dissjmam, ora palpebrarum nigra; et aliam tribus lituris rufescenti-
bus, nempe supra scapulas, in medio dorsi et supra lumbos, capite
simul ex albo - rufescente, auribus basi albis, dein dimidiate-rubs, api-
ce nigris, pedibus anticis rafescentibus, extremo longitudinaliter fai-
gns, posticis posterius per longitudinem ferrugfaeo - fascescentibus.
Cel. Guldenstaedt prope Kislar in cuniculo captam matrem cum
sex vulpeculis observavit, quarum una tota perfecte Candida et mas-
culim sexus fait. Hasce albas Vulpes male cum C. Lagopo confan-
dit ieem Nackr. von Lapland, p. SMfi _ Non solum autem totam
lbinam usque ad orientalem Oceanum pervasit Vulpium species,
sed etiam m Americam (*) transiit, et fade per catenam fasularum
promontono Alaeska contfauatarum excurrit, ibique mire multipli-
cata est: et mirum fa Novo Orbe et. istis insulis, quas Vulpinas ideo
Rossi .appellaverunt, plus fare abundat varietas nigra et seminigra,
quam rutila, sed cum statura majore, velleris naturam mutavit in du,
norem et rudern, sive id a nutrimento fa maritimis, vel ab habita-
tione inter rapes derivandum sit. Hfac Vulpes nigrae fasulanae,
quae praeter caudae apicem, plerumque alba macula fa ,gUla', saepe
et in ventre ,(ut et nigrae Sibiricae) notatae sunt , fa Rossia plane
non aestimantur, sed venduntur Sinensibus minori multo praetio.
Desunt autem Vulpes in insulis Camtschatcae propioribus, ubi contra
Lagopi abundant. Rarissime inter istas Americanas occurrunt etiam
(*) Vulpes consensu omnium Americanorum (orientalium) ante Europaeo-
rum adventum m America non adfuit, ut inquUina ejus continentis species
cmerea. Kzlm.o referebat i W ^ i aliique, ab Amencanis .au-
dnsse se: Vulpes rufas non ita longo abhinc tempore advenisse, paulo
post adventum Enropaeorum, rigidissima tunc .hyeme existente, qua
mare versus Septentrionem totum glacie rigidum fuerit. - Verosimil-
lime tarnen m occidentalibus Americae jam dudum speciem multiplica,
runt, quae ibi numerosa est et in insulas potmt transfer«.
4 9
albae; et vidi fade albidam pellem, dorso longitudinaliter et cauda
rufescente, subtus pedibusque candidam, at plantis pedum longitudinaliter
nigris..— Et tantum de Varietatibus vulpium. Natura astuti
animalis satis ex aliorum traditione nota est. Supplendum est: quod
dentur Vulpes, quae vitae vagae adsueverunt et cuniculos non parant,
nisi cum prolem educant. Pleraeque vero sibi antra effodiunt, vel
fa clivis campestrium, vel in loco sylvestri sub arborum radice, ubi
solum siccius esse solet. Pariunt 6 vel 7 catulos. In ultimis Sibi-
riae, praesertim Camtschatca, ante Rossorum adventum et editam,
in animalibus pretiosa pelle fastructis, stragem, adeo erant copiosae
et familiares, ut circa tuguria omnia farari solerent. Optimum venandi
ilia's tempus a Novembri ad Decembrem, quum vellus perfectum et
justa proportione densum est; adulta hyeme nimis densum et spis-
sum evadit. Priores pellionibus et venatoribus termino artis Pysch-
ny, posteriores Plotnye vocantur. Juniores sequenti hyeme aetatis
versus Fébruarium, octavo circiter mense, vellus perficiunt et facre-
mentum. In Rossicarum pellibus lanugo ad cütem pallet; in Sibiri-
cis-fascescit, circa Anadyr et in Camtschatca pilus fere ad pellem
usque rutilus. Sibiricarum vulpium pelles in tenebris concussae scin-
tillant. Pelles vulpium a pellionibus solent dissecari et dispesci fa
octo partes, quae in totidem pellicëa tegmina consuuntur, pretio ad-
modum diversa; et quidem prima et maxime aestimata cervix, cu-
jus consuta tegmina (Savoitschatyi mjech) primo vaeneunt pretio;
dein dorsa média,” Chreptovyi mjech, secundi pretii; porro lumbi,
citra caudam, parum aestimati; turn ventres, Tscherevyi mjech, qui
tertium ferunt pretium; gulae, Duschki appellatae, pars levissima et
rariori vellere instructa; ideoque apud Turcas et Polonos aestimatis-
sima; porro consuuntur seorsim pedes anteriores, et item postici,
quod Laptschatoi mjech efficit, denique vilissima capita consarcinari,