que pineta et betuleta dantur, frequens est, hyeme ac aestate, ple-
rumque solitaria; Sed rigidissimo gelu congregatae ad pages et hor-
rea accedunt. Hominem non timent. Picorum instar in arboribus
reptant , brevique et subsultante volatu ex una in alteram feruntur,
vocem edentes cum stridore sibilam, unisonam, abruptam, raram.
Caveae inclusus dormit supra vel ad latus suspensus, transverse*
corpore , deflexo capite. Cauda non innititur, ut Pici. Ictus rostri
debiles et imbellis animus. Latebras amat et dexterrime angustias
perreptat, araneis praesertim inhians. Cannabis seminibus baud illi-
benter vescitur. Martio pruriunt, tumque frequentiores apparent,
quasi migraturae, et vocales magis sunt. Buraetis et Tungusis sacra
avis, quam illis nefas occidere. Sed si casu mortuum, vel ab
alio occisum acceperint, dicuntur corpus fuligine et cremore lactis
repletum et betulino cortice obvolutum loco calido servare-, ut com-
putrescat, qua deinde putrilagine inunctae sagittae septico venena
poliere dicuntur, ita praesenti, ut parvo vulnere tacta animalia intra
bihorium enecent; eaque, nisi statim post mortem locus vulneratus
exscindatur, citissime putrida et atra reddi perhibentur, esu quoque
noxia. (vid. Stralsund. Magaz. vol, I. p. 353.). Gmelinus sen.
lacutos sanguine et came Sittae idem praestare prodidit (itinerar. III.
p. 38i ). Messerschmidio relatum fuit: assari in eum finem Sit-
tam cum pinguedine cujuscunque animalis , nisi ursi.
Descr. Magnitndo Lnsciniae. Rostrum rectissimum, subulatum,
convexum, apice superior© vix longiore coerulescenti - nigricaus,
maxilla inferiore basi pallescente. Lingua, plana, membranacea,
apice bifido - lacera. Vibrissae tenerae supra oris angulos, densaeque
supra nares. Striga nigra a naribus trans oculos et aures ducta, la-
tiorque per colli latera descendens, infra quam collum subtus albia-
simum. Supra avis tota coerulescens, subtus sordidius alba, in Sibiria
candidior: sed hypochondria et subcaudales (praeter apicem al-
bo maculatum) in rossica ave intense ferruginea, in Sibirica vix
summa crepido hypochondriorum ferruginescit, crissum ferrugineo -
variegatum. Caudae rectrices 5 2 . mediae dorso concolores; laterales
nigrae, apice cinereae, extimae utrinque 2; vel 3. fascia obliqua,
angulos caudae quasi secante. Remiges 18. fuscae, extus coerules-
centes, extimae interius basi, cum tectricibus, albae. Pedes robusti,
sordide flavescentes, unguibus fuscis; Digitus exterior arctius adnatus
medio. Plumae laxae , rarae, ut in Paris. Pondus in rossica ad 6‘
drachm in Sibirica infra 5 dr. Priorum mfensura ad uropygium 5".
10'". caudae 1". 9"'. rostri 8 ". Alarum ulnae 3". 3'". — Hepar bilo-
bum, cystide nulla. Ventriculus avellana major, carnosissimus, intus
membrana callosa, sed laevi, lapillos tarnen appetens. Intestinum
8 plus minus pollicum; rectum ampliatum 8'".coeco utrinque exiguo,
vix granum milii aequante auritum. In deplumata ave membrana
utrinque ab humeris ad medium fere collum tensa. Crura quoque
plica cutacea fraenata; quod et in Loxia Curvirostri observo. Fol-
liculus sebaceus uropygii insignis, didymus.
XXIII. PARI . Character omnibus Paris proprius, habitus et mores omnino
conveniunt avi, omnium borealium facile speciosissimae, quam Or-
nithologi hucusque per varia genera jactitarunt, quaeque Antiquio-
ribus Garruli bohemici nomine nota fuit. Magnitudine equidem
species reliquas omnes superat, nihilosecius, examinatis characteri-
bus, spero consentientes me habiturum posteros Ornithologos, ut
huic avi tandem sedes in genere Parorum tranquilla maneat. Forma
rostri pedumque, natura plumaginis rarae et coloratae, proportiones,
vox ad cantum inepta, vita hyemalis in borealibus, victus e vegeta*