85 "Eût a 8s SâfxfStL dyôcpoQcp
T ïqtvvco t s fiipçd'fitç. t iö s yccg s x v ô u io v
sîîj/ud T s x a ï 8ùvapuv
T io v . TcallyyXojööov 8s o l çcDuvaroi
A yy slcov qrjöiv iH ôa v . '
90 E s lr o v a cf è x x u l t ô t v A ïo g v ip l -
6TOV noocparav sgoyyov,
3OqU o p ia v r iv T u ç s ô ia v . 6 8s o l
tyçdÇt x a ï nccvtï örqarcó,
J lo la ig ojuil/jösi rv y a iç ,
A . cf. K . C.
95 'Oööovg {usv sv jyéqôq) x ra v o ir ,
aOgoovq 8s TiQVTa) Hrjçag d i 8()o8lxa g ,
K a l Ttya 6v v nXaylco
1Av8qcÔv XOQCp *>Tsl%OVTa, TGV s^DqoxaTOV
ffîâôs VIV 8cü6SIV [lOQOV.
90. ixxâlsasv Schnrid, ex Aldo: et sic Bodl. /. ixâlsas prima
peccauerat ed. Rom. 96. oaaovç Si nôvxov Sic métro iubente
emendarat Sçhmidius, cui debebant obtemperare Oxon. qui
reuocanerant oaaovç <V sv ni 97. 8. 9. Impedita et dura oratio.
viv volunt pro avril) dictum. Pindarus structura excidit. Pauw
et Mingareïl. emeudant: / ovxiva — axslyovivr xà è. h. xovxm. Non
male. [Hermann, ad Orph. p. 788. cpàaév lv. Ex Schedisl}
Mox 85.86. f.uy&slç, vt saepe
fixx&xjvou, admoueri, ngoaay dr/-
vai : adeoque h. 1. affectus erat
et admiratione et volupt at e.
88. naliyyhvaaov itéaav. Ad
verbum: dii rem ita moderati
erant, vt nuntiorum narratio esset
contraria ei quod vere eue-
nerat.
93-99. Interpretatus est osten-
tum Tiresias ((pgd’Çs), oaovç /usv
sv ysgam, oaovç SJ nôv\ra Stij-
çaç xxuvwv ( oçcidendo) noiaiç
ô/uli/aM xvyaiç. In seqq. stru-
100 K a ï yàç orav i l sol èv ns8l(o (I)ls~
y (j a g EiyavrsôOtv putyav
A v t c u Çooôlv, /Stll-cov vtïo q i~
naïôL xslvov cf àwlpiav
T a la 7it(fjvQ 616 A at xójiav
E. §'. K. 1/.
105 ”Evsn sv, avtov y à v èv slqccva
TGV anavra yqôvov 6/Jsv âsï
lA-ôv/Jav, xafiauov
io3. (paidl/mv malit Pauw, ne ambigua sit oratio ex subiutellecto
avxav. Ita vero noua anibiguitas ejustit, si (hliatv youSluon ali-
quis iunxerit. io5. tvvsnsv inuexit Rom. edilio. Schmidius
retraxit svsnsv ex Aid. et Bodl./. in quo et uiv„ Fuit slgdva., non,
vt vulgg., sigr/vm 106. aydv dsi resiituerunt ex Bodl. cum
quo Scholia cons entire videntur, Oxonienses: metrum postulat aysv
usi, quod Pauwius quoque mouuit. Vulgaris lectio erat -/oovov
a)'sqm, vel o/ squi , quod exhibet Aid. et Rom. turn cr/sgw Cratand.
Brub. Deerat sic vna syllaba in colo dactyiico ,. et forma loquendi.
est communi vsu smaysgai, vel .svaysgm, pro sv aysgu, (vt inf.
Isthm. VI, 32. sv aysgoi) et sni aysgwt ex a/sgog, continuus, a
oysoo, vt beiie docet etiam Pauw inf’.- ad Nem. XI, 5o. cf. ad He-
sych. in h. v. Pauwius duplicem oliin lectionem fuisse suspicatur:
alteram, quam primo loco memorauimus — ayiv ccsi: alteram,
(quae meras ingenii lusus est) sv sigi/vu xov u. ygSvov syvgdi (h.
ua(falsi) r/av/luv, x. ft. n. laySw" iydgsxov, etc. vt ab aivi/asiv
omuis pendeat oratio.
cturam verborttm mutasse videri
debet Pindarus. Debebat esse:
xai x Ivl axityovix — Sojosl fiS-
gov Hercules : haec inuertit :
xai riva xxavoov, (pâasv, scpi/,
viv (Herculem) Swosxv (iÓQ0V
(avisé)) ilium esse mortem il-
laturum ei : x<3 axsiyovxi, Etsi
nondum veritati loci satis con-
fido. xov sy&góxaxov fiógov, ne
laiigueat, eritne dirissim .m mortis
genus? Porro avv nhxyLoi
xogbj axsiyovxa h. avv v(tgsi.
nlayioç pro dSixoç, prauus. op-
pon. og&og. Isthm. IH, 8. nla-
ytai (pgévsç.