In sylvis pineis per omnem Rossiam et Sibiriam, etiam maxime
borealibus regionibus, et in Camtschatcam usque frequens; etiam
hyeme in apricis nunquam apparet. Stulta avis, venatori facilis,
imo in decipulas minoribus feris sciurisque statutas saepe incidit.
Arnat praesertim Cembrae nucleos et coniferarum reliquarum semini-
bus praefert, eorumque penum, ut C. glandarius, passim condit.
Vietitat etiam insectis, vermiculisque, quos e rimis arborum ad instar
Pici rostro extrahit. Sacculo sublinguali nuculas in hyemem
condendas transfert. In Sibiria saepe magnis turmis migrant, praesertim
annona nucleorum Cembrae alicubi premente, non omni anno
et incerta vagaque via. Eadem forte ratione ex alpibus europaeis in
planitiem subinde emigrasse et hortos devasttsse (in Gallia, Germania,
Cornubia, caet.) audita est. Fuit et haec omnino Nova avis
Plinii hist. nat. lib. X. cap. 4-9* » quae debellato Othone in Italidm
„trans Padum copiose advenit, gustu grata“ et omnino quidem caro
sapida, ferculorum non indigna. Anno 1780. mense Septembri,
Astrachaniae, post magnam a Locustis calamitatem, copiosi appa-
ruere Caryocatactae, in australibus ad Volgam alias nunquam visae,
et stragem istarum ediderunt. An e Caucasi altioribus ?
No ta. Pondus semilibri paulo minus. Linguae frenum laxum,
in saccum sublingualem dilatabile, qui ad Laryngem usque per gu-
lam extenditur, et in quo avis nucleos Cembrae ultra 5o. semuncia-
lis ponderis, circumfert. Intestinum pollicum 18. Coeca aequalia Z"'.
54* C O R V U S Graculus.
C. violaceo - aterrimus, rostro pedibusquerubris.
Coracias rostro pedibusque rubris, Bellon. av. icon. 70. La-
ti tham. syn. I. p. 4-01. n. 3g.
Coracias cornubiensis, Willughb. qrn. p. 86. tab. 19. Albin,
av. I. p. 17. tab. 24.
Coracias, Brisson. orn. IL p. 3. tab. 1. fig. t.
The Chough, Zool. brit. p. 83. tab. L*. (tanquam singulars
genus, post Upupas).
Corvus Graculus, Lin. syst. I. p. i58. sp. 18.
Coracias des alpes, Buff on. om. III. p. Mi tab. 1. D aub en-
ton. icon. col. n. 255.
Rossiee Grion; ad Jeniseam Kamennaja Galka (i. e. Monedula
rupestris). Tataris ad Jeniseam Chaëtan vel Kaétan; Sagayta-
taris Sugluk, et quibusdam (adnotante Messerscmidio) Param-
tasch. Vogulis et Ostiacis Kir. Mongolis Schugnul. Motoro-
Samojedis Aïlak.
Circa Caucasum rarius observatur, sed in apricis subalpinis ad
Jeniseam, in regionibusque transbaïcalensibus vulgatissima, etiam
hyeme non discèdit. Vivunt per paria mas et foemina inseparabi-
les socii, circa excelsas, maximeque praeruptas rapes et cacumina
voûtantes , longis suis alis instar Falconum, Meropumve innantes et
gyrantes. Vox inter volanduni frequens, sonora, modulata, Orioh
aemula; territis vel mirabundis înterdum Picae clamor. Autumno
proles cum parentibus volât et Ephedrae baccas in apricis scopulîs
avide legit ; alias insectivorae. Nidus inaccessus, neque nisi in
summis locis considet, hominem maxime timens; ut non nisi volan-
tem occidas. Sed occiso uno, comités mirabundi cum clamore supra
exanimem volitant, venatoris oblitae, et facile occiduntur. Con-
gregantur interdum cum Corvïs. Ad pagos intermontanos non timide
advolant et in vicîna saepe rape nidum condunt, sed ab insueto
homine cautissimae tîment. Vêsperi tarnen in loca depressiora de-
scendunt et insecta legunt humï.
Descr. Avis a Corvoram genere satis aliéna, inter Caryoca-
tactem et Sturnos vel Graculas media. Rostrum tenuius, subulatum,