comparetur cum Iasone, et ad hunc summa carminis
referatur; „earn refellit totum carminis argumentum
et consilium ad Arcesilaum spectaus. Sunt rero si-
niilia carmina adiectis sub finem inonitis Pyth. I. II.
2 . h K . iö'.
XSçcfxsçov fièv %Qr/ 6s n a o ' dvBçt cpiXco
S r d f i s v , sviTinov ß a ö iX r ß K u ç c c -
vag, ocpQa xcofiaßovrt 6vv A q x sö iX a ,
Moiöce, v la ro id a iG tv opstXo/usvov
5 Tlv&oovi t * av^rjg o v o o v vfivcov.
'Ev&cc hots / qVÖSCOV
J io g ôçviyoov naçsdQOçy
Agxeaddw. Est Arcesilaus IY. inter reges octauùs : in Arce-
sxlao V. regnum desiit 01. 87, 1. v. ad Diod. To. II. p. 55o, 1.—
4. Ante Schmidium : Anxô'idaunv , quod et ipsum ferri posse ait
Pauw. idem ocpsiXofisvwv malit ad vuvon'. ecjuidem vulgatum prae-
feram vt exquisitius. Pompae victoris et incessui, turn et choro
cum hymno, qui canitur, tribuitur a lyrico nlovg, ozoXog, et tau*
dem oiigog. Is, qui pompae et choro interest, cantum adiuuat tan-
quam cursum nauis, adeoque âè&i ovçov. 7. ahpwv ex Aid.
Schmidius intulerat; vt supra quoque Pyth. II, 91. fecerat, pro
1. Sdpsgov fib Musa naga-
Ofijvcti, adesse, debet, vt adsit
ipsi pompae victoris, in- qua
hymnus canitur. Similis locus
Ol. VI, 46 sq.
5, av'Ç/jç ovçov vfivcov, adiu-
ves, sei, undes, cantum.
6 - i5. sv&ct (iv fi nv&wvi)
3I0TS 1] lèçtlU iXQIjOtV, tag —
XTLGSliV ( SC. 'BKTTOg) — Kul
dvaxopioano to Mydslag snog
to nsQi Oijocxg, vaticinium in
memoriam reuocaret, vt inf. 96.
quippe quod nunc euentum ha-
bebat. — 7. Duae illae aureae
aquilae, iüxta tripodem Delphi-
cum collocatae, videntur locum
dedisse notae Tabulae de binis
aquilis a Ioue volare iussis
Qvx d.tobajuov A tzoX -
XcOVOQ TV/OVTOQ, isQset
10 Xçt/GèV oixi6Tr\QGL B ccttov
K pcçTcocpOQOV A ltß v a g , isQuv
x Nocöov cog rjdt] Xcncov
K t/öGsisv sv aQ fx a ro v
IIoX iv i v d ç y tv o s vT i. /uaörqi,
iùsibiv, cüm îohga syllaba requiratur. Ait tamen etiam Metri-
cus, dimetrum lonicum esse a minore âvaxXùpsvov • quod ad sylla-
barn correptam spectat. Similis versiis infra 48. cf. Pauw. ilaque
bonum esset aïsràiv. Miugarellus teutabat ÙstSjv Zrjvùç ndgsôgog.
At nouum et insolens: louis aquila, A idg âsTÔç. Requiritur
Atàg oçvigi Oritur sic suspicio, glossema locum verae vocis occupasse.
Et videtur fuisse ooviyav. InCiderunt in hoc iam Min-
garell. et Dawes pag. 55. ex Ol. Il, 159. Addi potest Isthm. VI,
77. add. Valken. ad Theocr. pag. 402. et Burgess pag. 35g. g.
zV/dvzoe léosu Aid. Rom. cum seqq. Steph. prima cüm ceteris te-
ostCXi Schmidius retraxit alterum, quod et Scholiastes in suo co~
dice habuit, sed. vt fulciat metrum, p3 interseruit. Praefert tamen
Pattw rv/dvTog isoeia, -yt tribrachys pro spoudeo vel iambo sit.
'10. Sustùii interpunctionem importunant ygijosv, oï. [— Ai/3vag •
prauae interpretationis caussam. Est notissimus graecismus pro
vulgari : XQÏjOEv, wg oixtatriç B kttoç Xtnwv etc. i 5. Scripsi
;tTÎaosisv, metro iubente, pro xtîosuv, i4. ctçyivdsvTt
est quatuor syllabarum.
(apud Schol. et Strab; IX. p.
643. A. vnde in Fragm. Pind.
p. 4o.), vt de medio continen-
tis constaret. In eodem tem-
plo Pindarus KrjXrjôdvag auieas
cauentes finxerat in fragmento
Paeanum apud Pausan. v.Schneid,
Fragm. p. 38. Ad seqq. de
Batto legendus Herod. IV, i55.
—- 8. ovx ànodix/.iov ^AndXXwvog
TVxdvTOg, quia, quoties Pythia
vaticinatur, deus tntôij/utsi,
praesens est.
i4. Cyrene in colle erat po-
sita: vid, ad Pyth. V, 5i- quera
Xsvxdystov, cretaceum,, fuisse, ex
epitheto dtçyivdsiç apparet.