.1 fl!
'Hi
f ^
! i
j.i! .ij!'if!
m
l i l ' l i M ' .11. '.i I
"Ui
llhj, .NM:..
i ' i i i
ai! 'li M 'lî ;il'
II
îi ^ïi!
l i H . I
74 T H E S A U R U S
minus, quam alibi terrarurn, inveniri, ecjuidem, fateor me ignorafTe, noflratlum vel Hollandîcarum
Locuftarum inter fpecies dari, priusquam ifk fpecimina confpexi. Naturoe Curioforum
alii hanc rem ut verifTimam afTerunt, negant alii; confultum itaque fuerit continuatis obfervationibus
denique litem dirimere: ctcnim in ifto infèftorum generc haud difficile eft alas iia auferre,
ut incautus decipi pofTit, fraude non animadverfà. Ex Roc/ciîi obfervationibus conftat, Locuftas vulg
o per Europam obvias, poftquam ternas exuvias depofuerunt & bimeftrem fere oetatem aftècutEe
funt, demum alatas evadere; antea vero magnitudine, hic exhibitis, raulto inferiores elFe. M^irem
heic atque femellam fiftimus. Femellam prodit longus, qui de extreme ventre porrigitur, tubus
, ovulis intra terram condendis deftiqatus. Colore funt fufco , in quem noflrates LocuHoe a
morte tranfèunt, qu® ceterum fere omnes in vita virefcunt. ^
Num. i6. & 17. Locufta noftras, vulgaris, priori impenni in totum fimilis, nifi quod cucullum
cervici incumbentem minus latum gerat.
Num.
bris.
Num.
Num.
Num.
Num.
18. Diverfa fpecies videtur. Corpore ftifco e f t , alis inferioribus, prope corpus, ru-
19. Species minor, alis interioribus creruleis ex nigro maculatis.
20. Locufta alis interioribus rubris.
2 1 . Locufta noftras, maxima, alis expanfis.
22. Et hKC inter noftrates numeratur: an re£te? dubium mihi facit venter proelongus,
elaganter viridis & tuberofùs.
Num. 23. Gryllus agreftis, niger, femina.
• Num. 24. Gryllus domefticus, dilute fufcus, qui canorus in calidis locis oedîum, fods, caminis
habitat.
TABULA SEXAGESIMA ET SEXTA.
Sequitur colleótio inssftimabilis Infeftorum forma plus minus inter fefe diverforum , quse vulg
o nomine FoUorum amhulantium venire folent. Quod quidem nomen ideo acceperunt,
quia illorum aloe proefertim variarum arborum aut plantarum foliis uccunque ftmiles fint: quo fit,
ut mirabili varietate folia viridia, flava, marcida, quin & convoluta aut corrugata référant. Ambulantia
igitur eam folummodo ob caufam vocantur, quoniam fuis cum alis folüformibus prorepunt:
Omnia interim & fmgula ad genus Locuftarum pertinent.
Num. I. 2. & 3. Locufta alis expanfis, quafi volans , utraque facie confpicienda, tum &
adduftis alis quafi confidens. Corpus fufcumj cucullus collum tegens grifeus- ak extimoe flava3,
venis diftinólee, internjB reticulatae, pellucentes. Credibile Americanara effe, uti & ceteras
hujus Tabulée.
Num. 4. ad 9. Forma tantum difFerunt. Colore funt fufco, venis maculisque nigrefcentib
u s , foliis plane emarcidis fimiles. Utraque fingul^ facie heic repr^fentantur.
Num. 10.
zc Inlandfche of Hollandfche foorten, welken zoo groot als
deze z>-n, plaats heeft, (fchoon 't hier als elders mogelyk
i s ) was my, voor het zien van deze foort nog onbewuft;
cenige Liefïiebbere verzekeren de waarheid van deze zaak,
andere fpreken het tegen; men zal dus beft doen de waarheid
liier van door meerdere bevinding te verzekeren, vermits
het bedrog, zonder dat het zelve zeer zichtbaar is, by
dit geflacht van diertjes gemaklyk plaats kan vinden. Do
naafpeuringen van de Heer Röfel op deze dieren, toonen
aan, dat onze Europifche gemcene foort, naa dat zy driemaaien
van Huid veranderd, en omtrent twee maanden oud
zyn , eerft haare vleugels kr>'gen: doch ongevleugeld zyn dezelve
kleinder, dan de hier verbeeldt wordende. De hier
verbeelde zyn de mannelyke en vrouwelyke foort, welke
iaatfte zich door de lange fcheede aan het achterlyf, door
welke zy haare Eiers in den grond legt, gemakkelyk doet
kennen. De kleur is bruin , doch onze Inlandfche neeraen ,
g^noegGiam alle, deze kleur na hunne dood aan, welke anders
in de gevleugelde dezer foort meeft groen , doch ook
wel llcht-bruin is.
N. 16. 17. Is onze gemeene Sprinkliaan; dezelve komt
in allen deele met de voorige ongevleugelde overeen, uitgezondeit
> dat de op den nek leggende lap, welke naar
een munniks-kap gelykt, in deze Imalder is.
N. 18. Schynt een verfchillende foort te zyn; het lyf is
bruin, en de ondervleugels hebben > dicht by 't lyf, een
roode kleur.
N. 19. Verbeeldt een kleine foort, met de blaauwe en
zwait gevlakte ondervleugels.
N. 20. Is die met de roodc ondervleugels.
. N. 21. Vertoont een met uitg.-brcide vleugels van onze
al!e,-grootfte Sprinklianen.
N. 22. Deze wordt mede voor een Inlandfche te boek
gelteld; doch hier aan twyfele ik ecnigszins, uit lioofde van
deszelfs grootte en fchoon-groen geknobbeld achterlyf.
N. 23. Verbeeldt de zwarte Veld-krcekeL
N. 24. De licht-bruine Hiih-kreekel, welke zich op warme
plaatfen, gelyk in fchoorfleenen en dergelyke , doen hoo-
D
S i ; S - E N - S E S T l G S T E TAFEREEL.
eze foorten, waar van hier een onfchatbaare verzanieling,
alle min of meer vei'fchillend in gedaanten, ftaan
vertoond te worden, zyn in het algemeen bekend onder de
benoeming van viandelende Bladen. De?e naam is hun toegevoegt,
om dat vooral de vleugels dezer Dieren, zeer wel
naar een Blad, of Hever mar Bladen van verfchillende Boomof
Plant-gewasfen gelyken, en dus ziet men 'er die naar
groene , geele , verdorde , en zelfs naar opgerolde of verfchrompelde
Blaaren zweemen. De naam van wandelend
Blad komt dan alleen, doordien deze Dieren, met deze Bladergelykende
vleugels, voortkruipen. Zy behooren alle tot
de Locujia of Sprinkhaan fooiten.
N. I. 2. 3. Vertoonen zich hier vliegende, zoo van onderen
als op de bovenzyde te zien, en in eene zittende geftalte.
Het lyf van deze is bruin; de munniks-kap op den
hals leggende is gi'aauw; de dek- of bovenvleugels zyn geel
en geiidert, en de ondeiwleugels gaasachtig, of liever doorfciiynend.
Waarfchynlyk is deze, en zyn de volgende, op
deze Plaat vertoond wordende, uit Weft-Indiën.
N. 4. tot 9. Zyn in gedaante alleen verfchillcnd; de kleur
is bruin, met zwartachtige aders en vlakjes, zoo dat zy naar
geheel verdorde bladen gelyken. Dezelve zyn iiier met dcrzelver
onder- en boven-zyden verbeeldt.
. N. 10.
L X V I
S