" f f f f î f i y p f
' l/ 'lL " Ä "
r i i ' . » #
2 3 0 G E R A R D V A N L O O N S
99v
3en, om hem tot Bisfchop der thans
edigftaande kerke van Uytrecht aan
te flellen. Ansfrid,- zoo dra hem de
Keyzer raet de hand óp zyde geleyd
en van dat voorneemen opening gedaan
hadt, ftondt niet weynig ver-
fteld, en vertoonde des, om zieh
dien last te onttrekken, hoe hy niet
geestlyk maar in den ( i ) krygsdienst
veroitderd zynde, des het aanvaarden
van ZOO hoog Geeßelyk beroep met recht,
als ftrydig^ tegen bet totnogtoe onder-
houdc gebruyk, by ieder als onhetaamelyk
zoude worden uytgekreeten. Dan des onaangezien
door den Keyzer dit aan
hem gedaan verzoek met des te meer
ernst ziende aandringen, verzogt hy
eenigen tyd om zieh met dc zynen deswege
tc beraaden. Dit hem zynde ingewilligd
verreysde Ansfrid naar (2)
Aken en Imeet zieh voor ’r altaar,
aan Gode ter eere van de Moeder
maagd toegewyd, op zyne knien ter
aarde, haar zeer vuuriglyk imeekende
ten eynde zoo ongewoone aanßelling,
ZOO die wettig was, mogt voltrokken,
ZOO niet, door haare voorfpraake verhinderd
worden. Dan ziende zlch immiddels
Z o o door den Keyzer als door
Evergerus Aartsbisfchop van Kolen,
alle des zelfs onderhoorige Bisichoppen,
midsgaders de verdere om-
ftaande menigte met eene gemeene
ftem tot Bisichop uytroepen, beaam-
de hy eyndelyk in de hem aldus als
opgedronge verheffing. Des leggende
zyn (3) ridderlyk zwaard, ’t gene
hy totnogtoe op zyde gevoerd hadt,
op den voorgemelden altaar neder,
betuygde de benoemde kerkvoogd
dat, gelyk hy met het zelve voorheen
de werreldfchc eer hadt bekomen, en
ook totnogtoe met het zelve Gods vyanden
en die der weduwen en weezen te
keer gegaan, zieh zoo thans ' ook in
haare hoede en voorfpraak, op dat hy
ook de eeuwige eer en zaligheyd erlangen
mogt, ten dierfte aanbeval. Deeze
verklaaring, met zeer veel naadruks
zynde gedaan, trok de traanen uyt
aller omftaanderen oogen, en wierdt
Ansfrid gevolglyk door den voorgemelden
Evergerus tot Bisfchop der
Uytrechtfche kerke gewyd, midsgaders
zyn Neef (4 ) Unroch, in des
zelfs plaats, tot Graaf van het daardoor
opengevalle Graaffchap (5)
Teysterband door den Keyzer aangefteld.
Welke fcdert in zynen derden togt
naar Italie en het jaar duyzenden-
twee, zoo als eenige (6) fchryvers
wilqui
in nostra d itione harienus e ra t, quemque Ans-
fridus Comes illuster v i r , qui illum a d p r s fe n s cene-
b a c , pro De i hono re & prasdiriorum lanriorura ve-
neratione ipiìusque Episcopi amore reddiderac, perpetuo
habendo con cederemus, ric.
( 1 ) Alpenui de diverf. temp. Lib. 1. cap. 12. Cum-
que ille remicteretur, jamque f e fenem in militaribus
armis omni tempore vitce fine verfatum, clericatus officia
fuscipere omnino abfurdum videri concenderet, r i rex
veheraenter inftans uc ad luscipiendum compelieret;
perfpiciens quia regi refistere non p o s fe t , ut cum
fu is rem deliberaret, exposcic. Quare impetrata &
ab fuis Gradone accepta , qua) r e x impcrarac fe fac-
riurum pollicecur.
(2 ) Ditmari Cbron. Lib. I V . fol. 355. Illud pro-
fe fto dum audivic Capeliam Aquenìem in tro iic , ri
mundi Dominam e xora vic, ut f i esfet a Deo Canonice,
perficeretur , f i non , mifericorditer annullareter. Sed
poscquam Evergerus Colonienfis Archiepiscopus fuf-
fraganeorum c on fen fu . Imperatori fibique in medium
confuìuit, v e lle c , noilec ad Episcojium accia-
matur.
