!"*î
1 1 1 ¡Iti' r « í l i i l f*
I; M È p f íff-f’
I I « " iiii
’i:;ar
. i l» «
i n .
-
4 i-
I;
gen, door de daarachtergefchaarde
Vlaamingen , poogde te verhinderen.
Dan eerst eenigen van ’s Keyzers
benden te icheep langs eenen
anderen oord, en ledert ook het
geheele overige leger, door de voorigen
geholpen , over ( i ) dien
ftroom geraakt zynde , imeet zieh
Balduin, ter belcherminge van Gent,
nevens de meesten zyner benden,
in die ftad. Welke eerlang uyt het
over de Leije leggende Gentfche
flot, naa’er de Keyzer (2) zieh
van ten behoeve van des Graaven van
Hollands Broeder weder ■ meester
van gemaakt hadt, uyt de opgerechte
(3) Ilingergevaarten op eene niet
min hevige wyze wierdt aangevoch-
ten , dan door Balduin en de by zieh
hebbende bezettelingen moedig be-
fchermd. Invoege de belegeraars, mids
zy tweemaal met veele dapperheyd
waaren afgeflaagen, vervolgens hunne
raazerny tegen het platte land wendden.
Dus wierden de Dorpen ver-
. b r a n d , deflotenverwoest,dehuyzen
geplonderd, het in ’t veld graazende
vee met heele kudden byeengejaagd
en ontvoerd, en, met een woord ,
het geheele platte land, uytgezon-
dertde Abtdy (4) van Sint Peter en
haare onderhoorige goederen, op
eene zeer erbermelyke wyze verdof-.
ven; zoo om dat der zelver kloosterlingen
den Keyzer op zyne komst
zeer beleefdlyk ontfangen hadden,
als om dat die Abtdy onder het Burg-
graaffchap van ’s Keyzers Neef
Adelbert, Broeder van den Graaf
van Holland, ¡was gelegen. Deeze
aangerechte verwoesting echter,
dan wel voornaamelyk dat verlchey-
den ( J ) van den Voornaamften
Vlaamfchen Adel door ’s Keyzers af-
trekkend leger tot pandsluyden waaren
medegefleept, noodzaakte Balduin
eyndelyk palm in ’t vuur te leggen.
Zulks die zieh te (6) Aken
den Keyzer Zyner Gemaalinne be-
huuwden Oom onderwierp , en,
mids dit zyn deemoedig gedrag,
doch wel voornaamelyk door het geeven
(7) van eene goede ftimme gelds,
het geluk hadt van thans op die wyze
in des Keyzers gunst herfteld zynde,
ftraks de ftad Valenfyn, gelyk ook
in ’t vervolg, als te zyner plaatfe zal
gemeld worden, meer andere goederen
van den zelven te leen te ontfangen.
Naa de Keyzer ledert nog in ’t
zelve jaar het Bisdom van Bamberg,
ten overftaan van een zeer groot getal
te (8) Frankfort befchreeve Bis-
fchop-
®3 L e e 5 3
( 1 ) Annal. Saxo ad ann. 1007. Nam regis milites
navibus alio transverii præfurapcionem ejus e x im-
provifo irruentes confundunt. Q u o fugiente r e x
3Û Christo lætatus flumen transgreditur regionemque
contiguara populatur.
(2 ) Sig. Gembl. Cbron. ad ann. 1007. Henricus
Im p erator, quia de obfidione Valentianenfi inefficax
red ie ra c , contra Balduinum proferius , c a s t r u m
G a n d a v u m i n v a d i t .
