filii ¡Y
la„, fa"»!««/!
/«>
M
- i f
G E R A R D V A N L O O N S
ßichtc Moniken van Sint
naar de kerk, tot het doen der gewoon-.
lyke morgengebeden , te doen komen ,
riep die(i) kerkvoogd, onder’t doen
van Zeer zwaare verzugtingen, u y t:
O wy ongelukkigen, die ons leeven in
ZOO groote weelde cn weihst doorbren-
gen; terwyl de ßrengheyd van de tegenwoordige
vorst die Kloosterlingen
niet affchrikt om zoo vroeg den lof Gods
- tc zingen! Doch gy zyt van alle die de
ongelukkigße ,wyl gy, verachtende uws
Vaders uyterßen wil, aan zoo Godsdienßige
Geestlyken die gelden onthoudt,
welken hen by den zelven befprooken
waaren. Zoo onverwachte verraaa-
ning trof het hart van den totnogtoe
onwillig gebleeven Godefrid; zulks
die met traanen in de oogen daarop
dien kerkvoogd betuygde van eerlang
aan zyns Vaders gedaane maakinge te
zullen voldoen. En zekerlyk den volgenden
dag den Abt Dirk van het gemelde
klooster by zieh ontbiedende,
ontfong hy dien Kloostervoogd niet
alleen met meerder beleefdheyd dan
voorheen, maar hebbende van den
zelven wegens zyne totnogtoe betoonde
hardnekkigheyd vergiffenis verzogt,
heeft hy voor die gelden , welken
hy dat klooster duslang onthouden
hadt, verfcheyden zyner daaromtrent
leggende goederen aan het zelve in
eygendom opgedraagen.
Aldus aan zyns Vaders uyterften
wil alhier voldaan, en federt nog zy nen
Neef ( 2 ) Henrik, Aartsdiaken van
Verdun, door zyne voorlpraak by
den Keyzer tot het opengevalle Bisdora
van Luyk gevorderd hebbende,
verreysde hy (3) eyndelyk naar
Lfytrecht : alwaar Godefrid door Bisichop
Willem met de uyterfte tekenen
van hoogachtinge wierdt ontfangen,
en federt met zeer groote
ftaatfy voor het laatst het hooge Kersfeest
in die Bisfchoplyke ftad vierde.
Vervolgens begaf hy zieh naar ’t
flot
faa 0 0g
( 1 ) H i j i . A n d a g . M o n a jì. cap. 3 8 . Ad hæc Episcopus
altius ingemisceos, ô , in q u it, nos infelices, quos
F„“
in tancis deliciis quiefcentes Deo conderanant taies vi-
giliæ. Felices ec o n tra , quos n ec to rp o r mediæ n o r iis ,
nec h o rror hujus afperrimæ hiemis repriniit a laudibus
omnmm creatoris Dei. T u quoque infeli-
cior infelicisûmis, quem necdum eraolliunt vel timo
r Dei vel amor patris t u i , qui eleeraofynam
ejus detraudayeris, & fratribus tam devotis adhuc
eam detraxeris. Ad hæc Godefridus compunrius
in laérymas e ru p it, & gratias agens rationabili ejus
castigacioni, quidquid ex hoc neg le x e ra t, emenda-
turum amodo fe proraifîc. In crastinum uterque abbatem
mandavit, venienti Dux officiofisfime aíTur-
r e x it , ri nihil tale d' eo fperanti coram P o n tific e&
quibusdam curialibus fuis- vadium humillimæ fatis-
farimnis genu flexo p o rre x it, fe e rra ïïe , fe peccasfe
in Deunv & patrem fuum eft confesfus, errorem
quoque fuUm amodo fe correriurum profesfiis. Mi-
ratus_ abijas & læ ta tu s ;in Domino , qui ad quod
v ü lt inclinât corda omnium filiorum h ominum, fug-
gérente Episcopo, dum recredidic quod fibi porre-
xerat vadium, in verbo fcilicet viventis adhuc patris
fui-_, quo eum adjuraverat, vitæ fuæ & honoris conditione
mterpofita ; ftatim ille pro his quæ de præfa-
to thefaüro fubduxerat a b b a ti, Bellam vallem ad u-
ffim fratrum ei d epofuit, r i Ecclefiam Montis Ma-
dienlis cum tribus manfis terræ B. Pecro in perpe-
tuum posfidendam legaliter tradidit.
