184 ORAT. I . ADC . CAES. DE REP. ORDIJV.
videtur, quae meditata peclore evolvat: quibus me fubjeclum
haud pcenitet, magis reticuifle pigeret. Nam five hac, feu me-
liore alia via perges; a me quidem pro virili parte diélum, et
adjutum fuerit. Reliquum eft, optare, uti, quae tibi placuerint,
ea dii immortales adprobent, beneque evenire finant.
O R A T I O II
A D
C. C AE S A R E M,
D E
REPUBLICA ORDINANDA.
X L V . O C IO ego, quam difficile, atque afperum fa âu fit, con-
O filium dare regi, aut imperatori : poliremo cuiquam
mortali, cujus opes in excelfo funt: quippe quum et illis con-
fultorum copiae adfint ; neque de futuro quifquam fatis cal-
lidus, fatifque prudens fit. i Quinetiam fæpe prava magis, quam
bona confilia profpere eveniunt : quia plerafque res Fortuna ex
lubidine fua agitar. Sed mihi ftudium fuit adolefcentulo Rem»
publicam capeffere : atque in ea cognofcenda multam, mag-
namque curam habui : non ita, uti magiftratum modo caperem,
quem multi malis artibus adepti erant: fedetiam uti Rempubli-
cam domi, militiæ, quantumque armis, viris, opulentia poiTet,
cognitum haberem. Itaque mihi multa cum animo agitanti
confilium fuit, famam, modeftiamque meam pofl tuam dignitatem
habere, et cujus rei lubet periculum facere, dum quid tibi
ex eo glorias, adcederet. Idque non temere, neque ex fortuna
tua, decrevi; fed quia in te, præter ceteras, artem unam egregie
mirabilem comperi, femper tibi majorem in adverfis, quam
in fecundis rebus animum effe. Sed per ceteros mortales illa
res clarior eft, quod et prius defeifi fint homines laudando atque
admirando munificentiam tuam, quam tu faciendo, q u x gloria
digna effent.
A a X LV I. Equi-
III