lucos disperguntur ad nidos, cautioresque hominem fugiunt. Desunt
in ora arctica, . secundum Obum fl. usque versus Nadymi confluen-
tem ad boream descendunt; feruntque Ostiaci ad. Nadym adventan-
tes perire, nec posse videre; ad Lenam circa Tsclietschuisk desi-
nunt. Hinc per orientalem Asiae angulum nusquam apparent; at in
Camtschatca denuo copiosissimae, praegrandes, pulchro splendore,
quorsum per Yesö tractumque Curilarum e Japonia et China acces-
sisse videntur. S tell er us etiam in insulis versus Americam frequentes
observavit et nautae idem confirmant. ..Proterva et garrula
avis ut recte Picam fariam potius, quam variant dixeris cum Mes-
serschmidio, qui etymologico genio illud a fando inditum credi-
. dit. Adversa semper vento considet, ne agitetur cauda, cujus longitudo
fere incommoda avi videtur. Yolatus laboriosus, agitatus,
directus, brevis. Nidus ingeniosus, in humillimis saepe arbustis,
etiam circa pagos, e spinis et virgultis conglobatus, sphaeroideus,
introitu laterali. Ova 6 ad 7* viridia, punctis fuscis, pondéré drach-
marum 2 ad 3. Parva.e Rossiae incolis, aeque ac.C. frugileguS, non
raro in cibo adhibetur.— Stellerus etiam cui dura nécessitas mi-
seriaeque viarum et naufragii in-esculentis adinveniendis sollertem
reddiderant, Picarum carnes non pejores Lagopodibus esse asserit.
Cadavera tarnen fréquentant, ubi assidentibus Aquilis procaciter pas-
cuntur. Passeres quoque et pullos gallinaceos atque anatinos fame-
licae audacter rapiunt.
Nota. Pondus vulgo unciarum novem et ultra. Varielas Picae
alba, çapite subgryseo, arino 1769. hyeme capta fuit in regione
inter Djomam et Ik fluvios, Orenburgensis praefecturae, vivaque Pe-
tropolin missa per Nicol. Rytschkof, ubi aliquamdiu vixit. ù yllia
Picae varietas rossica in pectore et alis plumis compluribus, ex parte
nigris, varia, et alia item tota Candida, Astrachanensis in exuviis
prostant in Museo Academiae Petropolitanae. Vivam etiam
albam in Seleugiensi tractu aliquamdiu aluit Amiciss. Vlassof et
totam cum rostro et pedibus candidam vidi apud Arrdc. quondam
Nob. Procop. D e mid of.
49. CORVUS Cyanus. TAB. XVI.
C. macrourus cinereus, Vertice atro, alis caudaque cuneata
cyaneis. .. Pica varia caudata dauurica, atricapilla, cyanopteros, mela-
nopus, Messerschmid. ornith. MS.
Corvus Cyanus, Pall. itin. III. append, pag. 694. n. 7. Latham.
syn. I. p. 3q4- n' 3°. Gmelin. syst. I. p. 3j 3. sp. 3g.
Rossis in Dauuria Sinaja vel Siwaja Soroka vel Ronshe (i. e. Pica
vel Glandaria coerulea). Mongolia Idach vel Kitak - Schaed-
zéghaei. Tungusis Chadara et Isiivki. Tangutis Gschonmo.
Intra fines Imperii Rossici nusquam, nisi in regionibus trans-
baïcalensibus, ibi vero copiose, habitat, hyeme raro hinc inde sub-
sistens, nec ad septentrionem lacus Baïcal transiens, primo autem
vere gregatim adventans e Mongolia australiore, inque salicetis circa
flumina Selenga, Tschikoi, Dshidda, Chilok, Onon, Ingoda,
Schilka et Argun copiosa. Inquietissima, astutissima et latebrosa
avis, quae plurium venatorum industriam diu frustrata est, donee
medio Junii, evolantibus pullis, quos parentes dum non perfectis
alis male volitant, aegre deserunt, aliquot specimina adulta sclopo
occidendi occasio fuit. Subvolat cum clamore Picae, e longinquo
visum hominem fugiens.
Descr. Minima in hoc genere, sed longitudine caudae etiam
C. Picam, multo majorem, vincens; plumaginis raritate simillima
C. Mimo et affinibus. Rostrum tenuius, rectiusque qum Picae, imo