bit* de quo Propheta queritur , Ifraëlitas inver-
10' ordine^egilTe cum Deo, Ut, cum optintos
tructus, (Opera bona) ab illis exfpedlaflet, pefli-
mos nroferrent, ut hunc locum Chaldæus *■ <».
IP*' l'a» -pray (rrayn m o « i
■ lin'Taty TO'K3S Et precept (is , ent
opera bona, led ipfi inique eqcrunt in oberi-
bus Juts. r
Fatentur interim hi doélores, nptfa &
t rm n valere unum & idem y f ) nempe Gallo-
rum ü v -p ify g) Lambrusques, vel Italorum
Lambrujche^ quas infepibus, montibus ac fylvis
fponte gigpi confiât Plutarchus in M. CrafTo
p. 548- Mans, inquit, unicum habebat accefjum\
ra 0 olXXol xçYiuvèç cckoto^ q xal Xiwtâoiç, au.-
iseXov iè TTofàvjy àyfct». eTwroXij; 7rt(puxüav
aeter is part thus abrupt as rupes atque crépi dines;
frequenti autem labrufca erat in fupercilié
beftitus, Virgilius Eel. V. verb 7. t
Afpice, ut antrum
Siheflris raris [parfit labrufca racemis.
Epigr. Græc. Lib. I. c. 2.
T k ere itdyoç àicré^y.oç, dvyjXioç i&fysipsy;
H poçÊa âpLitëXov dyfioefa;
Quæ te rupes de fer ta, foie carens y proditxit?
An Borealis Scythie agreftem racemum}
. - Sic
/ ) Mâiniôn. Comm. ad Tr. Maaferoth. c. 1»
S- z. Ab. E r . 3 ob. 31. g ) R.
Sic labrufcam uvam de vepribus ledtam habet C o lumella
Vill. 5. p. 288»
Aïiam verbi 0 & Ï fignificationem refpexe-
runt, qui herbas vel uvas foetidas aut putridas
reddiderunt 0).
Siliquam duletm, præcelfam arborera,
quæ eft in Syro Efai* V. minime omnium
hue pertinere, per fe quivis facile intelliget.
Sunt, qui plantas potiflimum fpinofas heic
êxponant; ut LXX. Interprètes, qui dxatûaf,
& Arabs, qui ^ J*| fpinam, transtulerunt. In
Jobo ßarot Græcis, Arabi & Vulgàto Lat.
Spina ■; Chaldæo autem 'Din Hyfme, quod po
fOÔ Jpeciem rubi explicant Talmudici do&ores;
Syro *OD, fentes \ R. Levi Ben Gerfom & A -
ben Efræ ninn 'TDD fû Ipeciem r i mn» prunii
Luthero Dornen, S vet. Ibrne. Lolium inter-*
pretantur Tigurini> Angli, Santés, Calvinus,
Deodatius, &c, Junius, & Arias Montanns
hordei vitium . vel herbam ƒoetentern ; Symma-
chus « T i t a n e , i. e. germina, quæ ad fru-
gem , & maturitatem non perveniant.
A nWK3 & differre non puto
( Bifcb ) Maimonidi obiter memoratam
plantam præfatione in Seder feraim pj . Quod
n o m e n , toto Oriente notum, ad rad. Chald.
referre convenit, unde & tî?»3 malus, ma*
ligtius, malum q). De perniciali indole hujus
herbæ teflatur Beilonius Obf. fing* lib. IL
c. 23. : Le Conful de Florentins nous fe it goum\
— ■ » III ~ ■> ■ I<i—■ ■ tmmmrn ■ —t ■t ■ e„1r
o j Âquila. Belg. p) Quif p. 3$, q) Bust,
Lex, Talm. 253.300,