Pannag. Quibus haec oppohit R. B. Melech: cppj
HVD3 m ) ïd' ^ 3 w n m ’$ io n f r w fa
trits örèmtó n vm ptp&a ion jwnt trrva
.1D"tt6a Nip3n Nlnw ftODtÖN Jöttf Jofeph Ben,
Gorion dicit Pannag efle Balfamum, ejuod reperie-
batur Hiericbunte. Sed ecce, in hoe ipfo verfit
etiam Tzeri legitur: Tzeri autem exponunt Oleum
Apharfemon, quod efl nomen Balfami. Interim
Pannag Balfamum transferunt B. Hieronymus, Leq
Judae, Luthèrus, Suecus, atque Danus antiqu*
editionis.
A K PI AE 2.
Matth. Cap. III. v. 4. Marc. 1. 6. Locuft<e.
Ml KfiiJae , quas Johanni Baptiftae, indefer-
to , pro cibo fuifle , diferte feribunt
Matthaeus & Marcus Evangeliftae ,_avi-
J L A culas efle parvas cum rubris tibiis, a
quodam didicit Chriftianus Druthmarus a). K<*-
gijat, pifees, quos ex Jordane habuerit Johannes,
ex aliorum relatu idem afFert Monachus, Sunt autem
ata,{ffiS fquitta, quae cum non nifi in alto marl
reperiantur, hoc commentum merito ridet Bochar-
tus Hieroz. P. II. p. 489. Alii igitur cancros fuppofue-
runt b)t quos in flu viis & rivis capi feimus. Sed
cancros omnis generis, utimmundafk efu illicit!
animaiia lex prohibet divina, Levit. XI. 10. c) Ab
avibus & pifeibus ad vegetabijium claflem fe vertuet
funt alii, nee ipfi inter fe fatis concordes. Quidam
enim volunt (tliquas, quas 3-ohannis Brot, panemjg?
hannis, pharmacopo.lae npminant.d). A 5 fe?"
ret fylveftria, maluit vir maximus piiflimus nefcio*
quis apudBochartUm e). Et nos pietatem atque eru-
ditionem, ubicunq; réperimus, maximi facimus5 fed
lufus circa verba feripturae temerarios minime feren»
dos exiftimamus. Oleris optimi genus alii conjiciuni
f ), quo etiam hodie monachi in Syria vefcantur;.
nempe quod i h v pedem locüfl* appellant
a) Druthmar. Expof. in Matth, b) Hilarï
r$ran* c) V. Ittig. Hifi. Eccl. I. Sec. p. 42p.
I w Mg
2
Arabes. His autem rede objicit Erafmus, in»
Matth. p. 2 ï. Cum eremus ultro multas gignap
frutices olera , delictarum genus erat , unica,
tantum he^ba vefei• Ab his non multum differunt,
qui etitiljov* legunt, idemque fignificare volunfc*
quod tPNl Ezech. XVII. 4. Summifates
f r 011 (Hum (t)? ve l, ut vertunt L X X : ra atef* rvfi
dxA\ort]Toe Teneriores arbor um fronch umque a -
pices, & lummas rarfe$,_quae aliis mK^tsfmra, f.
*K£tpons fitravuv tj <J)uru¥ h). Hu jus iententi«,
plurimi fuerunt 5 quorum nonnulli non fatis ha-
buerimt vocabulo Graeco alienum affingere fen-
fum, & veritatis fermonem mutare in mendacium,
ut feribit Epiphanius in Matthaeum, nifi etiam ge-
I nuinam explicationem rifui exponerent, & velut
impiam traducerent. minimeque tolerandam. De
I his ita Cardanus: Naturae rerum imperiti miran•
tury & mult a perperam fabulantur, ne dicant
\ Job. Baptiftam locuftis in deferto viBitaJJe. Inter
hos
d) Ludolf. App. II. ad Hiß. Mb. % 24. Bod.
1 ad Theopbr. p* 2pj. e) Hieroz. P. //. p. 4$9- f \
i Bochart. I\ cit. g) Vmg. Lat. b) Ißd. Peluf