■ jili
IH §| J
iiiii
interjecto lobulo acuto; cyslis nulla. Interanea pinguissima. Ven-
triculus panniculosus, Apibus bombinatricibus plerumque refertus la-
ceris. Epicardis nulla. Intestinum i o pollicum, vix calami corvini
capax, distantia pollicari ab ano constrictum et coecis instructum
duobus parallelis, fusiformibus, vix culmi capacitate. In intestino
nunquam nisi chymum albidum purum reperi, unde verosimile est,
avem loricas apum exsuccas, cum pedibus, per os rejicere.
82. M E R O P S persica. TAB.
M. viridissimus, fascia oculari viridi-atra, gula ferrugineo-
flava, rectricibüs intermediis elongatis.
Apiaster madagascariensis, Brisson. orn. IV. p. 545. sp. 7.
tab. 42. fig. 2.
Merops superciliosus, Lin. syst. I. pag. i83. sp. 4. Latham,
av. II. p. 673. n. 4*
Merops persica, Pall. itin. II. app. p. 708. n. 16. tab. D.
Patiricli, Buffon. orn. VI. p. 495.
Gurjevi et Astrachaniae, ad mare Caspicum, ultima avium mi-
gratoriarum advenit, et parcius. Dicitur instar Apiastri cuniculo in
ripis praeruptis nidulari. Nunquam vero in borealiore? maris caspici
regiones, cum Apiastro evagatur.
Descr. Magnitudo et forma Apiastri. Rostrum nigrum, maxilla
superiore longiore. Frons et tractus supra - ocularis cyanea, sed
circa rostrum alba. Lora nigra sed area ab oculis ad aures obscure
viridis, sub eoque tractus albo-cyaneus. Gula prima flavissima, sub
collo area magna intense srufa, flavo continua. Corpus totum psitta-
ceo i viride, supra obscurius et magis in luteum vergente colore, plumis
passim margine glaucescentibus. Alae longissimae, subtus fer-
rugmeae: remiges tectricesque luteo - virides, interiore margine fuscae,
at primores exterius versus apicem coerulescentes. Cauda viridis,
rectricibüs duabus mediis duplo longioribus, acuminatis, quarum altera
incumbens reliquis coerulescit.
XV. C O R A C I A S.
Genus Meropi proxime affine volatu, nido, victuque et voce
frequenti, ut et pulchritudine colorum et plumarum natura. Uni-
cam itidem in borealibus speciem, quasi transfugam agnoscit, eamque
migratoriam; dum pleraeque congeneres intra Tropicos in antiqui
orbis et insularum Indici Oceani calidis versantur.
8 3 . C O R A C I A S garrula.
C. cyaneo virens, dorso rufo, remigibus coeruleo - atris.
Garrulus argentoratensis (Auctorum.) Edwards, av. III. t. iog.
Frisch, av. tab. 5j. Brisson. orn.. II. p. 64*
Coracias garrula Lin. syst. XII. I. p. i5g. sp. 1.
Rossice Sinoworonka, ad Samaram Siwograk, quibusdam a rauca
voce Praportschik, s. subcenturio dicitur. Malorossis et Polo-
nis Kraska et Rakscha et Siworak et Krassirooronka. Tata-
ris Kasan. Kyk- Karga; Kirgisis Kyrmyschak. Calmuccis
Charyraetschi.
In australibus Rossiae, etiam campestribus circa Volgam et
Rhymnum, inque taurica Cliersoneso 'frequens. Advenit etiam in
Sibiriam citeriorem, praesertim in pinetis circa Irtin, altaïcasque al-
pes aestatem transigens et prolem educans, verum autumno mature
austrum versus avolat, tarde, cum Merope €ere, ‘ mense Aprili circi-
ter reditura. -In ulteriore Sibiria nunquam observata. In sylvis et
nemorosis Erucas setosas minuit, et in Germania praesertim nocivas
56