ie8. M O T A C I L L A Trochilus.
M. cinereo - virens, subtus pallida, humeris subtus superciliis-
qae flavis, pedibus lutesceytibus.
Regulus non cristatus, Aldrovandi, Willughb. orn. p. 164.
tab. 24. Raj. syn, pag. 80, n. 10. Albin. av. II. tab. 5g.
fig. A.
Muscipeta minimus vel Spinus salicarius, Frisch, av. cl. a.
sect. a. tab. 24* fis- 1$
Regulus salicinus, Zqol. brit. p. 101. tab. S. fig. 2.
Asilus, Brisson. orn. III. p. 479- sp. 45.
Motacilla Trochilus, Lin. syst. XII. p. 338. sp. 4g.
La Fauvette des roseaux, D’Aubent. pict. tab. 581. fig. a.
Yellow Wren, Latham, syn. IV. p. 512. n. 147.
Rossis Penotschka et Penofka (quod supra truncos sedere et ni-
dulare solet); ad Lenam Talofka (quod saliceta amet). Cam-
tschadalis Traktschitsch.
Haec, licet e minimis nostratium avicularum, mereque insecti-
vora, omne taraen facile clima perferre audet, et non solum in Rossi
a., tarn australiore, quam boreali, sed et per omnem Sibiriam, etiam
arcticam, et in Camtschatcam usque abundat, quousque yepreculae
et saliceta suppetunt, S teller us etiam in insylis. curilis et versus
Americam sitis abundare prodidit. In frudcetis densissimis versatur
et voce stridula, sono Grylli aemula, facile se prodit. Appropin-
quantem vero nido hominem vel animal cum clamore prosequitur,
Zelatissima pro prole adamata. Nidus vel inter frutices abditus, vel
in colliculis muscosis et supra truncos arborum antiques, e musco
et gramine, plumulis constratus. Ovula 7 scrupuli pondere, alba,
pxmetis rufis. In orientali Sibiria Gmelinus sen. el ipse in Dauuria
et ad Volgam observavimus varietatem pulcherrim'ê atque intenso
colore ita eminentem, ut fere pro nova specie importieret.
Descr. Rostrum fuscum, tenue, longiusculum, basi depressi-
usculum, angulis plumosis longius procurrentibus et setulis ad os.
Lingua linearis, apice quadriseta. Nares oblongae, squamula posterius
convexa, supera, anterius magis hiante et apertura ovata per-
viae. Irides fusCae. Corpus (vulgaribus) supra totum flavo - cineras-
cens, vel virescente cinereum, versus caudam flavidius. Lora fusca;
linea supraciliaris a rostro incipiens exalbido - flavescens, quibusdam
flava. Subtus albét avicula, collo sordidulo cinerascente, jugulo cris-
soque flavescentibus. Alarum bases subtus, praesertim margine, intense
flavae. Femora cinerascentia, armillis flavis Remiges rectri-
cesque fuscae, limbis flavescentibus. Cauda subbifurca. Pedes lon-
giusculi, tenues, in junioribus (alias simillimis) fusci', sub digitis
tantum flaventes, in adultis e fusco intense lutescentès; tibialia in-
ferne incisura unica. Pondus vulgo bidrachmale, cum scrupulo vel
aliquot granis, raro dr. sesquitrium. Longitudo ad uropygium 2".
ioj". caudae 1". 10"'. ulnae alarum 2". 7"'. expansarum f'. rostri ad!
oris angulos Sim. tibiarum 9'". — Sexus differeutiam niillant invenire5
potui, nisi quod in mare remiges secundariae pleraeque rhachéöV
subtilissimo mucrone acuminatae,
/?. Varietas pulcherrima (mätis), mihi bis omnino visa: supra
intense viret, striga supraciliari usque ad oculos flava, dehinc
alba; lunula alba sub utroque oculo. Corpus subtus flavescenti- ah
bum. Alarum margo flavissimus, fusco squamatus; tectrices secundariae
exteriores apice exterius albent. Pedes fusco flaventes. Rostrum
nigricans maxilla inferiore albida. Eondus et mensurae similes.