habeo, atque ego te oro, hortorque, ne clariffumus impe-
rator, Gallica gente fubaéla, populi Romani fummum atque in-
viéìum imperium tabefcere vetuftate, ac per fummam difcordiam
dilabi, patiaris. Profetilo, li id adcidat, ñeque 'tibi nox, neque
dies curam animi fedaverit, quin infomniis exercitus, furibun-
dus, atque amens alienata mente feraris. Namque mihi pro
vero conflat, omnium mortalium vitam divino numine invifi :
neque bonum, neque malum facinus cujufquam pro nihilo ha-
beri: fed ex natura diverfa prsemia bonos, malofque fequi. Interna
forte ea tardius procedunt : fuus cuique animus ex con-
fcientia fpem prsebet. Quod fi tecum patria, atque parentes pof-
fent loqui, fcilicet haec tibi dicerent: O Caefar, nos te genuimus
fortilfumi viri, in optuma urbe, decus, • prasfidiumque nobis,
hoflibus terrorem.
LX . Quas multis laboribus, et periculis ceperamus, ea tibi
nafcenti cum anima fimultradidimus,patriam maximam in terns
; domum, familiamque in patria clariffumam ; praterea bo-
nas artes, honefias dividas ; poliremo omnia honeltamenta pacis,
et prasmia belli. Pro his amplifTumis beneficiis non flagitium
a te, neque malum facinus, petimus; fed uti libertatem everfam
relìituas. Qua re patrata, profeélo per gentes omnes fama
virtutis tuae volitabit. Namque hac tempeflate, tametfi domi,'
militiaeque praeclara facinora egiili ; tarnen gloria tua cum multis
viris fortibus aequalis eli: fi vero Urbem ampliffumo nomine,
et maxumo imperio, prope jam ab occafu rellitueris; quis te
clarior, quis major in terris fuerit ? Quippe fi morbo jam, aut
fato huic imperio fecus adcidat: cui dubium eli, quin per or-
bem terrarum vafiitas, bella, csdes, oriantur? Quod fi tibi vana
lubido fuerit, parentibus gratificandi; pollero tempore, República
refiituta, fuper omnis mortalis gloria agnita, tuaque unius
mors vita clarior erit. Nam vivos interdum fortuna, faepe invidia,
vidia, fatigat : ubi anima naturæ ceflìt, demtis obtreélationibus
ipfa fe virtus magis magifque extollit. Quæ mihi udlia faélu
vifa funt, quæque tibi ufui fore credidi, quam pauciflìmis po-
tui, perfcripfi. Ceterum Déos inmortales obtelìor, uti, quo-
cumque modo ages, ea res tibi, Reique ( publicas profpere eve-
niat.
B b 2 C. CRIS P I