( 3 ) Meyeri Annal. Fland. ad ann. 1007. Acriter
Cætar ulturus injuriam comicance eum cum mulis
Nodigero Leodienfium Episcopo , menfe augusto
Gandavum adoricur , porcum hoc est oppidum,
IM P E R IA L I PRÆCIPUE EX AR CE fumma v i
oppugnat , fed*adfuit Balduinus cum deleriisfimo
præ fidio , hostemquefortisfime pugnando femel atque
iterum a mænibus repulit. Ita cæfar postquam expug-
nandi oppidi omnis eum fefellisfec fpes in agros
inermes, nulloque præfidio tutos bellum con v e r tit,
nec impedire Fiandrus pocuic , quo minqs v illa s ,
p a g o s , Ca ile lla , vìcosque diriperet in cend ére t, dele
r e t, ingentemque iìmul hominum pecoruiTvque cra-
hens prædam , domum fe incolumem reciperet.
(4 ) Annal. Saxo ad ann. 1007. Cumque aucem
ad A b b adam , quæ Gene d ic icu r , v en ir e c , a fratribus
iilius loci fufceptus lo co eidera & bonis adperci-
nendbus cunriis pepercit.
( 5 ) Sigeb. Gembl. Cbron. ad ann. 1007. Dcpopu-
làta te rra , aliquot primores Flandrenfium capit. Linde
Balduinus perterricus Imperatori fa tisfa cic, V.a-
lentianas red it, datisque obüdibus cum Sacramento
fidelitatis manus ei dedit.
( 5) Synopf. Franco - Merov. Lib. I I I . pag. 782-
Unde Balduinus perterricus in Aquenfi palacio Imperatori
facisfecit.
■(7) Herm. Corn. Cbron. ad ann. 1005. Quod Gratiam
regis & ipfum Castrum in beneficium fibi dari
P E CU N IA promeruic.
. (8 ) Annal. Saxo ad ann. 1007. Igitur pacificatis
occiduis parcibus, generale concilium in Francone-
v ord e a Rege ponicur r i h o c omnibus Cifalpinis
Episcopis adicur.
ichoppen, hadt ( i) opgerecht, van
welken de hiervoorgemelde Uytrechtiche
Bisichop Ansfrid een was,
en, niet tegenftaande zyne opgekome
(2) blindheyd, dien oprechting-
brief de veertiende (3) in rang, naa
Ratherus Bisfchop van Paderborn
ondertekend hadt , zoo , ftelde de
1009 Ke yze r, verftaande dat de laatst-
‘ gemelde Kerkvoogd , den {4) .zesden
van . Lentemaand des jaars duy-
zendennegen , deezer werreld. overleeden
w a s eenen Meinwerkus, zynde
een achterneef van den tegenwoordigen
Graaf van Holland, en Zoon
van de hiervoor zoo meenigmaal gemelde
onrustige Adela, tot (5)
des zelfs opvolger in dat Bisdom,
Mids die, zynde van het Keyzerlyke
Huys en in zyne jeugd nevens
den tegenwoordigen Keyzer te Hildesheym
(6) opgevoed thans des
zelfs (7 ) Kapellaan was , even gelyk
hy die zelfde bediening te voore
(8) by Keyzer Otto den III. ook
hadt waargenomen.
In , dit zelve jaar kwam die van
T h ie l, alwaar, gelyk wy. gezien
hebben, de koophandel op Groot-
brittannieby uytneemendheyd bloey-
de,midsgaders de rj'kdom overgroot
en des ook de dartelheyd ongemeen
was, van over de zee een Zeer treffend
onheyl, waarfchynlyk ten ftraf van
hun daaruyt voorfpruytende ongeregeld
levensgedrag, zeer onvoor-
ziens op den hals. Want des zelfs
Inwoonders waaren niet alleen (9)
ftuurs van aardt, maar naauwlyks onder
eene geregelde tugt te houden;
zulks zy het recht, niet naar de wet-
ten, maar flechts naar hun eyge goed-
dunken uytipraken : op een voorgeeven
dat hen zulks te doen by
plegtige gunstbrieven der voorgaande
Keyzeren vergund en bevestigd was.
Zoo iemand hen iet geleend (10) hadt,
en op den vervaldag weerom eyschte,
lochenden zy het ftoutmoedig; jaa
zwoeren Zelfs niets ontfangen te hebben.