• C3) Alpert. de diverf. temp. Lib. I . cap. 12. Atque
accepto g lad io , quo erat a c c in r iu s , fuper altare
Sanriæ Mariæ p o fu ic , dicens: balienus boc honorem
terrenum obtinui, (ff bostes pauperum Christi (ff
viduarum expuli; me deinceps huic Dominæ meæ San^æ
Mariæ, aua virtute honorem (ff falutem obtineam, commendo.
Hæ c cuni dicerec omnium obortis lacrimis
applaufu omnium, qui aderanc, d ignis , ejus meritis
tribuicur infula Poncificalis.
( 0 Rldem, cap. ifi. Aderat in exequiis ejus filia
iplius venerabilis Abbatisfa Tornenfis monasce-
r i i , confanguineusque ejus dc quo fupra diximu s,
Unruoch Comes.
( 5 ) Diplom. Henrici I L apud Hedam fo l. 100. In
comicatu Unrochi Comitis in pago T esterbant.
( 6 ) Reynerus în Vita Walbodonis Leodienf. §, 9.
Crescencii uxor fpe imperandi Imperatorem ad fuuni
illexerat amorem. Sed cum doleret repacriantem &
nuptiis fe fruscrari, misfo clam veneno illura in-
teifccic.
Vita Meinwerci cap. 10. Rex ergo cum isto Syl-
v estro papa Natali domini T udertinæ c e le b ra to ,
cum confufionem tam in bead Petri ecclefia quam
in republics fariam decencer compofuisfec, incidic
A L O U D E H O L L A N D S C H E H I S T O R I . 231
willen, door Stephania, wier man
Krescentius h y , om des zelfs opftand,
hadt laaten onthoofden, en met welke
weduwe hy zieh fcdert in minne-
ryen ftaande zyn verblyf te Rome
hadt ingelaaten, zou vergeeven zyn;
als hy zieh gereed maakte om te rug
naar Duytschland te keeren, en zy
aldus de opgevatte hoope verlooren
hadt, van met dien vorst in den echt
te zullen treeden. Hoe ’t zy; hy
overleedt den vierentwintigften van
Louwmaand des zelven jaars in zyn
leger te Paterne omtrent ( i ) het Fu-
ciner meer, wordende zyne ingewanden
te (2) Augsburg en zyn
overig lyk, volgens den door hem
gegeeven last, te Aken begraaven.
Otto de HI op deeze zoo ongelukkige
wyze en zonder eenige (3)
kinderen naa te laaten uyt het leeven
gerukt zynde, wierdt zyn Neef Henrik
de III. Hertog van Beijere,wiens
Grootvader Henrik de I , nevens
Gizelbert Hertog van Lotteringe, tegen
zynen Broeder (4) Koning Otto
den I , even gelyk zyn vader zelf
tegen den laatften Keyzer by den aanvang
van des zelfs regeeringe waaren
opgeftaan, op den befchreeven landdag
(5) te Werla door de kous der
voornaamfte ryksvorften op den aldus
opengevallen troon des. Duytfchen
ryks verheven en gevolglyk den ( 6 )
zesden van Zomermaand door Wil-
legizus Aartsbisfchop van Ments,
in die hoedaanigheyd gezalfd; dan
mids dit in het afweezen der voornaamfte
Lotteringfche ryksprinien
gefchied was, verfcheen de nieuwe
Yorst nog in ’t zelve jaar te Aken ,
alwaar de voorheen gedaane keus
door alle de in die ftad verfcheene
Lotteringfche Prinfcn op nieuws (7)
bevestigd, even gelyk ook de kroo-
ning vernieuwd wierdt.
Op welke verkiezing en opgevolgde
krooning, door de Lotteringfche
Ryksin
infidias mulieris maîæ , ejus v id elice c, cujus v irum
Crcscencium fibi rcbeliantcm captum jusferac
capicalem fubire fencenciam : quam formæ elegàncis-
fimæ nimis infipicnter thoro luo fo c ian s, ab ea non
præ ca v ens, quamvis a Sanrio viro Heriberco fæpius
esfec admonitus, veneno incra cubiculum dor-
miens inferius esc; & fequenci d ie , beato Heriber-
to pescem , quam p e rc ep e ra c , .confe sfu s , cum fe
mori fenfisfet uc corpus fuum Aquisgrani fepelicn-
dura cransferrec, peciic: & fic Pacernum ingresfus,
cum generali omnium dolore nono Kalendas Februarii
obiit.
