ß. Columba Livia, Willughb. orn. p. i36. Raj. av. p. 62. n. 8.
Albin. av. III. tab. 44. Brisson. om. I. p. 82. sp. 3.
y. Columba domestica et romana, Brisson. orn. I. p. 68. sp.
1. 2. (cum synon. et varietatibus). Lin. syst. XXII. I.
p. 279. sp. iß. et spec. 2 — i2.
8 Columba (rupestris) zona rectricum transversa, uropygioque
albis. TAB. XXXV.
Rossice Columba generatim Gölub; Varietates: 1. C. gutturosa
Sobastoi Gölub, item Worzur, vel Dutich. 2. C. cucullata
Kosymii Gölub; 3. C. laticauda, Trubastoi Gölub; 4. C. ta-
bellaria facie papillosa, Ischistoi Gölub (*); spontanea Malo-
rossis Klimiz,
Tataris Küjartschen; Sibiricis Egaigak; Iacutis Irung-Kill (alba
avis) e domesticis; Baschkiris kujersen.
Persis Kabter; Bocharis Kabutar 5 Armenis slgarsnik.
Morduanis Primetsch; Mokschanis Gülu; Permaecis Diidik;
Votiacis Dudik; Ostiacis ad Irtin Koebtar. Tscheremissis
Kogertschin. Lettonice Meschaballoschi; Esthonis Mets - tuike.
Tschuwaschis Kvagarsin.
Arinis Egedschak; Assanis Paitor.
Calmuccis Kuglüdshirgana; Varietas Buraetis Sanü.
Tungusis ad Lenam Tnhta; in Dauuria (var. 8.) Dschibho et
Dschebkan.
Iaponensibus Phado.
Praeterea venatores Rossi distinguant Columbam feram, in arboribus
nidificantem cavis , colore fere Palumbi, sed minorem, sine torque ,
quam Klintucb vel Sisoi GMub àppëllânt, séd dé qua mihi non constat.
Columbae spontaneae in àustralibüs univeràae Rossiae campestris
immensa copia dantur, praesertim frequentes circa Tanaïn, Volgam,
Rhymnum, et ad Caucasum. Advolant Martio in iis locis ubi non
hybernant, et nidos in riparum rupestrium praeruptis , cavernisque,
et in turribus pagorum condunt, turmatim ad pastum in campos et
agros migrantes. Ad Podkumam fl. in promontorio calcareo Caucasi,
ad Metschuka montem, est abyssus multarum orgyarum profcnditate
et amplitudine, thermas calidas in fundo habens, intra quem Columbae
ad multas centurias nidificant, et injecto lapide ex toto
abysso, cum fragore fere tonitru, spiraliter in aëra adscendunt.
Autumno e Rossia numerosis éxercitibus congregatae ( : inter quas
non raro albae et albo variae conspiciuntur : ) in calidiora Persiae
abeunt, remanentibus per hyemem paucis circa pagos, quasi sponte
domesticis, quamvis nemo colat vel curet ; sed occidere nefas ha-
bent, maxime Tatari. — Ad Irtin et circa montes Altaïcos rariores
sunt, et in ulteriore Sibiria, ad Baïcalem usque, mihi nullae appa-
ruerunt, nisi passim circa ecclesiarum turres viventes, de quibus
incertum annon sint domesticae originis. Denuo in Dauuria transal-
pina abundat Varietas 8. constans, nec ulla degeneratione contami-
nata, et statu maxime naturali colit rupestria praerupta desertorum,
pasciturque seminibus Astragalorum, Sophorae lupinoidis, imo aesta-
te Euphorbiae cujusdam (*) macrorhizae ibi copiosae, quae licet a-
cria, adeo avide ab ea leguntur, ut vix matura, omnia cito disp a'-
ruènnt, mihique ex occisarum Columbarum ingluvie pro seminario
petenda fuerint. ( : Quemadmodum ardentes Thymelaeae baccas s.
coccum gnidium a Perdicibus et aviculis sine noxa oomedi, Clu-
sius observavit : ). Haec rupestris varietas , cum Turture, in apri-
(*) Flor. sibiric. vol. II. p. 229. tab. g5. fig. j.