«. cum lupo prodens. — His dein accesserant et hybrido con-
gressu multifarias formas produxerunt exoticae varietales, e qui-
bus maxime multiplicarunt :
i. Molossus (Datskaja Sobaka), fusco semper colore.
n- Avicularius (Lehavaja S.), ejusque Ragusina varietas, Buffo-
nio Braque de Bengale perperam dicta; nec non torosior, na-
sp diviso, ad conquirenda Tubera terrae praesertim docilis.
6. Aquations (Owtscharka), colore plerumque brunneo vel nigro,
omnium maxime in venerem prona et docillima.
x. Cwrsorius seu venaticus (Gontschaja S.) Malorossis Chort. sae-
pius lutescens, vel nigra, superciliis et gula fulvis.
A. Grajus giganteus, s. hybernicus, plerumque subhirtus, subtri-
pedali fere altitudine, Jaroslafskaja S. a loco, ubi praecipue
colitur, dicta.
/a. Grajus tenellus, italicus; Anglicus vulgo dictus.
v. Danicus subtilis.
£. Fricator, (Moska) magnitudine varia.
Deinde minus frequentes apud nos occurrunt:
e. Pomeranus (Spitz) ejusque varietas pusilla.
it. Vertagus, verosimillime e x) natus, pumilio.
f. Extrarius (Istscheika) ejusque forte degener.
r. Melitaeus (Medelaenskaja S.)
r. Leoninus, forte ex 0. et f. quondam hybrida et deminuta
progenies.
I 3 S (Egipetshaja vel Turezkaja S.) qui plerumqu.
fuscus raro cutis humanae aemuli colons, pilis praeter my-
stacem et setulas ad caudam plane nullis, frigoris impatien-
tissimus, forma ad v.) accedens, ex quo forte ortus, frequenter
nascitur ecaudatus, vel vix verruca in loco caudae con-
spicüa, quod in varietatibus aliis rarius accxdit, et tunc
plerumque haereditario vitio, dum genitorè vel matre bre-
vius arte detruncata cauda, foetum alterutri similiorem
genitum cauda privât; quod mihi in generationis theona,
(ut exempla quoque sex digitorum individuorum, et pen-
tadactylarum gallinatum), non spernendi videtur esse
xnomenti.
G e n u s III. U R S I.
Ursi brachyuri, quorum tres distinctae species nunc Cogmtae
sunt a recentioribus Zoologis cum Mate, Gulone et affmibus in
unum Genus coacti sunt. Me veto judice soli per se Genus constituant
necesse est, habitu distinctissimum, vel erunt nulli inter con-
junctum illud Genus et plerasque auctorum Viverras certi imites.
Malui sic solas instituere et cum Mele segregate magus affines Vi-
verris species. Nec tarnen negaverim, patere summam, per specie-
rum assimilantium seriem, mores, victum et externum habnum, af-
finitatem inter Ursos, Meles, Fiverras; eademque ab his ad Mn-
stelas et hinc, per Luiras, ad Phocarum genus approximate in
promptü est.