( 1 ) ColUa. aSor. S S . in Notls ad vitam Lamberti
Tuitienfis cvp. i . Paternum ad lacum fucinum fitum
fuisfe dicunt.
(2 ) Herm. Contraà. Cbron. ad ann. lo o i . Otto
Imperator in Italia lo Calend. Febr. obiic, & intestina
ejus Augustæ , reliquum corpus Aquisgrani fcpclicur.
Hepidanni Monacbi Annal. ad ann. 1088. Otto
Imperator Romæ fine hercdc dcfunrius esc : Cui
fuccesfic Heinricus.
(3 ) B. Struvii Corpus Hifi. Germ. tom. I. fol. 270.
Certum igicur, quod fine liberis fueric dcfunrius.
(4 ) Annal. Saxo ad ann. 1002. Erac hic Heinricus
filius Heinrici ducis , qui fuit natus de Heinrico
D u c e fratre primi Octonis.
Cbron. Com. de Markafol. 382. Prædirio Ottone
defunrio , Henricus Du x Bavariæ , filius Henrici
D u c is , qui fuic genitus de Hinrico fratre primi Octonis
Imperatoris fu c c ed it, & unguicur in Regem ab
Archiepiscopo Moguntino.
( / ) Ditmari Cbron. Lib. V . fol. 365. Hujus (L o tharii)
confilio D u x quendam milicem ad civ ita tem ,
quæ W e r lu dic icu r , ad Neptes fuas conforores So-
phiam & Ethelheidamri ad om n e s ,qui cune ibi conv
en e run t, regni primaces, mifit. Quo omnibus in
unum c o lle r i is , legacionem fuam ap eru ic , auxilian-
tibusque domino fuo ad regem bona plurima promific;
cui mox a maxima multicudine v o x una respondic:
Plenricum Christi adjucorio r i jure hæredicario
regnacurum fe paratos ad o ran ia , quæ fibi unquani
fcirent esfe voluntaria. H o cqae d ex tris manibus
elevacis aftirmatur.
( 5) Ibidem, fol. 367. D u x aucem H e n r icu s , habito
de his rebus cum fuis co n filio , fimulato in Bavariam
red itu , cranfituque quafi d espe ra te , ad urbem
Larfem ubi S. requiescit N a za riu s , venir, Dein-
dequc ad Magontiam celeriter pro pe ran d o , Rhe-
num fecurus enavigac. Flic V I I I idus Junii ibidem
communi devocione in regem elerius a W illig ifo ,
ejusdemSedisArch iep iscop o , fuffraganeorumque fui-
mec au x ilio , accepta regali unriione , cunriis præfencibus
Deum collaudantibus , coronatur Franco rum
& Miifelenenfiura primatus, regi manus tunc
applicans gratiarñ ejusdem meruit.
( 7 ) Adelbold. Trajea- Episcop. in Vita Henrici cap.
12. Cum plurima igicur difficultate fedaco cuiruIcu,
castigatisque il l is , quorum ftulticia caufa feditionis
cxcitic lin d e R e x Dinsbergproperac & illic Lotharienfium
adventum exfperiac. Occurrunt primi Leod icenfis,
riCamcracenfis Episcopi, nilderegis'prudentia
dubicances, nil de fide ejus hæficances. Occurrit eciam
Colonienfis Arch iep iscop u s, fed quanto dicior, tanto
niorofius; erat infuper caufa dilacionis Mogunciæ
accepta corona benediriio'nis. H i fimul regis effi-
c iu n cu r , fidem p rom it tu n t, promisfam facramento
concludunc. Cum his rex Aquasgrani pe rven ien s ,
cæteris Locharienfibus convenicntibus in nadv ita ce,
post parciira virginis eligicur, collaudatur, in regiam
fedem excollicur, glorificacur.
M m m 2
r t
. i' . '
I
r i i
■' '■ Î ' !” " i i
Ä i ! l P ,
H'l. Ì ’ Iji
/ ' ..ii
, IP
I ' I
S i j
'I'lji
liï
'fe"»!