6 TH E S A U R U S
animatlverfione dignum eft, quod in nonnullis avium Ipeciebus ifta varietas etiam tres magnitudinis
gradus diverfos admittac.
Lit. C. num. i. 2. 3. 4. Aurelia minor, ejusque eruca & chryfalis.
A d lit. C. num. 4. minutte habentur Mufcula;, quas, loco papilionisj fajpe ex chryfalide prodeunt,
cum mufca mater ftia ovula intra erucam depo{uit.
Lie. D. num i. 2. 3. 4. Papilio a charafteribus di6tus, pronus & fupinus, ejusque eruca
& chryfalis.
L i t . E. num. i. 2. 3. 4, Papilio Carduelis, eruca & chryfalis.
Lit. F. num. T. 2. 3. Aureiia major ejusque larvK.
Lit. G. num. 1. 2. 3. 4. 5. Aurelia ramofa. Ad num. 4. chrylalis ejus iterum habetur, ex
qua minores niajoresque Pfeudofpheca) num. 5. prodierunt.
Lit. H. num. i. 2. 3. 4. Papilio dunorum, alias & a matre unionum appellatus, ejusque
larva?.
T A B U L A SECUNDA.
U B lit. A. num. i. 2. 3. 4. conlpiciendus offertur papilio a Petrofelino di6lus, fpurius,
una cum flia metamorphofi. Eruca num. I. dorfum habet villis fubtilibus brevibusque hirtum.
Color gramineus eft. Annuli corpus ambeuntes dilutius virent, perque dorfum linea le-
^'iter fuica decurrit. Chiyfalis num. 2. graminei coloris eft. Papilio num. 4. ex rufo albens nigris
maculis diftinguitur.
iuperfufa ell.
Lit. B. num.
L i t . C. num. i. 2.
Lit. D. num. i. 2.
L i t . E. num. i. 2.
F. num.
Prona ejus facies num. 3. itidem ex rufo albens gramineo pigmento
I. 2. 3-
L i t . I . 2.
Papilio vulgaris candicans, ejusque larvae.
Papilio niger, potius gilvus, oculeus vel Argus di£tus.
Species altera Papilionis petrofelinoidis.
Papilio Attalicus fpadiceus.
Papilio a butyro di6lus, alis ex nigro fimbriatis.
4-
4-
4-
4-
4-
Mum. 5. Pfeudofpheca nigricans, duabus alis prsdita, ventre albis annulis notato, alis prope
corpus flavis, antennis pnTlongis.
T A B U L A TERTIA
Tau II.
A . J
B J
C X
I T . A. num. i. 2. 3. 4. Papiliunculus confpicitur ex rufo fufcus, nigris üturis inter/line*
^ tus, alis inferioribus ex luteo & nigro variegatis; Pallium polymitum vocant.
L i t . B. num. i. 2. 3. 4. Papilio margaritaceus fpurius.
L i t . C. num. i. 2. 3. 4. 5. Alia fpecies Papilionis petrofelinoidis. Eruca fàturate rubra &
nigra efl, albis falciolis diftinfta. Chryfalis iisdem coloribus nitet. Alarum externarum num. 4.
facies iuperior ad mediam usque partem albicat, deinceps obfcure rubet ex nigro maculata. AJoe
internée quoque albicantj fed nigris maculis notaram oram habent. Facies inferior alarum externarum
quoque rubore inBcitur, excepta orâ- ad exortum vero virent. Alarum internarum ima
facies albicans faturi viroris maculis diftinguitur. Num. 5. idem papilio alis ereftis exhibetur.
Lit. D.
dat in verfcheide Vogel - foorten, deze zelfde fpeeling, zelfs
tot in drie bekende grootheden, ook pkats heeft.
Lett. C. N . I. 2. 3. 4. De kleine Aurelia, Rups en Nimf.
C. N . 4. Zyn kleine Wefp-Vliegen, welke dikwils, in
plaats van de Kapel, uit de Nimf voortkomen, door dien
hunne moeders derzelver eitjes in de Nimf gelegd hebben.
Lett. D. N\ I. 2. 3. 4. Verbeeldt de Nommer-Kapel
van beide .kanten te zien, gelyk mede de Rups en Nimf.
Lett. E. N . I. 2. 3. 4. Het Diftehinkje als vooren.
Lett. F- N°, I. 2. 3. De groote Aurelia en derzelver
verandeiing.
Lett. G. NV I. 2. 3. 4. 5. De Getakte Aurelia. By
4. ziet men de Nimf nog eens, waar uit de kleine en
groote baftaard Wefpen by N . 5. zyn voortgekomen.
Lett. H. N . I. 2. 3. 4. Vertoont de Perlemoer-of Duin-
Kapel met haarc verandering.
T W E E D E TAFEREEL.
' Y Lett, A. N'. I. 2. 3. 4. Ziet men een zeldzame baftaard
Pietercelie-Kapel, en derzelver verandering. De
Rups N% I. is op den rug met fyne en korte hairtjes bezet.
De kleur is grasgroen. De ringen, die om het lyf loopen, ^
wat lichter groen; en op den rug loopt een flaauw - bruine
ftreep. De Nimf N . 2. is grasgroen. De Kapel by N . 4.
is ros-wit, met zwarte vlal3:en. Van onder by N". 3. is
dc teekening grasgroen > mede op een ros-witte grond.
Lett. B. N^ r. 2. 3. 4. Verbeeldt hetgemeene Wtje,
de Droefaart genaamd, en de verandering.
Lett. C. N \ 1. 2. 3. 4. Het zwarte of Uever vaale Argusje.
Lett. D. N . I. 2. 3. 4. Een tweede verfchillende foort
van bailaard Pieterceli beeftje.
Lett. E. N . I. 2. 3. 4. De bruine Atlas-Kapel.
Lett. F. N". I. 2. 3. 4. De Boter-Kapel met zwart
gepunte vlerken. N\ 5. Is een zwarte twee-vleugelige bastaard
Wefp, welks achterlyf witgeringd, cn de vleugels dicht
by 't lyf geel zyn, met lajige fprietjes.
D E R D E TAFEREEL.
ett. A. N'. I. 2. 3. 4. Is het ros-bruine Bonte-Mantel-
Kapelletje, met zwarte teekening, en geel en zwartgcteekende
ondervleugels.
Lett. B. N^ I. 2. 3. 4. Het bastaard Perlemoer beeftje.
Lett. C. N°. I. 9. 3. 4. 5. Is wederom een ander foort
van Pieterceli-Kapel. De Rups is donker-root en zwart,
met witte banden. De Nimf is mede met die kleuren verliert.
D e bovenzyden der bovenvleugels by N' . 4. zyn wit, doch
ter halver wege worden ze donker rood , met een zwart
vlakje. De ondervleugels zyn wit, rondom met zwarte vlakjes.
Aan de onderzyde zyn de bovenvleugels ook met
rood verfiert, 't geen een weinig van het eind afblyft, dichter
by het lyf vertoonen zy zich groen. De onderzyden
der ondervleugels zyn wit met donker - groene vlakken.
C. N^ S' Verbeeldt dezelfde, zittende met opftaande vleugels.
Lett. D.
M