Zulks als zy eene zoo kleyne
zaak in de flinkerhand hielden, dat
die in de vuyst konde bedekt weezen,
waaren zy bereyd de rechter op-
fteekende onder eeden te verklaaren,
de zelve niet tehebben. Het (11)
over-
( 1 ) Herm. Contrat. Cbron. ad ann. 1007. Henricus
r e x fummo iludio apud Cascrum fuum Babenberg
d ir ium , nobilem & divitem conftruxit Episco-
pacum in honore S. Georg ii marcyris.
(2 ) Hedæ H ifl. fol. 102. Circa annum Domini
M V privatus lumine excicic.
(3 ) Udalrici Bubenbergenfis Codex 'Epifl. L V I I .
W illig ifu s Sanriæ Moguncieniis Ecclefiæ Archiep
iscop u s , qui eidem Synodo v ic e Romanæ ecclefiæ
præfidebam, collaudavi r i fubfcripfi. Racherus Padel-
prunnenfis E ccle fiæ Episcopus inrerfui r i fubfcrip-
lì. . . . Ànsfridus Trajerien fis Episcopus incerfui ri
S S , T heod o r icu s Mindenfis Episcopus incerfui ri
S S . ric.
(4 ) F ita Mèinwerci cap. 15. Venerabilis Episcopus
(Ratberus) anno Dominicæ incarnacionis mille-
fimo nono . . . pridie nonas Marcii . . . . asfump-
t u s , uc credimus, ad gaudium fempicernæ conlola-
tionis.
( 5 ) Annal. Saxo ad ann. 1009. Retharius Pather-
brunnenfìs Episcopus pridie nonas Marcii o biic , cui
Meinwercus Regis Capellanus fuccesfic.
( 6 ) Vita Meinwerci cap. 4. Meinwercus igitur li-
beralibus ftudiis r i fpiricualibus imbuendus discipli-
nis , in præfaca Flalverftadenfi Eccle fia cenerioris
■ ætacis rudimema ; proveriiovis vero in Ecclefia
Hildeneshemenfì peregit: ubi Heinricus filius Ducis
Bajoariæ H e in r i c i , cum aliis plurimis , honori ri
decori Ecclefiæ Christi fuo tempore profucuris, fe i
l . Dee/.
cum theoriæ ftudiis continuara operam dedic.
( 7 ) Ibidem, cap. 15. Rege autem in prompcu ,
quod d arec, non habence, Meinwercus Capellanus
ejus ric.
(8 ) Ibidem, cap- 6. Meinw ercus aucem regia ftirpe
gcnicus, reg io obfequio , morum elegancia id o neus
adjudicacus evocatusque ad pa lacium,regius Ca-
pcllanus efficicur.
(9 ) Alpertus de diverjìtate ìemp. Lib. I I . cap. 20.
Homines funt d u r i, r i pene nulla disciplina adfue-
fa rii. Judicia non fecundum le g em , fed fecundum
voluncatem decernentes r i hoc ab Imperacore Kar-
ta craditum & confirmacum dicicur.
( 10 ) Ibidem. Si quis quicquara ab alio mucuum
five accommodacum acceperic r i ille ad confticutas
inducias rem fuam repecic, conftanci animo infidas
i t , r i fine mora fe nihil ab ilio accepisfe ju ra c , r i
fi quis deprehenfus fuerit publice pejurasfe, a nullo
redarguì posfe confirmant. Si rem quoque una manu
tenueric, fi cancilla e sc , uc pugno includi po sfic,
cum altera juramento denegabic.
( 1 1 ) /Wrfàm.AduIcerium in culpam non d ucu n t,
quamdiu u xor tacueric ; virum per nefaria ¡celera
fordescere licitum habent, & talia agencem nemi-
n em , præter uxorem , in Synodo interpellare debere.
Surarao mane pocacionibiis ftudcnc, &_quisquis
ib i altiori v o c e curpes ferniones ad excicandum
rifum ri ad vinum indocile vulgus provocandum
proculerit, magnam apud eos fere laudem.
P p p
A i r i