pikis, Esthonis Sittaneraehstas, it. Paeklaôhk. Tataris Oedoe-
hoet; tauricis Oepoepoe; Beltiris Tschooker (i. e. variusj. Cal-
muccis Schontol et Tschiikede; Mongolis Olboldshin. Coiba-
hs Uwûaldsen. Tangutis Buhubiig (vocis imitatio). Armenia
Popop.
In campestribus desertis Rossiae australis et Sibiriae citerioris
frequentissima ; in apricis ad Jeniseam et Dauriae rariores, in admo-
dum borealibus et orientalibus desunt. Frigida enim et palustria non
amant. E calidis regionibus adventant ineunte Aprili, tumidis jam
turn genitalibus organis. Per paria vivunt, volant et ambulant, prae-
sertim mane ad versuras agrorum et in campis vermiculos Carabos-
que legentes. Volant quasi enerves et alas subsultim moventes, ne-
que alte nec diu, sed crebro consident. Stertorosum sonum, uti
Cuculi, inter volandum edunt. Hominem in minus frequentibus no-
stris regionibus non admodum tinrent, imo ad suburbia et pagos ac-
cedunt. Zarizyni in domo extra urbem sita, diu non habitata, in-
tra ipsas latrinas pullos educaverat Upupa, et licet tunc hominum
frequentia turbata, postero anno tamen ad eundem nidum rediit.
In genere foetida loca amat, ubi Insecta soient abundare. Ad Irtin
in fossa disjecti tumuli, cui ingestum et lapidibus leviter obrutum
erat cadaver, intra crates thoracis sceleti putridis carnibus adhuc tetri,
nidum Upupae inveni, cum septem pullis jam volaturientibus,
qui foetidissimo ichore ex ano ejaculato se defendebant. Inventi
etiam sunt in cavernis riparum et tmneis arborum putridarum nidi.
Ova Upupae ovalia, virescentia. Sedens, praesertim timens, crebro
erigit cristam. Vox trisona et debilior Cuculi aetxmla, quasi Huhu-
hu, per intervalla édita, quam motu capitis singulari, rostroque ter-
ram vel ramum feriens emittit; interdum voeem bisonam intercalant
(Opop).
Nota. Differentia nostratium ab eurOpaeis plane nulla, neque
in tanto numéro varietas ulla unquam observata. Lingua brevissima,
triangularis. Corpus vinacei seu e gryseo pallide lateritii coloris,
dorso magis cinerascente, pectore albidiore. Latera liturts longis
fuscis. Alae, praeter humeros, nigrae, fasciis albis, una per totum
ambitum in remigibus primariis latior et continua, in secundariis
interrupta; et 4. per alas secundarias, quarum 2. remigum, una per
médias tectrices, summa per incumbentes, eaque per dorsum transverse
continuata, nigro marginata. Pone earn uropygium album.
Cauda decempennis, aequalis, Zona semicirculari alba. Cristae pen-
nae longiores apice nigrae. Pondus 21 ad 3 unciar. exiguum pro
mole avis. Ventriculus panniculosus, cum epicardide membranacea,
carabis plerumque refertus. Intestinum pedali minus, - satis amplum.
Coeca et Cystis fellea nulla.
XIII. A L C E . D I N E S .
Alcedinum genus, quum sit apud nos, et in omni Europa minime
numerosum, et simul maxime naturale et defmitum, praefa-
tione non egere videtur.
79. A L C E D O Ispida.
A. brachyura, supra cyanea punctata, subtus ferruginea, vittis
lateralibus colli rufesçente - albis.
Ispida auctorum, Willughb. orn. p. 101. tab. 24. Raj. syn.
av. p. 48. n. 1. Albin, av. I. tab. 54. Brisson. omith. IV.
pag. 471. sp. 1.
Halcyon s. Ispida, Frisch, av. tab. 223.
Uccello Santa Maria, Cetti uccello di Sard. p. 99.