m'D in Talmude legitur a )9 quod omifTum Hi
magno opere'Buxtorni ; &plur. m VD Amol. HII2'.
In Concordantiis haud bene refertur adlignif. 0//æ;
quomodo acceperunt nonnulli. A t Tremellitis &
Junius vertunt: hamis pifcatoriis, ut in noftro et-
jamtransponendummonet Rever.D. Gezehus. YD
A r , autem, vox fimillima, lebetem v e lolla?nûgnu
ficat, quæ rotç O'YD, fpinis, pulchra liter arum allu-
fione adjungitur Eccl. VII, TOP! fTIfi o Y ’DH ^IpD
b'DDn pntf ficui fonitus Sirim füb HasTve 9
fic rifus ftulti b). R AbenEfra: nTO «Dl
•can1? o%v 'y o ^ w i o 'v y by o'ann idd
Sermo eft ornatus9 quemadmodum Jud. X. 4.
D*Yy pullt afihiniy & O 'Y y urbes. Solent autem
fpinse, & ftipûlæ flammis correptæ crepitare, &
fonitum facere valde moleftum. Quod de junipe-
ro plusquam notum eft ruricolis noftris. De
herba Sabina Propertius Lib. II1I. 3. 58.
Et crepat ad veteres herba fabirta focos•
Virgilius Georg. L. I. v. 1 18?
Atque levem flipulam creptiantibus urereflammis•
De D Y D , Sirim, occurrunt hæc apud Efaiam
XXXIIII. 13, O'YD HTUbnK nn^yi Et [urgent
in palatiis eorum fpinne. Quomodo de T roja
canit Ovidius Epift. Heroid. 1. 5, 6.
- - Kuinofas occulit herba domos.
Loco Hof. II. 6. fenfus eft manifeftus. Vid. Rivet.
Comm, in Hof. p. 534. & Rabbinos. Circa
fepes autem e fpinis faciendas, & vias a fpinis
purgandas, quæ Ebræorum fuerint leges, vid*
' , ________ ___________T r .
a) Vid. Tr. Kertthut Cap. 3. g. b)Conf.
oyreich c. 2U v, 23,
T r . Baba Kama C . III- §- a ...« * » Conftantini
V Fmpereur notas do&iflimas. Buxt. L. laim
p. 2004. Legitur in Alcorano de uxore Muham-
medis, pofuiffe iUamin v ia , qua tranfiturus esfet
maritus > X yw t [pinas t f tri u
los, ut pedibus in ilia incidens caderet , & pun-
ceretur. Hinc imprecatio in illam Muhammedis
airifîima Sur. C X I , de qua refert Marraccius Re-
fut. Alcor. p. 830/ Ladantius de vero cultu L.
VI. p. 509. Via coeleftis, diffictlis & chvofa pro-
pojtta eft, vel fpinis horrentibus ajpera, vel Iaxis
exflantibus impedita. Scheich Sadi m Guli-
liftan j In hoc mundi
itinere multoe funt ftinfi. U t enim via, velJe-
mita, pro vita, & inftitutis, confin s, o? itu-
diis mortalium Fréquenter ufurpatur: ita fptnt**
rum nomen in objeéla quævis & impedimenta
pulchre transfertur. Qua metaphora populi o-
mnes Orientales & Turci inprimis plurimum u-
tuntur c)* R* jedaja in pSiy r y n 3 p* * 7 • PJ
nas appellat hommes , qui odiofa garrulitate detinent
fe limantes.
0'D3D O'YD Nah. I. 10. (pinas perplexas fi-;
gnificare, docebit Mofes Gen. XXII- t 3» non
autem jrw«rAej*{r, ut volunt ci t&àofi,^opta
' fini lacem interprétantes, non eam quidam
quæ A eut Græcis dicitur, fed
de qua ita Diofcorides Lib. IIII* e. 144*
Ta( 7S ngç] 7à iïévfya ùç âw nal ndrio vey.o-
fjiévYl. Arbores feandit ab imo ad fumma per*
reptans , fe convolvetis et s.
c) Seidin. Cbron9 Ottoman, pafftm.
.e n v