4 7<5
naeus pro varietate Phoenicufi habuit. At Scopoli (An. I. p. i55.
n. a33.) adhuc distinguit. Idem fere, quod ego, Frischius habet.
l l 5. H O T A C I L L A P h o e n ic u r u s .
M. gula nigra, abdomine caudaque rufis, vertice dorsoque ca-
nis. Lin. Faun. su. II. 257. syst. XII. p. 335. sp. 34.
Ruticilla antiquiorum, Willughb. ornith. pag. 160. Raj. syn.
pag. 78. 71. 2. Albin, av. I. p. 44* tab. 5o. (mala). Eris-
son. III. p. 4o3. sp. i5. Zool. britan. p. 99. sp. 4* tob. St
fig. 67. Frisch, av. cl. 2. sect. 4. lab. 19. fig. 1.
Ruticilla melano bronchites, Messerschm. ornith. MS. III.
p. 457. n. 82.
Rossignol de muraille, D’Aubent. pict. tab. 351. fig. 1. mas,
fig. 2. femina.
ß. Ruticilla gibraltariensis, Edward, av. I. tab. 29. Brisson.
orn. III. p. 407. sp. 16.
y. Motacilla ochruros, Gmelin. jun. itin. III. pag. 101.
tab. 19. fig. 3.
Russis Gorickwost (cauda ardens); in Sibiria passim Iwolga et
Tschemoscheika (atrigula). Tataris Karabasch (nigriceps) et
Karatamak (nigra gula). Ostiacis Katschkatschi.
In Rossia passim frequens, neque in Sibiria deest, etiam orien*
taliore, et in maxime borealem plagam migrât. Stellerus etiam
in Camtschatca et Curilis insulis dari prodidit. In arbustis palustri-
bus et circa pages, lacusque lubenter habitat. Nidulatur in cavis
arborum truncis et foraminibus riparum murorum atque rupium, foe-
no, pilis equinis, plumis congestis. Ovula adusque 8. turchesina,
pondéré semidrachmae. Vox querula; mas tarnen sat suaviter cantil-
lat. Autumno diseedit.
477
Bes er. Frons supra nares nigra, dehinc utrinque cum crepi-
dine supraoeulari albicat. Vertex, cervix, dorsum plumbeo - cana.
Collum subtus late atrum, nigredine usque ad lora, oculos, auresque
dilatata, sed versus jugulum orae plumarum albae. Alae fuscae.
Fectus et alae subtus, uropygiumque fulvo - lutea. Venter albus versus,
caudam pallescens. Cauda aequalis, rectricibus etiam scapo rufis,
praeter 2. medias majore parte fuscas. Rostrum pedesque mgra;
libialia integra. Pondus semunciale. Longitudo corporis 3 . 3 . cau-
dae 2". 2'". alarum ulnae 3". expansarum 9 . rostri ad ricturn 7 .
tibiae g"'. j ß. Vari et a tem pulcherrimis et maxime intensis coloribus in-
signem, qualem delineavit Edwards, ad Volgam et ad Jeniseam
observavi rarius. Et in plerisque Motacillarum speciebus, vel aetate
vel vigore praestantia individua subinde observantur, quae coloribus
vulgares longe antecellünt.
y. Varietas a Gmelino descripta in rupestribus Caueasi, versus
Persiam, frequens et paene tota, praeter caudam, atra est, capite
vix incanescente.
Nota. In Sibiricis rectrices mediis proximae vulgo spadiceae^
extimae margine exteriore fusca striga notato.
116.- MOTACILLA aurarea. TAB. XXVII.
M. gula dorsoque nigra, abdomine caudaque rufis, vertice ca»Q,
macula alarum alba.
Ruticilla melanobronchites, area alari trigona alba, vel Rifr>
ticilla nigra buraetica, vertice cinereo, pectore rubiginoso,
area alari trigona alba, brachypteros, melanopus, Messer,
schmid. om. MS. VIII. >348. n. 200.
Motacilla aurorea, Pall. itin. Ill, append, p. 6g5, n. i3.
Dauurian Warbler, Latham, syn. IV. p. 460. n, 64»