Falco rufus et Cenchris Frisch, av. tab. 84. 85. Mas. tab.
88'. 8g? foemina.
The Kestrit, Zool. brit. p. 68. sp. 11. tab. A 8. mas et foem.
Falco Tinnunculus Lin. syst. I. p. 127. sp. 16.
La Cresserelle Buffon. orn. I. p. 280. tab. 18. pulchre. D’au-
bent. icon, color, n. 401. (mas). 47i. (femina).
Rossis Pustolga; Malorossis Apôstelga. Calmuccis Cholodshi.
Nomina barbara Subbuteonis promiscue et huic adplicari soient.
Fer omnem Russiam et. Sibiriam, minus frequens tamen prae-
cedente occurrit, inque magis orientali Sibiria sénsim videtur defi-
cere. In calidioribus et occidentalibus maxime communis. A medio
Augusti, post educatam prolem, in desertis nudis australibus et
in Tauria abundant et ad Septembrin usque vagantur, quum ad au-
strum abeunt. Astrachaniae pro nunciis autumni habentur. Scara-
baeos etiam non recusant et humi legunt.
Descr. Cera fulvescens, sed palpebrae pallidae. Foemine et
masculi primo vitae anno supra et cauda rufescunt, fasciolis trans-
versis mgris, capite exsoleto , striis scapinis fuscis. Uropygium ca-
num. Subtus lutescente pallent, lituris longitudinalibus, in pectore
guttatis. Femoralia rufescentia; ■—— Mas adultus : capite uropygioque
cano ; dorso intense rufo, punctis sparsis nigns ; sublus lutescens gut-
tis longitdinalibus cordatisque; cauda cana, lata fascia nigra citra
apicem album. Digitorum verrucae conicae.
17. F A L C O vespertinus TAB. VI.
F. cera palpebris pedibusque fulvis, corpore fusco, femora-
libus rufis. Tinnunculus miliaris cinereus, ala cuculum referens, Mus.
Petropol. p. 856. n. 12. i3. (Var. fr.)
Tinnunculus fuliginosus j sub alis albidus Mus. Petrop. pag.
Tin3n5u6n. cnu.l u1s4 -fuliginosus, sub ala vaxius, arachnologus, Mess
e r schmid. Mus. Petrop. p. 357. n. i5.
Falco vespertmus Lin syst. L p. 129. sp. 23. Latham, syn.
I. p. 102. n. 88.
Variété de Hobreau D’aubent. icon. col. n. 431«
Rossice Kobetz et Koptschik. Baschkiris Koëgar. Tungusis
Gàktschan.
Nomina barbara pleraque cum Subbuteone communia.
In apricis, campestribus, aquarum vicinis Rossiae, magisque
Sibiriae minus frequens Subbuteone, attamen haud raro occurrit, et
convenit cum illo venatu vespertino. Specie tamen ab eadem di-
stinctissimus. Frequentissimus in Parva Rossia, et observante Messer
schmidio ad Udam fluv. in campestribus, ubi migrationis tempore
araneas maxime legebat. Mores Subbuteonis. Nidos Picarum
et Monedularum lubenter occupât, et ova parit bina, rubiginosa,
atomis et guttis obscurioribus conspersa, simillima ovis Subbuteonis.
Aquas hirundines saepe volatu lambit, insecta aquatica legens, et
hirundDineisbcurs. saeMpea gfnaittauldiso. fere Tinnunculi. Rostrum coerulescenti-
nigrum, basi luteum. Cera et Anguli oris fulva. Palpebrae flavissi-
mae, margine fulvae. Irides nigrae. Lingua apice incisa. Corpus
supra fuscum, subtus, praesertim pectore, e fusco canescens. Femo-
raha saturate testaceo - rufa. Alae caudam excedentes, subtus basi
nigrae. Pedes saturatissime flavi ; digiti ver-rucis haemisphaericis,
extimi extrorsum versatiles. Ungues albicantes. Pondus vulgo un-
ciarum circiter quinque vel sex; maribus semuncia minus. Mensura
ad urop. 5". 9" • caudae 4 Ulnae alarum 9 . expansarum