiunco cum fratre, sed hoc vulnerato ad persequendum Idam
et Lynceum procurrisse. Porro dgvog oztkiyu ivijusvovg &d men—
tem veteriun accipiendum erit, insidentes trunco cauo.
ratio deLeucippi hliabus, Phoebe
et Ilaira, raptis a Dioscuris, cum
desponsae essent Idae et Lyn-
ceo. v. Theocrit. XXII. Ex Sche-
diS.\
116. Pulcherrimum hoc epis-
odium tanto plus suauiiatis ha-
bet, quod paucissima sunt, quae
legentem morari possint. rjfiE-
vov an rjpsvmg ( forte amiquo
more ppèvog fuit) scribatur, per
se nil interest ; vtroque enim
modo res narrari, et vero etiam
geri, potuit. Sedebant fratres in
insidiis; prospiçi potuit a Lyn-
ceo tautum vnus et telo traus-
figi. Apollodorus pro vtroque
laudari poterat lib. Ill, 11,2. cf.
Notas p. 733. Ilia auteln, dçii'dç
iv oxeksysi rjuivov tivou, haud
ndvTGJV y s v z r ' o ^ d r a r o v
Opipia. ÄcxLiyrjQolg 8è eióSsooiv dtpccQ
'Eigixéö'd'av, x a i fx ê y a tQ -
120 y o v èurjOavT’ mxsgjc,
Keel n u d o v O8CVOV na'kaf.iaeg A(paQ)jTi~
8ac Atog. u v r l x a yuQ
"HXd'S sh/dccg, n a lg 8ggjxcov. r ó l o ' t v a v -
r a ö r ä d ’t v rvfdßGj oj/eSov narpcduo.
119. ifyxèo&av pro s&xéadpv, dual. Sequitur tarnen sjxrjoavxo.
Sed, quod saepe facit Homerus, variant poetae numeros dualem
et pluralem. 120. Edebaiur I'gyov ifxvr\aixvx>, manifestum
sphalma: omnes tamen exhibent edilt. nec verum est Aldunx
6pyov habere: sic excusum ab vno Morellio; voluut ita uiyte
esse fisydXctig. Sed iam Schiriid. praeclare entendauil: xai (itya
ïpyov i[x)jouvx^ w, vocabulo Homerico : ‘'Exrofga. Öiov utiy.ia prjötxo
toya. Qui dubitat, helleboro indiget, inquit Pauw. Etiam
Schol, id exponit: xai fxéyioxov iqyoy xaxmqa^ario. 121. Est
Pindaro AcpaQXjg, ryxog, (vt et Apollon. I, i 5t.) qui aiiis Aq>ec-~
qsvg est. Aliter haec narrat Theocr. XXIf,, 207. na-
XQh)co erat. naxqmm cum Schmid. et Pauwio scribendum, 11e tro-
chaico syllaba desit.
dubie a veteribus ita accepta
sunt , vt intra cauUm truncum
in insidiis latentem Castorem?
aut solum aut cuin PolluceLyn-
ceus dispexerit oculis. Orna-
runt tamen et in miraculum
mutarunt seriores, Lynceutn per
truncum. dispexisse sedentes. Pau-
san. IY, 2. Lynceus, ‘ov igpy Iliv-
daqog, ovxoeg ogv óqdv^ mg xai
8lu axtXé%ovg óqdv Sçvmvog*
Schol, ad Plut. Aristoph. 210,
(in Fragm. Pind. CXXX.) xo-
(Jovxov 8è ógZïonsoxdxoeï ijv, mg
xai 8d iidxrjg 18tiv Kdaxoqr/,
Solocpovrjoavxa ( cum vellet oc-
tidere, döXocpovrjOovza) xov u8tl-
cpöv ( seil. Lyncei, Idam ), &
cpqoi Tlivdaqog. In v. 120. sine
cunctatione erat resciibendum:
xai uiyce ioyov iwifiuvz mximg:
scilicet Apharetis filii, Idas et
Lynceus, accurrentes ad ar'.o-
rem, Castorem interemerunt, ex
v. H2. 6t iidern inuicem graue
malum perpessi sunt, Iouis /. u-
mine. Dictum secundum ilia öu-
vov zi Tioiüv xai ndoyuv. v. N*