(2 ) Ibidem cap. 39. Eodem anno Thèoduinus
lipiscopus vitadec esfit, exortaque contentione inter
quosque potentes agendæ ele riionis, dum piures fieri
voluisfent E p isco p i, nulli eorum u t Episcopus fierce
contigit. Nam Dux Godefridus qui tunc fo rte
morabatur cum Hcnrico re g e , cum vix tenuicer perfenfisfet
Episcopum o biisfe, precibus fuis obtinuic
apud e um , nemini concedendum donum E piscopi!,
nifi quem ille præfentaret e i: moxque ad Henricum
Virdunenfem Archidiaconum m ifit, r i e i uc remota
omni dilatione ad fe venirét mandavit. Feftina-
vic ille Duci oc c u rre re , incercus omnino quid vellec.
Leodienfes vero pro contentione præfata nulla
adhuc ele riione firm a ta , n e videretur injuriofuin
R eg i, baculum Pontificalem paulo morofius defcr-
r i , u t eum referrec injunxeranc T h eo d e rico abbati.
Quidam autem de clericis alter alcerum anticipans
curiam irrepféranc, fperans quisque vel fibi proven-
turum eventum r e i, vel paratus gracia vicisficudinis
ferre fuffragium alteri. Incerea iuggesfîc Dux cleri-
cum adesfe cui Episcopium donandum deftinasfec ,
dignàretur R e x , u t esc ejus donationis agendæ p ro
tribunali federe ri vocatis Leodienfibus Episcopum
illis conftituere. Leodienfes vocati licec morderen-
tu r lacenter nemini illorum, quod fperaveranc pro-
v e n is fe ,n e tamen voluntati R egiæ , quæ in negotio
præponderabac, viderentur de e sfe , T h eo d e rico abbati
ex confilio referendam impofuerunt Domni H e n rici
eleriionem. Qui cum ceteris afiscens R eg i, ut
erat y ir urbanæ elegantiæ promptusque Lacialis elo-
quenciæ: e lig a t, inquic eum D e u s , r i ab .eo præe-
lerium nosquoque voluntarie eligendum decrevimus.
C3). Ibidem cap. 43. In fequenti folemnitate D o minici
natalis Dux Godefridus nacaliciam curiam celebravi;
in magna gloria T ra je rii, infelix certe r i
nimis improvidus fui r i cui ultima fuic pompa
hujus fuæ ostentationis ; nam inde defcendens
F rifiam , dum apud Caftrum Flardingis morarecur
p er .quosdam necesfarios Roberti. Comitis Flan-
dreiifis, in fecesfa p er pofterìora percusflis in-
teriic.
A L O U D E H O L L A N D S C H E H I S T O R I . 34J
Hot (1) Delft, ’t gene h y , gelyk
wy gemeld hebben, onder’t rechts-
gebied van het geweeze Graafichap
Vlaardinge gebouwd hadt. Dan als
hy zieh. Zoo om orde op ’s lands
regeering te ftellen,; als tot het doen
van eenen nieuwen togt naar Saxen
alles te vervaardigen, aldaar eene
wyl tyds ophieldt , wierdt hy) zyn
gevoeg doende , in Sprokkelmaand
1076 des jaars duyzendzesenzeventig door
— zynen (2) eygen (3) Kok,"met
naame GizelbrecHt, zynde een ge"
weezen knaap van den jongen verjaagden
GraafDirk, verraadlyks met
een roes o f dolk zeer Zwaar in den
aars gequetst;Zulks Godefrid, als in
dien oord niet veylig genoeg zynde)
zieh van Delft te icheep weer naar
Uytrecht liet voeren. Doch alwaar
h y , zonder de (4 ) gewoonlyke
Sakramenten der ' kerke , ontfangen;
o f eenige kinderen ( y j by zyne
van hem ( 6) ' geweeke' Gemaalin
Machteld, die eene, (7 ) dochter
was van den hiervoorgemelden
Markgraaf Bonifäcius, geteeld ' te
hebben, den vyfentwintigften (8)
( 1 ) K . Kolyn VS 987.
¿ítteuDe op ccn í)ímmcIícííDcí>c
Mot ©fllft/ inii-tlji hcncbc
3115(nc fonbamcnrc gefccft/
©mi íííib^ííto fttiflpc ©pjclbîccht;
©life lieten t’ Hiimcijtc D m m /
©nto i (ïfltf met felle pingcn.
C2) Meerbout Chron. Belgic. M S . ad. ann. 1072.
