R E R U M N A T U R A L I U M. 8t
fufcus. Aloe pofticce ex fubfufco maculantur. A\x anticoe & corpus fubtilibus flriis . nlfm',
yamntur Extrem: pedes hujus .que ac plurim.rum, qu^ heic exUritur L^uft u^ p®
peram, ut fupra jam notavimus, depi6ti funt. ^-^^^uuaruin, per
Num. 3. & 4. Mirabile hoc Infeftum Laternarîus voc^tm nun fir^o n v
auaorunj, vefica de capite ejus prominens uo^u tantamtce^m ftaS ut^ e"n Z X
aar. Ate d,lute flave^entes, fubtilibus figuris, fubnigris adumbraL® Poftict l u t Lüum
gemnt, media macula flava & annulo fature ilavo griftoque conftantem " Ex p r | faniS^
tenore vefica. oemula expanfio protuberat, qua. lucem in Inebri s emittit Smt^tamen C otum
corpus pbosphoncum effe afferunt. Hujus generis fpeciem , at longe mino e ^ oliaue
modo diverfam Chma quoque profert, multupque dubitamus / utrum f qu™ p r o x l ' e Z Z
tur, ad lioc ipfum genus non pertineant. Laternarius ifle Surinamenfis eft, & Lo uferum ne
cuhare genus conduit. Quocirca apparet falfum elTe, quod Mcriana rela um cft 1 n e T î
tenmnum ^^^Gcada quam eadem Tabula depiélam tradit, per metamorphofin p oven re
Num. 5. & 6. Ate antica. ra„ir.mi hujus Infecli dilute flav';,ex nigro punftati^ poft S fatu'
re fufoe, extremis ap,abus, duos monftrant ocellos fature flavos, n,|ris veluti pupX côr
pus & caput pyramidatum, quafi fpinofum, fufco quoque coloreVunF
Num. 7. & 8 Parum a pnore difcrepat. Ate antica= dilute grife:^, maculis languide fufcispoft,
c.= medio eleganter ex aurantio rubra., apicibus nigr^e, pofterius fufa; corpus & c nui
^ i).« denoLmatas e^e.
T A B U L A SEPTUAGESIMA ET OCTAVA.
' V mw;1,nt Tabula hujus Locuftarum fpeciei maximam exhibuimus. Ifta!
a a ^ m ^ r • & 2. expreffi, fufca eft,
ala. um anterior, margine fubrufo, nigroque pido, reliqua area ex cinereo grifeo maculata. Num.
ven? 4- ^"'enore corporis parte fubrufa , abdomine vero fordide flavicat. Alis cum priore con^
vemt. Utraque fpeaes Indiee Orientalis inquiiina eft.
o b f S s fuffum: Locuftarum fpecies, alis utrisque fufcis, ex nigro variatis. Corpus
Smnamenfis, corpore nigro, alis reticnlatis, prope corpus fufcis, ad
extremiim nlh,,. nm onfprTnrp r„p:r!i g„ff„i„ f r r
Num. 9. & 10. Corpus gilvo nigrum, ala; fufc®. Et hsc Americana eft
Num. II, & 12. Hsc itidem Americana fpecies corpore eft nigro, alis fuperne fature ca;-
rulis, ex albo permediura ftnatis, inferne fature fufcis, tenui limbo dilute fufco marginatis
tig-bruin 5 in fommige is dezelve wel donker-bruin. De ondervleugels
zyn bruinachtig gevlalct. Op de dekvleugcls en
't lyf zjai fyne zwarte ftreepjes. De klaauwen der pooten
7.yn hier, gclyk in de meefthier afgebeelde, zeer flecht verbeeldt,
en als die der groote Sprinkhanen.
• N. 3. 4. Dit wonderbaar dier draagt den naam van Lantaarn
drager, uit hoofde , gelyk Juffrouw Merian en andere
zeggen, dat dezelve uit de voor aan 't hoofd ftaande blaas
by nacht zoo veel licht geeft, dat men 'er by leezen kan.
De Ideur der vleugels is licht-geelachtig, met een fyne zwartachtige
tekening, de achtervleugels hebben elk een oogvlak,
beftaande uit een' donker-geele en graauwen ring, met een
geele middel vlak. ^ Het hoofd van vooren is met een blaasachtige.
uitgroejing voorzien, uit het welke, andere zeggen.
het geheele lyf, in het donker zjmde, 't licht voortkomt.
In China vait mede, doch een veel klcindcr en geheel
verfchillcnde, van deze foort; en wy twyftlen zeer of
de twee volgende hier ook niet toebehooren. Deze is uit
Surinamen, en maakt een geheel van de Sprinklianen verfchillend
gedacht uit. Ongetwyfelt heeft men de voornoemde
Schryfftcr zeer verkeerde ondcrrichtinge gegeeven, wanneer
men haar zeidc dat deze Lantaarn-drager^ uit de by haar
op dezelfde Plaat verbeelde Lieremans-Vlieg, CiWa, by verandering
voortkomt.
N. 5. 6. De voorvleugels in deze ongemeene foort
licht-geel, met fyne zwarte fpikkcls. De achtervleugels donker
bruin, met twee hoog-geele ronde oogvlakken aan de
einden, die een zwart puntvlakje hebben ; het lyf en het
doornachtig uitloopend hoofd is mede bruin.
N. 7. 8. Deze verfchilt weer met de voorige. De voorvleugels
zyn licht-graauw, met Jlaauw-bruine vlakjes. De
Tme XV.
achtervleugels, in 't midden, fchoon carmyn-rood, aan het
emde zwart, en onderaan bruin; het lyf en hoofd is mede
brum. Ik vmde deze twee foorten , by aantekening , de
Duivels-kop genoemd, zonder byvocgtcl, van waar dezelve
gekomen zyn.
ACHT-EN-SEVENTIGSTE TAFEREEL.
N. I. tot 4. V V r V hebben op voorige Tab. vertoond
r . j •• der allergrootfle dezer Sprinkhaanioorten;
deze zyn Idemcr, en worden voor verfchiliende
gehouden. De twee eerflc zyn donker-bruin , met rofchachtige
voorkanten aan de vleugels , die een zwarte tekening
hebben 5 verder zyn de vleugels afch - graauw gevlalct.
N. 3- en 4. hebben het voorlyf rofclildeurig, het achterlyf
IS naar t vuü-geelachtig trekkende: de vleugels zyn even
als de voorige. Zy vallen in Ooft-lndien.
N. 5. 6. Deze gemeene Sprinkhaan-foort is voorzien met
brum-zwart gefpikkeide zoo dek- als ondcrvleugels; het Ivf
IS donkerder-bruin.
N. 7. 8. Dit Surinaamfch-Kooreboutje heeft een zwart Ivf
en gaasachtige vleugels, die by 't lyf bruin zyn, en aan'''c
einde, op de bovenkant, een zwart vlakje hebben.
N._9. 10. Het lyf in deze foort is vaal-zwart, en de
vlerkjes bruin, 't Is mede VVcft-Indifch.
N. II. 12. Dezer vleugeltjes zyn, op de bovenzyde, hoogblaauw,
met witte ftreep-vlakjes; van onderen zyn dezelve
in plaats van blaauw, donker-bruin, met een fmal lidit-bruin
buiten kantje : het lyf is zwart. Deze is ook een Weft-In.
difche foort.
T A B U L A
I