444 N E M E A.
E, P'. K , ta.
Keel TC0T8 yaÀxovo§cov
65 A(ia^ova)v (xsA a à\xcxv
Entxo o l’ ov8 s (xiv
II0T8 (po/3 og àv8 qo8 ù(tag
E tkxv68v uXxàv qjqtvcov.
S v y y t v i l 8 s rtg
70 Evdokia (isya /SqtAsx.
Og 8 è 8 i 8 ateA lyse, xpecprjvog avt/q,
A X X o E âXXcc ■JZVSOdVy O V noE àtQbX8L
64. y u l v . o r o l o v Aid, 65. Bis à l x à v hic et 68. Fuit a î y g â v ?
66. Cur Iolaum pro Hercule memorauerit poeta y. 62. uon assequi
se profitetur Pâuw, et tandem suspicatur legendum: e n e x " ( g n t t f
voluit) i'jo b j• o v d s ( u v , Yt k e r o s sit Hercules; versu autejn 6a2 l 6 l u
accipit pro a v v ^ lô l tx n a g a a x d x a g è w v sc. Herculi. Enimuero Io-
laus satis notus est ex fabulis tauquam Herculis comes, famulus et
auriga: vt adeo qui Iolao adfuisse semper et adhaesisse memore-
tur, eum simul et in Herculis comitatu fuisse ad assequendum pro-
cliue sit. Nec vero Pindaro, tauquam Thebano, Iolaus inter iu-
bipos heroes censeri potuit, quippe qui inter heroes e m y oe g t o v g a
Thebapis praecipuo honore, ludorum quoque, afficcretur. Iolaea
ipse poeta aliquodes célébrât, y. c. Ol. IX, i 48, 9. 7a. a x g s -
x é ï posejt metrum, et hoc Schmidius receperat. Idem in \ d y i U v g
ßigchmv et auriga, Yid, Is ihm .
I, ax a3. — Mox ad 64. cf.
Isthm . V I , 39 sqq.
69-74. Vniuerge extulit, quod
de Telamone dicere volcbat :
adeo innata virtus in Telamone
eminuit. Sententiam iam Ol. If,
i 54 seq. IX, x5a - 8. vidimus.
praeualct svdo^iu ovyysvti pro
àgtxjj. o'j dè diddxx* tytt, oui
non tenet nisi quae didicit, id
diduxxu, Ol. IX, i 53'. didaxxdg
agexag. WtEprjvoq uvrjQ opp. sv-
öo&qc, qui virtute non illustra-
tur: is non satis sibi fidit, non
audacter in proposito manet,
ovnox* drgsxai xaxsßri (pro sim-
plici ßjxivsi) nodi, verum, vt in-
signem se reddat, modo hoc modo
illud aggreditur, ahhox* uij.a
nvtbiv, s p i r a n s , audens, aspi-
C A R M E N I I I . 445
ELart-ßoi 7iO()l, fxvQiav
A\ aqttcev ccvtXtl voo) y sv sra i.
2 . y. K. iy.
75 Z a v d o g 8’ A y ih t vg, rct (i&v, ( is *
vtov (PiXvqczg €v 86(xotg,
T lalg scov a ö v q t v
MsyaXcc tq y a , ysqöc ß a ( i t v a
E q a y v 6 i8 a q o v ccxövrct tkxXXcov,
go ’löog otvsfxoig, (texya Xsovrdöötv
y q o r sq o tg , Inqctöösv (pövov'
KocTcqovg t tv cu q s ' öcofxxx-
rcc 8i n a q a K q o v lS a v
factum v. 75. nam metrO inuito xtydhiig habeiit edd. Veit, ante
Morell. et Steph. 78. Post S-agcvu maiorem distilictionem
poni iubet Pauw, vt mox nouo spiritu sequantur illa: ßoayva.
Sed multo aptior exit iunctUra, si distiiiguas cum Aldo: naig iwv
u&vgev ptydht sgya ysgoi ■ d'Ufiiva ßq. d. ntxkXcov. 80. ’’laov
%' erat, x’ post laov sublatum volebat Sclnnidius, vt tarnen mox
Xtövztoai d* refingeret; sed to t tuetur Pauw, Vt ad üxovzu al-
terum sit adiunctum. laog legerat Schob vt ad v. 88. manifestum
fit: nodcoxrjg 1 yäq rjv •— ovzag Tjv laog uviuoig. idque, arbitror,
praestat. 8a. tVaigs primum Morell. nam anteriores tveagsv.
83. Objgtt-xi de Aid. cum Schob vnde Schmidius refinxerat
perperam: acöfiaxt ds — uaxkgavuvxi..
rans, appetens, pvgiav 0
xdv axehsi vooj yeuexca pro axt-
^oig ysvexou (gov) v6co. dixit voXtv
atehij, qui nil ejficit. et aqtxul
nunc sxmt studia virtutum, h. e.
rerum, quibus quis gloriam con-
sequitur. Possis quoque totum
locum ad seqq. referre, vt sibi
ad Achillem adiltun paret. Yidetur
tarnen cum vss. 66. 677*
68. melius conueuire. Mox 76.
in xù fisv aestuant Interprètes»
Equidem iungo cum v. 85. vbb
debebat sequi xà dè, di.ov, cum
puer — tum adultus. [Cf. Philostrat.
Imagg, II, 5. Ex Sch*-
dis.}