Qïjöofzcu. fxr) f-toc x q a v a d vsusoâôai,
A à k o ç ,A v a xs%V[iai. tl cplXrsQov
5 K eS vcov toxscov âya&oïç;
JEa£ov, d) 3no'k'kcovtdç. d/ucpoTEQav roe%uqitg)v
X v v ■d'Eolg & v g a tÉXoç,
A- a. K. if.
K a l r b v dxELQExôpcav Woißov %oqev(ov
3£ v Kécp dpttptqvtco 6VV nov-noeç
10 3 Xvd q u ô tv , x a l r à v akiEqxsa lû&juou
5. ddooficu Schmid, cum Aid. Morell. Steph. At hoc a ^iopai^
dorice -ddopcu, ’d'doous&cu, duGtum esset, spectare, seeuudum oh-
seruata virorum doctorum, Koeni ad Gregor. Corinth, pag. 101. et
Valeken. ad TheoCrit. p. 35i. 367. Vnum exemplum supererat
Moschi III, 53. 3-aasi, quod uuuc mutatum in %h](ju, vt factum
quoque erat apud Callimachum. At in iis, quae a ti&rjpi, olim
&EOJ, &rj0m, &rjGopou, ducuntur, vbique rj retinent Dores. Erat
quoque &r]GO(JOit in ed. Rom. Crat. Brub. vipmaovu Bened. vt iu-
finitus pro imperante modo sit; sed prj vspeotjoai et vtpsodoai sc.
Delus; etsi sic antiquior forma esset, vspiorjOEit. poterat quoque
esse vepiorjocu, aoristo imperatiui medii. ' 4. 5. Interrogatiouem
primus appinxit Crat. In Romana etiam: iv a xiyvpal ti, q>.
et in Aid. iv abest. male. 5. roxrjcov Aid. 6. apcporiqoi;
tojv Aid. dficpoTEQUv tol Rom. hoc mutauit Crat. in vulgarem ra-
tionem: upyoriamv xoi. Bomanam lectionem reuocarunt Oxonieu-
ses. Pauw conj. ducpoxsgaiv scriptum fuisse. g. Kicg Aid.
pouere recipiebat, in paeane a
Ceis in Delo per Ssaigoïig cau-
tando. [Plutarch. de Getrio So-
crat. p. SjS. Ex Schedis.] vitég-
xigov Ti&érai. ngoTidiviu,- nqo-
xgivsiv.
4. « iyxèyvpai, eyxsipou, in
qua hynuio ornauda occupaties
sum , studio eJïuso.
7. ^£u|oa dpcpoxigav yaqlmv
xiXog, vtrumque hymnum ad f i ll
em deducam, yogsvwv, r.ele-
bran s, xai xov &di(3ov — xai
xov fia&pov h. e. victoriam in
Isthmiis. Hie ipse ’io&pd- c'ma-
os — victorias sex, h. e. in Isthmiis
sexta vice victor fuit e Theban
« geute renuntialus.
C a b m e n I. °K7 ry7 rr
A sig a b 3’ etiei ôTHpdvovç eß conaöe
Kddfxov örqarco -e§ d tß k a v ,
K a kh iv tx o v Tcarqldt: xvBoç. èv a x a i tov dbtl~
fiavTOv AkxfX)'tvu tsxe
JE. «. K . ia.
15 lla lS a , {kqaötïuL róv nors Trjçvôva
ÛÈtoiè&V xvvtç.
A k V èyd) cHqoÔQT(p tev/ cov
Td juèv dçp.aTc TEtkQinna yÉquç,
A v la t 3 dkkoTQiaiç ov
20 X eqôI vco/uâôavT3, eßskeo
11. Praua veterum critica in h. 1. videnda _ est ap. Schol.; eraut
etiam qui iÇdmaai vellent legere. Similem Grammaticorum erro-
rem suspicatur Abresch. in Hesych. èÇdina&v, iEénspipë. nec tarnen
absonum, veteres iîçondÇtiv dixisse. In Pindaro manifesta est
sententià : sextufn iam esse ex Thebanis Herodotum, qui ex Isthmicis
agonibus victoriam reportauerit. Quod tv xaiç lodpiuxaig
âvaygaq>aïç 1 adscriptum illud non inueniebant, mirarf non debe—
bant viri docti, cum absolutos et accuratos victoium catalogos ipsa
antiquitas desiderauerit. 17. 18. Tertium et quartum colon
epodorum aliter dispescuit vêtus metricus : \4XV iyè cHqoôôtoi
xsv-ymv to pèv u. t. y. vt vtrumque dactylicum sit. Rotundius
hoc videbatur Pauwio. 17. ‘HqoÔôto) Schmid, qui adeo
iunxit : xsvyiov zó yéçaç açfMTi filçoôôiov. Mingarell. coup zô iv
UQtu. t. yéqaç. Impediti aliqùid inessé loco, inprimis propter co-
pulam, facile sentias. Sentëntia cum interpunctioue constitui potest
baud vno modo. Potest quoque vojpéoavu esse et voepixoaviu.
ig. 1dyia ö5 Pauw malebat.
t6. rrjQVÔva xvvtç.' Non no-
vauit poeta fabulant, sed xvvuç
pro xiiva dixit. Et Orthus tria
capita habebat.
17. Omnibus tentatis sequor
lio.c •. àli.1 syà ‘IlgodÓTio psv
Eind. Vol. I.
xtvycov xd yéqaç açpaxi Të&çlrt-
ma, hymnum victoriae eius cu~
ruli parans, él quidem Vbifiii-
oavti t £ dvia ytqoiv ovx âXXo-
TQÎaiç, regenti currum sua. manu,
non misso curru cum auriga,
Oû