Samôjedis Artinga. Ostiacis Chonshang mai; Vogulis Chonshang-
schour. Camtschadalis Müssascha. Coraecis Kultela.
In oceano orientali a Camtschatico littore ultra fretum Beringii
usque in arcticum oceanum frequens est, iterumque in mari albo et
oceano Lapponiam et Spitsbergam alluente abundat, et copiose ca-
pitur, propter coria lora fortissima operi curriculario praebentia.
Caluli vellere largiore vestiti, plane candidi, pellitoribus serviunt et
apud Archangelopolitanos pelles eorum elegantissime tinguntur nigrô
colore, ut fiant Lutris simillimafe. Camtschadales et inmlamm versus
Americam incolae evulsos pilos radice galii ruberrimo colore tiii-
gunt, deinde nervis in fimbrias elegantissime consuunt pro ornandis
vestibus praecipue mulierum.
Descr. Magnitudo praecedentis, qua minus ventricosa, forma
trunci magis cylindracea. Caput minus quam Ph. vitulinae, rostro
producto latiore et depressiore, praesertim labiis ad latera crassis,
tumentibus. Verruca infraocularis bis'eta. Mystaces creberrimi, bre-
viores, tenuiores, usque ad nasum sparsi, setis non undulatis, sed
aequalibus, planîs, ancipîtibus. Hae in catulis niveis corneo - fus-
cescentes, in adultis flavescenté-fuscae. Palmae proportione minores,
quam Phocae caninae, digitis aequabilioribus extrorsum parum
longioribus unguibusque minoribus. Plantae itidem longe minores,
nec furcatae, sed expansione aequales, unguibus itidem minoribus»
Cauda multo pilosior, unde teretiuscula apparet, révéra tamen de-
presso anceps. Pilus adultae aequabilis, unicolor, flavens. Caluli
vellerre laxiori, teneriore, molliusculo, nitido, toti nivei .candoris.
An hue Ph» hispida Schreber?
40. PHO C A E q u e s t r i s.
P. capite corpore brunneo, fascia flexuosa alba dorsum
undique cingente.
Rubbon-Seal, Penn. syn. quadr. p. 523. n. 38o. fig. p. 5i3.
Zool. arct. I. p. i65. n. 78.
Lamutis Onaetscha. Coraecis Mutschm. Camtschadalis Schesch-
chu. Curilis Kaanen.
Rarissime in mari Ochotensi, frequentius circa Curilorum insulas
habitare dicitur; ubi retibus, inter Phocas ursmas juniores, ca-
pi dicitur; mihi tantum ex pelle non integra mnotuit, quae tamen
indubie peculiaris speciei esse visa est.
Descr. Magnitudine praecedentes aequasse vel excessisse vi-
debatur, pellis enim portio e solo dorso exsecta quatuor fere dodran-
tum latitudinem et sex ad septem dodrantum longitudinem habebat.
Color totius brunneus, seu fuscus, cum brunnei tinctura, uniformis.
Pili breves, laevigati, rigidi ut in Ph. canina. Infula lata alba, ut
amiciss. Pennant delineavit, antice angulo versus cervicem coeuns,
per latera introrsum arcuata, postice transversa trabe connexa, to-
tum dorsi discum includit. — Optandum, ut haec singularis species
perfectius innotescat (*).
(*) Species Phocarum hucusque imperfecte cognitae et aegre distmguendae,
in tanto earum numero solertius dignoscentur, si observatores, quibus
oblata erunt specimina, descriptiohes ad exemplum Cel. Hermann con-
cinnaverint, praesertim quoad dentes, formam capitis, pedum unguium-
que structuram et proportionem, et corporis circumscriptionem, velle-
risque naturam exactas. Multae enim minimis characteribus differunt
et aegre sunt distinguendae.