JÎaxTcÇsfLiëv, TtXé&ëi
175 OXtß&r]()dg ol/uoç. d d ó v ta d*
M e Toïg à y a & o ïç o/luXu v .
175. iïdoviu Aid. aSâvja Boni. Crat. Brui), tandem àùôvza, vel
kôovtcc, tanqi-am ab aôscv, àslôeiVy Morell. Steph, et al. Schmi-
d us refmxit uôuvia, placentem, reete haud dubie. Sed Oxonienses
putarunt, àSavra posse esse ab udm, cjuod nunc àdéco est. At noix
■ videront, primam in «de», etiamsi in vsu esset, esse longera, in ad sot
esse breuem. Et âôiiv, èôùv toties in Pindaro occnrrit.
' 173. 4, Nota res vel ex Act.
Ap. IX, 5. 6. v. Valken. Oral,
p. 58q. — Sententiarum igitur
ordo inde ab i 3i. ad f. ita procedure
videtur. Poeta monet
I ! ieronem . 110 deliuiri se patia-
iur iib adnlatoribus, qui, dum
eum demereri videri voluut, alios
ca'uiviuiantur; c}uod ip$i poetae
aecidisse videtur; — x42, etsi
ipse, vitae iniggritate munitus,
opprimi eorum calumniis ne-
queat.— lij- Apud viros enim
probos nullam istorum crimina-
tormu esse auctoritateni, etsi. illi
asfeentando cunctis magua mala
creare possunt, — 162. se contra
nee ai mul a re amicitiam nee
odium dissimulare. i 56. Nee
se sihi in boo more displicere;
viros enim simplicijms et cam-
didis moribus in omnibus ciui-
tatibus probari. 161. Quod
si forjuua modo bonis modo
malis propitia esse solet: est id
aequo animo ferendum; — i65.
etsi ne hoc quidem (puto: quod
ipsi secundis rebus vtuntur) ho-
minum istoriun, dum alienis bo-
bis inuident, cumditates exsa-
fiat; aliorum enim bona semper
truiinantes e| potiora suis esse
ppinantes, aqimum arrodunt, donee
pa, quae machinaptur, asse-
quuti fperiut: ( vt aduersarios
bonis suis exuant) — 170. ad
extr. Praestat sua sorle esse
coutentum.
n T 0 î a
s f So 5 y .
T O i A T T f i t 'I E P £2 N I
% S A Yj T l.
Ar gumentum.
JJiero, cum victor Pythiis renuntiabaiar, gratii morbo
laborabat. Ab hoc processit poeta, dum in votis habet,
vt bonae valetudini ille restitui possit. \otahaec
ita eloquitiir: Chironem adesse vellet, qui Aesculapium
educauit: poetico spiritu abreptus fabulant interponit
— 78. de Aesculapii natalibus, tum 79— 110. de
eius arte et fortuna; nunc redit ad vota sua, et pre-
catur deos — i 4o. Subiungit consolationein a condi-
tione humana petitam, in quant omnibus muneris perfecta
félicitas Kkud cadit; — 190. tandem exempîum
aequi animi in se ipso pvoponit.
* 2 . «. K . 1/.
"H&t'kov XetQOJVCC TS 0 tXXvQtS(4Vy
Li / qbcjv roi/d ' dfi&TSQCcg drto y?.cooniXrjTi.
Vicloriam esse Pythicam dubitari uequit. Bis Hiero-
nem victorem Pythiis iuisse aiunt Pvth. XX\ I. et XX\ 11. Atqui
turn ille nondum erat rex; quo nomine non nisi Olymp.LXX\, o.
adeoque Pytli. XXVII. ornatus fuit; Diod. X t 38. et 67. lhcen-
dum igitur, carmen serins scripuuu esse. jaut. quod praestat, loco
suo mo turn esse ex alio Cavminuiu geneve. Ex Schcau. J cl. Gedtk,