Godefridus Du x Gibbofus fecesfum petens latrina-
rum , uc vencrem p u rg e t, graviter & turpicer quodam
Gilieberto Theoderici filii Florentii Comicis
VI. farnulo p ro p rio , vulneratus eft & na-vi impoficus
jusfu fuo T ra jerium usque tra n s la tu r, poft paululum
V.'Ka l. Mali obiic. -- -
(3). Bertold. Confiant, appendix, ad ann. 1076. G o defridus
Du x filius Godefridi Ducis turpiter a quodam
CO QUO per p o sterio ra , cum ad necesfarium
federec, vulneratus ante medium noriis exfpiravic.
- • .(4) Brunon. H is t, belli S a x . fo l. 208. Godefridus
D u x , qui fuit maximus-hoscis S ax o n iæ, periit in
fecretiori corporis parce perfosfus fævo m u c ro n e ,
nec purgacur ultima confesfione n ec municus facra
Gommonjonc. ' ■ ■ - • - ,
Cj) a Le ydis Cbron. L ib . X V . cap. 4. Hic Go-
d e ^ d u sD u x fine libéris obiic.
• (6 ) H \s t. A ndaginenf. Monast. cap. 35. Nam uxor
ejus Mathildis-rehrio eo Longobardiam rediic , fe -
puisque mandante marito mt rediret rie. , : i. ■ .
van Sprokkelmaand aan zyne bekome
wond overleedt. Vervolgens
wierdt zyn lyk naar Luyk ( 9 ) gebragt
en aldaar door Ëisfehop Henrik,
mids die en van zyne maagfchap
en door des zelfs gedaane voorfpraak
tot die waardigheyd verheven was,
verzeld van aile de Geestlyken en
voornaame borgers ontfangen, en,
naa op' de allerplegtigfte wyze des
Hertogs uytvaard aldaar in aile kerken
dier Bislchoplyke ftad gehouden
was, volgens des overleedens begeerte
, te Verdun by zyne voorouders
begraaven. -
Keyzer Henrik verftaande den aan
Godefrid bedreeven moord, vervoegde
(10 ) zieh met de uyterfte fpoed
naar Uytrecht: alwaar“hy het aldus
opengevalle Hertogdom van Nederlotteringe
aari zynen eygen en oudften
Zoon Koenrad, en het Markgraaffchap
van Antwerpe aan Godefrid
Graaf van Bouillon ,' zoon van Euftachius
Graaf van Boulogne en van
( 11 ) Ida des overleedens zuster, gaf;
als zynde een jongeling in het ftuk
van den kryg byzonder yk afgerecht,
gelyk
( 7 ) Lamh. Schafrtab. Chron. ad ann. 1.076. Mach-
tilda derehfta Ducis Lotharingiorum G o z elo n is, fi-
lia Bonifacii Marchionis r i BeatriCis.
( 8 ) M. Stoke fol. 37. vs 24.
© nöc öacc Dcöc Iji jp i i eiiöc
©00? m a c m op öie ö p fö c iitalenöc
Cp) H i f t . A ndaginenf. monast. cap. 43. Cujus co rp
u s , ficuc vivens d ep o fu e ra t, Virduni ad fepultu-
ram transferendum, dum perlatum esfet Leodium
Henricus Episcopus tanto amico deftitucus in pompa
maximi doloris procesfic ei cum clero & populo
to tiu s civitatis, perque lingulas congregaciones præfens
ipfe circumfern jusfic, exceptoque folemniter
misfas celebrari inftituit.
(1 0 ) Lamb. Scbafnab. Cbron. ad ann. 1076. Pafcha
T ra je rii celebravit ibique Ducatum Lotharingiæ filio
fuo C u n rad o , marchiam vero quæ dicicur Anc-
■werpia ,Gode frido co nfobrino, Gozelonis Du c is, fil
io , Euftachii Comitis impigro r i ad rem milicarem
acerrimo adolescenti tradidit.
Eufta-
Idam
quatuor filios, Guillermum, Godefridum, qui nunc
esc Dux L oth arin g iæ , Balduinum riEuftachium. Go defridus
vero ri Balduinus fuerunt Reges Jerofoly-
morum.
R r rr 2
li)
i ./
Mi
/ i l
iii '■
......
li i i
■/I
i i
ii , fa
fafaii
■ i". :,i
li:
ii iii :
• i l *
1L||
!
i l