brévia, obtuse, non tamen e penna solitaria (ut Linnaeus), sed
fere denis minutis. Semicirculus pone aures niger, sed m gulam
non coëuns. ■— Corpus cinereum, gryseo - nebulosum, totum strigis
scapinis nigris subramosis, undulisque pulveratis transversis pulcher-
rime variegatum, sed adspectu quasi araneoso, ut in Caprimulgis et
Jynge. Alae spuriae exterioribus plumis quinque albis, apice nigris.
Remiges 23. extima vix evidenter serrata. Subtus alae albae fusco
maculatae. Cauda subrotundata, dorso concolor. Pedum digiti ultia
carpi articulum nudi, pallidi, vel cinerascentes, —j Pondus biunciale
crum tribus fere drachmis mari, sex septemve femellis. Longitudo
ad uropygium if. g'". caudae a", g'", expansarum alarum 1'. 7". 6"'.
ulnae 5". 10"'. — Cystis fellea ductu duplici in duodenum tendens.
Longitudo intestin! g". 6"'. Coeca sesquipollicaria.
5. S T R Y X nyctea.
S. inaurita tota nivea, punctis strigisve transversis, remige extima
tota, proximis 2. extremo serratis.
Noctua nivea non aurita, Messerschmid. Diar. MS. Zool.
arct. IL p. 233. Latham, syn. av. I. p. i32. sp. 17.
Ulula magna alba, Edwards, av. II. tab. 61. Anderson Is-
land. germ. p. 4-3- Icon-
Stryx nyctea, Lin. syst. I. p. i32. sp. 6. Faun. su. II. n. 76.
Le Harfang Buffon. omith. I. p. 387. (ubi perperam S. scan-
diacam hujus varietatem ponit). D’aubenton, icon, color,
tab. 458.
Rossice Bjelaja Sowa (Ulula alba); in Sibiria Uliin vel Lim.
Tatarie Tumana; Jacutis Charr-bass et Char-ebbe, nivalis ve-
tula); Tataris Krasnojarens. Akjàh; Baschkiris Ak-Sa{ah et
Ak-Jabalak (quod itidem S. albam notât). Calmuccis Zaghan-
. Schaboon (alba avis); Mongolis Zaghan-Kiré (albus corvus).
Ostiacis Angelwoi; ad Surgut Tschôgot et Jipok; Votiacis An-
gul-ui. Samojedis Jugricis Chaneptschii; Camascbinzis Agga-
jh; Pumpocoliensibus Chojam-kolka; Inbazkiensibus Chahanga;
Assanis Kengafui ; Kotowzis Higeisch. Arinzis Phié. Tungu-
sis Tuuta; Lamutis -T6ta. Camtschadalis Uhschypungel (i. e.
Stryx apricaria), vel Kykutsch; Ukinzis Koldlatsch.
In Rossia et in reliqua boreali Europa rarior, primulum fre-
quens apparet in apricis uralensis jugi, maxime versus plagam ar-
cticam ; dehinc per totam Sibiriam et deserta Tatariae magnae vul-
gata avis, copiosior quo magis orientera et arcton processeris, prae-
sertim colens regiones apricas, rupibus exasperatas, unde in tractu
Crasnojarensi et in Dauuria desertisque Mongolorum omnium maxime
abundat. In Camtschatca, St ell era teste, procellosa tempestate in
apricis muscosis (Tundra) fustibus facile occiditur. Interdiu non
omnino coecutit, amatque infidere collibus rupibusve m piano pro-
minentibus, vel quum victus causa ad pagos accedit, frumenti foem-
que acervis. Die videt appropinquantem venatorem, eique volatu
leni, quasi natabundo, se subducit. Praecipue tamen vagatur et ve-
natur diluculo, praesertim muribus contenta, leponbus demde m-
festissima, quos nullo negotio jugulat. At nunquam Tetraoni Lagopo-
di inhiare vel vidi, vel audivi. In quindecim Nycteis nunquam
plumae vestigium, plerumque mures integros ventriculum contmuisse
vidi. Hyemes arcticas fugit, tumque frequens est in media Sibiria;
aestivo tempore apparet rarius, nisi in terris arctois, unde^ ae
occisas attulere nostri, fere totas niveas, punctis paucis min
dorso sparsas ; ut adeo colorem aestate non mutent. Nidum in te
peratis Sibiriae obtinere nunquam potui; in borealibus autem dicitur
in elatis aviis collium, rupibusque excelsis apricis incubare et ad
très educare pullos. — Ab Ostiacis comeditur et alae in tugurus cir-
4.0