Vultur alpinus, Brisson. ornith. I. pag. 4-64-
Tataris Tauriae Kar tall.
In desertum Astrachanense tempestatibus raro e Persia appel-
lit, praesertim vere ; in omni montosa Persiae ora circa mare cas-
pium copiosum cum sequente obseryavit, et farctas exuvias transmi-
sit Gmelinus jun. Frequens etiam avis'in Chersoneso Taurica, ubi
praesertim hyeme in planitiem et pagorum viciniam descendit et
circa cadavera cum Cane, Vulpe et Lupis congregatur, minime ti-
mida. Autumno etiam in desertis inter Borysthenem et paludem
Maeotin passim collibus insidentem observavi. Olfactu pollet acu-
tissimo, quo non solum putrida cadavera, sed r.ecentes etiam caeso-
rum animalium carnes e longinquo prosequitur. j Altissimo volatu gyros
agens, hyeme subgregaria. Morticinia projecta in societate Lu-
porum, Canum et Vulpium dilaniat, voraeissimus. Nidus in mon-
tium inaccessis praeruptis, nobis non visus. Vox nulla.
Des er. Magnitudo Aquilae Albicillae, imo procerior apparet,
eollo elongato. Rostrum recto - adundum,. eompressum, minus altum
quam Albicillae, nigricans, dorso convexum, maxilla superior« utrin-
que versus apicem margine prolixiore convexo. Cera lata nigra, : iia-
ribus marginalibus amplissimis, oblongis. Oculonim ambitus nudus,
coerulescens, lora pilosa. Caput totum cum collo molli lanugine alba
opertum; imum collum cingit cucullus radiatus e plumis elonga-
tis, linearibus, gryseo - fuscis. Corpus totum e gryseo magis minusve
nigrescens. Alae nigrae, compositae caudam exsuperantes. Caudae
rectrices aequales, latae, quatuordeeim, tötae nigrae. Pedes ultra
médias tibias nudi : digiti longiusculi, unguibus subaequalibus, magnis,
falcatis, exteriorque plica lata, insigni laxius • adnexus. Mensura rostri
ad rictum 3". caudae i pedis ; ulnae alarum 2'. 4”• Colore admo-
dum variât, unde multiplicatae apud Omithologos species.
40. y U L T U R Persicus.
V. corpore gryseo fuscoque nebuloso, capite fasciculatim piloso,
collo lanuginoso, collari plumaceo.
Hane speciem tantum e littorali Persiae, aliquoties Rossorum
armis subjecto, adlätam vidi, adeoque jure belli Faunae nostrae adjungo.
Des er. Magnitudo fere praecedentis. Rostrum, paene cylin-
dricum, apice aduncum, cera et naribus, ut in Percnoptero. Caput
p'lis fasciculatis vel radiatim e rhachi communi oriundis, ad latera
spärsis; in vertice confertis, strictis, flavescente - albis; sed collum
lanuginosum. Cucullus circa imam cervicem minus laxe radiatus,
pennis setariis subsimplicibus constans. Corpus pallide gryseo-fuscoque
nebulosum maculatum. Tectrices alarum corpore albidiores; re-
miges nigrae, incanescentes seu pruinosae; rectrices nigrae. Pedes
ultra medias tibias nudi, digiti breviores, crassi, exteriore non laxa
plica, sed tota basi strictius medio confluens, ungue multo minore quam
reliqui instructus. Proportio alarum, ut Percnoptero.
Nota. Rostro, pedibus et fasciculatis pilis capitis ita differt
a praecedente, ut de diversitate specifica dubium esse nequeat. Vi-
detur cum Percnoptero aegyptio, prior cum alpino eonvenire.
41. V U T U R Meleagris. TAB. X IV .
V. corpore caudaque. albis, capite nudo flavissimo, alis sub-
tus nigris. Vultur perenopterus Gmelin. jun. itln. III. pag. 364* ta^’ ^7'
(pessima).
In Tauricae Chersonesi montanis rarius inter Percnopteros ap-
paret, et cum iis circa cadavera associatur. Sed a venatore multo
magis cavet. Mihi semel vivus allatus. Vocem nullam edebat. Erat
voracissimus, sed inediam bene ferebat. Habitu et adspectu nobi-
48'