et hybrida progenies humana opera producta per se non générât, sed
tantum cum alterutris speciei, a qua originem habet, individuo
juncta, unde denuo proies ad primam formam redit (*). Varîetates
notabiliores mihi tantum très innotuerunt, i. Equus mystaee setoso
circinnato in superiore labio insignis, quem in Spicilegiis (Fase. XI.
p. 5. tab. 5. fig* 6.) deseripsi; 2. Equi rossici toto corpore pilo la-
niformi, crispato et undulato, prolixiore vestiti (**), cujus exemplum
etiam apud Baschkiros memorat Cel. Falk ( itiner. III. p. 529. ) et
qui sui similes générant; 3. Equus plane nudus et depilis, puleher-
rimae formae, qui fuit inter equiria ultimi Tatarorum Chrymehsium
Chani Schàhin girei, et qui contra intemperiem aëris semper ami-
ctiis ducebatur. ■— In borealibus equi plurimi aetate acquirent jubas
admodum prolixas, saepe fere ad terrain dépendantes. — Hyeme
equi omni inclementiae expositi acquirent toto corpore villum lon-
gum, subhirtum, qui primo vere defluit. Apud Buraetos etiam vidi
varietatem a J on s ton a delineatam,. juba villosa a cervice adusque
caudam per spinam continuata, qui strenui et robustiores habentur.
(') E raulis cum equo vel asûto junctis prolem generarî, contra B u f f o n i i ,
effatum, nunc satis eonfirmata res est, sed proies alterutro parenti
nascitur similior; contra hybridum cum hybrido non générât, unde forma
degenerata propagari nequit.
(**) Equa lanata, quam circa Penfam vidi, erat lactei coloris, tota pii»
multo teneriore et molliore, quam equinus solet esse et agni calmuc-
cici adinstar crispat.o - undulato. A ures repletae Iana crispa ; capnt usque
ad oculos undulatnm. Jubae caudaeque pilus rigidior in. cirrhos conforta
; ad basin )ubae et secundum dorsum, lateribusque Inna valde crispa,
undulata in artubus; totum autem vellns undulatim interruptum di-
rectione ubique transversa seu annulari, ut est situs fasciarum in Zebra.
Admissarius, e qua nata erat, similiter langtus fuisse, et omnem
prolem sibi similem procréasse dicebatur.
Varîetates coloris omnes observantur, sed qnaedam locales. Rossis,
Mongolis et Tataris appellationes pro quolibet colore proprii: albus,
Rossice Sséraja, Mongolis Zaghan morin; coerulescens R. Golubaja
M. Boro-Moriu; cinereus R. Ssivaja; cano-rufescens nebulosus, R. Tschalaja, M. Schirchbl-morin; cinereo-fuscus capite nigricante R.
JVoronatschallaja; cinereo fuscoque ocellatus M. Alach - morin; ma-
culosus, R. Peggaja, M. Zovchor - morin; gryseus seu Isabellae colore
, juba et saepe loro .dorsi nigris, R. Bulannaja, M. Schara - morin;
fuscescens juba caudaque albidis, R. Buraja; lutescens, loro
dorsi, juba caudaque nigrescentibus, R. Sawrassaja; laete spadiceus,
loro saepe nigro R. Gnedaja, M. Guraeng-morin; spadiceus, R. Kara]
a; obscure castaneus, R. Kouraja; vulpini seu rufi coloris, R.
Ryshaja, M. Schaerchae - morin ; nigerrimus, R. Woronaja, M. Karà-
morin. (Equus gradarius Mongolis Ziro - morin. Singuläres maxime
equi apud Baschkiros et Kirgiso - tataros albi, maculis crebris minu-
tis et orbiculatis brunneis, qui a Bocharis sub nomine Argamaki, eoëmpti ad Indos deducuntur, ubi in maximo soient esse pretio.
Singuläres etiam apud Tataros Jeniseae fl. accolas Beltiros et Saja-
nenses equi corpore toto nigerrimi, capite incanescente et juba cau-
•daque fere albis, saepe etiam extremis pedibus. In Dauuria et
praesertim propius ad alpes habitantium Buraetorum greges equorum
integri sunt candidi, sed cum superstite lev iss 1111a et maxime dduta
tinctura omnium supramemoratorum colorum, quasi dealbati es-
sent. — Plurimus in Rossia europaea equorum, color spadiceus et
refus, apud Tscherkessos albidus, cinereo rufove conspurcatus, in
orientali Sibiria, ut dixi, albus. Equi etiam domestici, apud No-
madas plane erratici, gregatim meedunt, duce seniore et robustiore
admissario et communi marte pugnant contra lupos, imo Ursos,
quos saepe prioribus posticisve ungulis conficiunt animosi. Juniores