bus. Pedes fusci; rostrum basi luteum. Alarum bases subtus lutes-
centes. Cauda subaequalis, mediis vix longioribus.. An M.hippolais?
Nota. Plures dari puto, propter inconspicuum et consimilem
colorem et characteres minus evidentes, aegrius distinguendas, ha-
rum avicularum species, quarum comparatae descriptiones et icones
adhüc desiderantur. Aliquas delineavit D'Aubenton. pict. tab. 5jq.
58o. 58i.
124. MO T A C I L L A Sylvia. M. supra cinerea, subtus alba, rectrice utrinque extima dimi- diato - alba.W
hitethroat, an Spipola Aldrovandi, Willughb. av. p. 171.
Alb in. av. tab. 58!
Curruca cinerea sive cineraria, Brisson. ornith. III. p.
sp. 4« tab. si. fig. 1 • v
Motacilla cantillantis varietas, Vroeg, catal. adumbr. 179.
Motacilla Sylvia, Lin. Faun. su. II. n. a5o. syst. XII. p. 33o.
sp. 9. Zool. brit. p. 104.. sp. i5. tab. S. fig. 4. (bona).
La Grisette, D’Aubent. pict. tab. 579. fig. ,3.
Babbling Warbler, Latham, syn. IV. p. 417. n. q p
Cum praecedente a Rossis sub nomine Warakuschka compre-
henditur. Ircutensibus Solowéi (i. e. Luscinia) audit.
In Rossia et Sibiria passim in arbustis habitat, vere adhuc immature
adventans, unde Petropoli saepe, tardiore superveniente ge-
lu, m Viridaria, per spiracula, immo per fenestras in concLvia in-
volat, ubi familiarissima cantillat. Copiosissimam observavi circa
Samaram, in frutetis collium, circa australia Uralensis jugi promon-
tona, et in betuletis camporum Ischimensium. Suavissime, praeser-
tim noctu canora. Junio praesertim mense, dum incubat foemina,
tota nocte sub boreali latitudine tenebris carente cantat, incultum
sed Lusciniae aemulum melos, et duplici voce, interjecto Oenanthes
sono, sibi ipsi quasi respondet. Cum Lusciniis domi inclusa earun-
dem carmen imitari discit. Nidus in fruticetis humilioribus, con-
stans corona e gramine solerter contexta et equinis pilis intus
obducta.
Descr. Magniludo fere Rubetrae. Rostrum nigricans, basi
maxillae inferioris livida. Setulae insigniores ad oris angulos. brides
gryseo - pallidae. Caput supra cum cervice cano - cinereum, qui-
busdam tantum fronte. Palpebrarum plumulae albae; lorum et aures
fuscescunt. Dorsum cinereum cum virescentis tinctura, quae uropy-
gio deest. Subtus avicula lactea, later (bus sordidulis et saepe sub-
vinaceis. Remiges fuscae, externa ora cinerascente, interiore alba.
Cauda subaequalis, pennis 2. mediis et utrinque extima tantillo bre-
vioribus. Rectrices fuscae, margine cinerascentes, extima exterius
longitudinaliter alba, interiore parte obsolete fusca, ita ut in quibus-
dam vix umbra fusca in extreinitate et versus basin supersit. Genuum
armillae fuscescentes. Pedes fusco - coerulescentes; tibialia, praeter
morem hujus generis sex septemve incisuris loricata; digitus posticus,
callo baseos crassiusculus. — In quibusdam rectrices extimae
praeter interiorem marginem totae albae, proximae ora externa et
apice albent. — P.ondus semper tribus drachmis solet esse minus.
Longitudo ad uropygium 3". caudae 2". 3'". rostri ad sinum oris 6'".
alarum expansionis 7". 5'". ulnae 2". 6'". tibiae 9'". digiti antici 7'".
postici 6".
Nota 1. Avicula Willugbejo titulo Whitethroat s. Spipolae
descripta nostrae exacte convenit. Sed Stoparola Aldrov. Willugbejo
p. i54- n. 5. dicta et apud Brissonium et Linnaeum ad
Sylviam citata, avicula plane alia videtur, non infrequens in Germania,
sed in Rossia et Sibiria nunquam visa.
6a