El- 710TB ySC/LISQCOV
XIvq sTix/jra t XotCrdiov,
475 TT ovv o çD a ïç Kcôvtoot
z i 8 6 7 1 0 6 V v u e 6 TV 8Q81Ö0 f i k v a
M o y A o v aXXoïQ àtirpéitti
A v o r a v o v èv rslysGiv,
E o v sQrj/Liojöccöcc yojQov.
v. Not. Vsque ad 479. procedit apologus, aivryua, cuius solutio-
uem veteres et recentes interprètes inde petuiit, vt ad Damophilum
exulem transférant : satis incommode, ad rneum certe sensum. Equi-
dem latius totam Cyreuaeorum fortuuam respici arbitror. Acerbe
iu eos saeuierat Arcesilaus, res nouas molitos. Nuuc eo poeta al-
ludit, ne uimis iu ciues saeuire pergat, tanquam patientes adeo iugi
et iniuriae semper fuluros : etiam accisas eorum et depressas vires
habere, quod tyranno timeudum sit. Sic bene cohaeret oratio v.
48o sqq. qua mouet, vt initia remedia adhibeat ad animos ciuium
exulceratos sanaudos. De Damophilo, meo iudicio, non agitur
nisi a v. 4g5. cf. Not. 4 7 4 . XoLg&lov. siue vt sit aduerb. vlti-
mum, deniuue; siue adiectiue, XolgGlov nvq, vt Latine, nouissimus
ignis cum inuadit. Coniicit Xolyiov Gedike. [Heynius in textu post
XôLaSiqv pleue interpunxit. 77. âfigénu. potest videri scribendum
esse àgcphri], nam sYjrors — èÇlxjjicu ij ôtucpéîcsi se excipiunt,
ln Homero tarnen saepe sic variatur.
sut dat argumentum ; se quer-
cum probat, etsi acçisa. — 4y5.tL
mort 7CÏIQ sc. h l uvxijV,
— i] si iquöopsvtt ovv xui-
VSGÖL ÖBO7tOGVV0UOl prO SlCt X iÖ -
vcov Ôigtiôtov. Agit de archi-
trabe, suE'uita et sustentata per
siippositas ei columnas. — 477.
poy&ov ujjLcphiu, /jLox&EÏj labo-
rat, luctatur ; nam àgxpéna zl
is, qui iu eo est occupatus, Jut-
borat; èv zttytoiv aXXvts, èv àX~
Xozçloiç dixoïç, respectu loci
sui, in quo nata arbos erat.
47g. Mihi tota vis apologi,
quem vidimus , versari videba-
tur in indole Cyreuaeorum ad
libertatemprocliuiore nulla aspe-
ritate et saeuitia Arcesilai (per
supplicia et exilia ) extirpanda :
vt Mois natura, etsi ramis ac
frondibus accisae, manet eadem ;
nam vel sic vsibus , quibus de-
E. o f . K. ty.
48° E gg'I (T îavriQ stukulqorccroç,
U cucjcv t é 60c rcfxà tpccog.
Xty/j [.laX a x u v y é q a tcqoGßaX
X o v rc c TQGjfiav 'éXxsog â/Licpt7VoXsïv.
Pat) io v /usv y à q nôXcv Gsï-
485 6ccc K a ï àcpavQOTGQOiç' àXXJ sue y c o -
ç a g ccv{Acç sGGccc èvônccXèç
Jr) y iv s r a c , éèccntvag
481. Impedita iunctura et senteutia. v. Not. 482. yjqa ex
Schmidii emendatione. Al. ysïça. 485. oKpavçozéqoiç idem
ex Pal. C. improbante Pauwio, qui retinere iubet vulgatum: epuv-
qozéqoiç. esse enim qiavqoç, cpavXoç, q.laï'QOÇ, et cum a dpavgoq.
487. Vulgo distiuguebatur post èÇunivaç. At senteutia est: — yistinata
erat, inseruiendo, se
probat ilicem, \ vel igni mate-
riam praebendo, vel vrt iu tra-
bem edolata tectum sustineat.
F ugerat Arcesilaus Samum, vnde
copiis coactis rediit. Deo con-
sult'o iussus erat dementer vti
Cyrenensibus. Quod in poeta
rteprehendas, est nimius et partim
alieuus ornatus, quem, s eu
quod ambages apologum decere
putauit, seu mensura strophae
coactus, adhibuit.
48o. Tu potes malis reip,
mederi, modo molhora remsdia
adhibueris. — 481 . Iluuiv t e
(ton) aol cpaoç tigix, pro, zïi
itpîj gov tuae gloriae lux est,
h, ' te illustrât, vel liaiâv zs
tou <puoGOi, (oùr) ziuii gov.
Parum his coufido: quamcun—
que tamen viam inieris, molesta
est verborum stnictura. Senten-
tia tamen per se non est ob-
scura: fauet tibi Paean, est
propitius. Aeschyl. Again, cvp.
100. JJmuv is ysvov t^oSs nt-
qtpvrtq, ij vvv xaxdpqwv TiXiiht.
[ 485. (xpipiTToXeiv^ autpivttiv.
Ex Schedis.J
484. Egregia sententia: Le-
vissimus quisque, s. etiam te
nuissimi e plebe possum remp.,
statum reip., mouere; at remp.
concussam iteruin in tuto col-
locare difficile est, nisi numeu
ipsis regibus inopinato guber-
nator sit, nisi euentus, quos
nemo expectauerit, prospeVi iu-
cideriut.